Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Rudi Falkenhagen

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Rudolf Johan Falkenhagen (Diemen, 26 mei 1933Breukelen, 26 januari 2005) was een Nederlands acteur.

Loopbaan

Rudi Falkenhagen werd geboren als zoon van een hoefsmid. Toen hij elf was overleed zijn vader. Tom Manders schakelde hem enkele jaren later in als leerling-toneeldecorateur. In 1953 hielp hij mee bij het opbouwen van Manders' cabaret Saint Germain des Près en vervolgens trad hij er ook op, in het zogeheten 'borstelnummer'. Na een ruzie monsterde Falkenhagen als twintigjarige aan bij de Holland-Amerika Lijn, maar het theater bleef trekken. Toen hij na enkele zeereizen door Manders werd gevraagd in te vallen voor een zieke collega, hapte Falkenhagen toe.

Hij debuteerde als acteur in 1955 bij de Amsterdamse Comedie in het stuk De Spooktrein, en mocht in 1960 invallen bij het Amsterdams Volkstoneel als zoon Geert in Op hoop van zegen. Falkenhagen werd echter vooral bekend van de televisie, waarop hij in diverse series was te zien. Hij speelde vanaf 1963 in Pipo de Clown de stotterende boef Snuf ("m-m-mooie p-parels, f-f-fijne p-p-parels").

In 1978 speelde hij kapelaan (later pastoor) Paulus Lumens in Dagboek van een herdershond en in 1981 de rol van "Dries Rustenburg", directeur van een suikerfabriek in De Fabriek. Eén van zijn laatste rollen op televisie is een gastrol in de Baantjer-aflevering De Cock en de moord op ome Arie (uitgezonden op 17 november 2000).

Daarnaast speelde hij diverse bijrollen in Nederlandse speelfilms, sprak stemmen in bij nasynchronisatie van buitenlandse films (onder meer bij DuckTales als Turbo McKwek) en las een De Cock-boek van Appie Baantjer voor. Hij kreeg diverse toneelrollen bij de theatergezelschappen Studio en Ensemble en speelde ook mee in een aantal niet-gezelschap gebonden toneelstukken, dikwijls in komedies met Piet Bambergen en René van Vooren.

In de stukken waarin hij meespeelde kreeg hij weliswaar nooit de leidende rol maar wel een belangrijke bijrol. Vooral politie- en misdadigersrollen lagen hem goed.

Zijn laatste filmrol speelde hij in 2003 in de Nederlandse Jeugdfilm Sinterklaas en het Geheim van de Robijn van regisseur Martijn van Nellestijn. Het zou de laatste keer zijn dat hij op een filmset zou staan.

In 2004 werd bij hem slokdarmkanker vastgesteld. Hij wenste zich daar niet aan te laten behandelen. Falkenhagen overleed op 71-jarige leeftijd in Breukelen. Hij werd gecremeerd in Crematorium Daelwijck.[1]

Filmografie

Bestand:Snuf & Snuitje.png
Rudi Falkenhagen en Will Spoor als Snuf en Snuitje op de set van Pipo de clown op 12 oktober 1963 tijdens opnames voor Het geluid van de diepzee.

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow