Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Rode zonnehoed

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

De rode zonnehoed (Echinacea purpurea) is een vaste plant. De plant is afkomstig uit Noord-Amerika en behoort tot de familie Asteraceae.

Op een plek in de zon wordt de plant 70 tot 120 cm hoog en vormt wortelstokken. Het blad is licht behaard. De onderste bladeren zijn eirond.

De rode zonnehoed bloeit in juli en augustus met ongeveer 10 cm grote bloemen, die een roestbruin bloemhoofd en een stralenkrans van purperkleurige lintbloemen heeft.

De vrucht is een nootje.

De plant heeft een vochthoudende, voedselrijke, zavel- of kleigrond nodig.

Medicinale eigenschappen

Wikisage is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden of toepassing van de in dit lemma gegeven medische informatie.    lees meer

De plant is een soort uit het geslacht Echinacea, waaraan medicinale eigenschappen worden toegeschreven.

Bereidingen van de bovengrondse delen van Echinacea purpurea worden voorgeschreven bij griep en verkoudheid, maar de werking is volgens sommigen twijfelachtig.[1][2]

Geneeskundige geschiedenis

De wortel van plant werd in Noord-Amerika gebruikt door de ’indiaanse’ volkeren. Omstreeks 180 was H.C.F. Meyer uit Pawnee City in Nebraska de eerste die een Echinaceapreparaat uit Echinacea angustifolia op de markt bracht. Het bevatte naast rode zonnehoed ook hop en alsem en kreeg de naam Meyer’s Blood Purifier. Het werd zowat als wondermiddel aangeprezen.

In 1885 bracht Meyer zijn ontdekking onder de aandacht van John King en John Uri Lloyd, twee vooraanstaande artsen in de eclectische geneeskunde. Lloyd hechtte geen waarde aan de spectaculaire beweringen van Meyer. King begon te experimenteren met een tinctuur van de plant, die Lloyd voor hem had gemaakt en raakte overtuigd van de waarde, vooral toen bleek dat dit een gunstig werking had op zijn echtgenote, die aan kanker leed.

In de jaren 1930 reisde de Duitse arts dr. Gerhard Madaus persoonlijk naar de Verenigde Staten en kocht daar zaden van de Echinacea angustifolia. Dit bleek gemakkelijk te groeien in Europa. Hij introduceerde in 1938 het middel Echinacin, dat de weerstand zou verhogen en infecties zou voorkomen.

In de jaren 1950 kwam de Zwitser Alfred Vogel in South Dakota in contact met de rode zonnehoed. Ook hij ging het kweken en zijn echinaceatinctuur werd één van de bekendste producten uit zijn gamma.

Echinacea purpurea-varianten

  • Echinacea purpurea Avalance
  • Echinacea purpurea Champagne Bubbles
  • Echinacea purpurea Coconut Lime
  • Echinacea purpurea Cotton Candy
  • Echinacea purpurea Meringue
  • Echinacea purpurea Milkshake
  • Echinacea purpurea Pink Double Delight
  • Echinacea purpurea Pink Shuttles
  • Echinacea purpurea Pink Sorbet

Pink Double Delight

Pink Double Delight is ontwikkeld door veredelaars in Nederland. Deze cultivar bloeit zeer rijk met roze, volledig gevulde pomponachtige bloemen. De kegel van de bloemen bestaat volledig uit lintbloemen, die echter korter zijn dan de lintbloemen van de bij rode zonnehoed normaal aanwezige onderste krans. Zoals bij elke rode zonnehoed verbloeit de kegel van onder naar boven, totdat tenslotte alle lintbloemen zijn uitgegroeid en de bloem een gevuld, pomponachtig uiterlijk heeft wat doet denken aan een Dahlia. De plant stoelt zeer goed uit en produceert veel en goed vertakkende bloemstengels, waarmee een zeer rijke bloei bereikt wordt. Deze bloemstengels zijn kort en bereiken een hoogte van ongeveer 65 cm. De bloei begint vroeg, half juni, en gaat door tot september.

Coconut Lime

Coconut Lime is tevens ontwikkeld door veredelaars in Nederland en bloeit zeer rijk met volledig gevulde pomponachtige bloemen. De zacht-limegroene kleur van de kegel steekt mooi af bij de witte bloembladen van de onderste krans.

De kegel van de bloemen bestaat volledig uit buisvormige lintbloemen, die echter korter zijn dan de lintbloemen van de bij Echinacea purpurea normaal aanwezige onderste krans. Zoals bij elke Echinacea purpurea verbloeit de kegel van onder naar boven, totdat tenslotte alle lintbloemen zijn uitgegroeid en de bloem een gevuld, pomponachtig uiterlijk heeft dat doet denken aan een Dahlia. De plant stoelt zeer goed uit en produceert veel en goed vertakkende bloemstengels, waarmee een zeer rijke bloei bereikt wordt. Deze bloemstengels zijn kort en bereiken een hoogte van ongeveer 75 cm. De bloei begint vroeg, half juni, en gaat door tot september.

Zie ook

Weblinks

Verwijzingen

  1. º Schwarz E., Metzler J., Diedrich J. P., et al. Oral administration of freshly expressed juice of Echinacea purpurea herbs fail to stimulate the nonspecific immune response in healthy young men: results of a double-blind, placebo-controlled crossover study. 2002. J Immunother 25:413-420. PMID 12218779
  2. º Taylor JA, Weber W, Standish L, et al. Efficacy and safety of echinacea in treating upper respiratory tract infections in children: a randomized controlled trial. 2003. JAMA 290:2824-2830. doi: 10.1001/jama.290.21.2824 PMID 14657066 gratis volledig artikel (na registratie)

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Echinacea purpurea op Wikimedia Commons

rel=nofollow