Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

René van der Gijp

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

René van der Gijp (Dordrecht, 4 april 1961) is een Nederlands oud-profvoetballer en televisiefiguur.

Gedurende zijn veertienjarige betaald-voetbalcarrière speelde Van der Gijp in de Eredivisie voor Sparta Rotterdam, PSV en sc Heerenveen. Buiten Nederland was de rechtsbuiten actief voor het Belgische Lokeren en de Zwitserse clubs Neuchâtel Xamax en FC Aarau. Ook kwam hij evenals zijn vader Wim en diens broer Cor uit voor het Nederlands elftal; tussen 1982 en 1987 speelde hij vijftien interlands.

Na het beëindigen van zijn spelersloopbaan verwierf Van der Gijp bekendheid op televisie als vaste sidekick in de bekende voetbaltalkshow Voetbal International, later Voetbal Inside, tegenwoordig Veronica Inside. Zijn bijdrage aan het programma leverde hem in 2010 een nominatie op voor de Televizier Talent Award. Het over hem geschreven boek Gijp (2012) werd een bestseller en bekroond met de NS Publieksprijs.

Voetbalcarrière

Clubcarrière

Van der Gijp begon met voetballen bij DFC in zijn geboorteplaats Dordrecht. In 1975 ging hij spelen in de B-jeugd van Feyenoord. Hans Kraay jr. was daar een van zijn ploeggenoten. Na een jaar werd hij echter weggestuurd bij Feyenoord en ging hij op advies van Hans Kraay sr. naar Sparta Rotterdam. Twee jaar later debuteerde de rechtsbuiten daar in het eerste elftal, bestaande uit onder meer Louis van Gaal, Arie van Staveren, Luuk Balkestein, Adri van Tiggelen, Danny Blind, Ruud Geels, Ronald Lengkeek, Gerard van der Lem, Geert Meijer, Dick Advocaat en David Loggie.

Na vier seizoenen verliet Van der Gijp Sparta in 1982 en ging hij in België spelen voor Lokeren. Hier speelde hij in zijn eerste seizoen voor het eerst in zijn carrière Europees voetbal. In vier UEFA Cup-wedstrijden wist hij tweemaal het net te vinden.

Bestand:René van der Gijp & Ruud Gullit.jpg
Van der Gijp en Ruud Gullit bij Oranje (1982).

Na tweeënhalf seizoen keerde Van der Gijp in november 1984 weer terug in Nederland om te gaan voetballen bij PSV. Bij de Eindhovense club kende Van der Gijp de succesvolste jaren uit zijn carrière, waarin hij tweemaal landskampioen werd en meer dan veertig goals scoorde. Op 1 juli 1987 vertrok Van der Gijp bij PSV, waar hij had samengespeeld met onder anderen Ernie Brandts, Hallvar Thoresen, Glenn Hysén, Kenneth Brylle, Ruud Gullit, Frank Arnesen, Gerald Vanenburg en Ronald Koeman. Zijn nieuwe club werd het Zwitserse Neuchâtel Xamax van trainer Gilbert Gress. Bij de club veronderstelde men met rechterspits Van der Gijp een kopsterke centrumspits in huis te hebben gehaald, terwijl Van der Gijp nog nooit op die positie had gespeeld. Desondanks werd Neuchâtel Xamax met Van der Gijp in de ploeg landskampioen en won het ook twee keer de Zwitserse supercup. In Zwitserland speelde hij verder nog anderhalf seizoen voor FC Aarau, alvorens hij terugkeerde bij zijn oude club Sparta. Na een half seizoen bij de Spangense ploeg speelde hij de laatste twee jaar van zijn carrière voor sc Heerenveen, waar hij uiteindelijk in 1992 zijn loopbaan beëindigde.

Interlandcarrière

Bestand:Holverda.jpg
V.l.n.r.: Hoekstra, Kieft, Van der Gijp, Holverda en Rijvers (1984).

In 1982 werd Van der Gijp voor het eerst opgeroepen voor het Nederlands elftal door toenmalig bondscoach Kees Rijvers. Hij maakte op 22 september 1982 zijn interlanddebuut, in een EK-kwalificatiewedstrijd thuis tegen Ierland (2-1). Van der Gijp werd daarmee de tweede Oranje-international in de geschiedenis wiens vader ook in het Nederlands elftal speelde. Hij zou uiteindelijk vijftien interlands spelen waarin hij twee doelpunten maakte, beide gescoord in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Denemarken (uitslag 6-0). In Oranje speelde Van der Gijp voor het merendeel samen met Ruud Gullit, Hans van Breukelen, Ronald Spelbos, Frank Rijkaard, Ben Wijnstekers, Marco van Basten, Sonny Silooy, Peter Boeve, Willy van de Kerkhof en Adri van Tiggelen. René is de derde Van der Gijp die voor het Nederlands elftal heeft mogen uitkomen. Zowel zijn oom Cor van der Gijp als zijn vader Wim van der Gijp droegen het Oranje-tricot. Vaak wordt René gewezen op het feit dat hij niet alles uit zijn carrière heeft weten te halen. Kenners menen dat hij met zijn talent meer interlands had kunnen spelen en misschien wel bij een Europese topclub aan de slag had kunnen gaan. Zelf zet hij hier echter zijn vraagtekens bij.

Bijgewerkt t/m 30 april 1987[1]

Mediacarrière

Bestand:Voetbal Inside.jpg
Sinds 2008 vormt Van der Gijp een vast trio met Wilfred Genee en Johan Derksen.

Van der Gijp, die tijdens zijn voetbalcarrière bekendstond om de grappen die hij uithaalde met publiek en tegenstanders, werd na zijn spelersloopbaan actief in de media. In 1995 maakte hij een parodie over spiritueel medium Jomanda, die toentertijd onder vuur lag in de media. Het nummer 'Geef me hoop Jomanda', een cover van 'Give me hope Joanna' van Eddy Grant, kwam op nummer 21 in de Mega Top 50 en op nummer 28 in de Top 40. Ook maakte Van der Gijp een nieuwe variant op 'Het busje komt zo' van Höllenboer, genaamd 'M'n zusje komt zo'. Dit nummer stond enige tijd op nummer 1 in Suriname. Ook maakte hij samen met zijn goede vriend Mario Been onder de naam Koek en Zopie het carnavalsnummer 'In ons klein café'.

De grootste bekendheid vergaarde Van der Gijp met de populaire voetbaltalkshow Voetbal Inside, tegenwoordig Veronica Inside. In dit programma vormt hij sinds 2008 een vast trio met Johan Derksen en Wilfred Genee. Van der Gijp en Derksen kennen elkaar sinds begin jaren zeventig, toen Derksen als speler van SC Veendam regelmatig oppaste op het puberende neefje van zijn trainer Cor van der Gijp.

In 2010 werd Van der Gijp genomineerd voor de Televizier Talent Award. Hoewel hij op de eerste plaats stond in de peilingen ging de prijs uiteindelijk naar Jan Kooijman. In september 2011 trok Van der Gijp zich tijdelijk terug uit het programma nadat hij last kreeg van een burn-out en paniekaanvallen. Tijdens diezelfde periode won VI vrij verrassend de Gouden Televizier-Ring. Begin januari 2012 was Van der Gijp weer voldoende hersteld van zijn psychische klachten en keerde hij terug aan tafel bij VI. Naast de voetbaltalkshow is hij regelmatig op televisie te zien als analist bij RTL 7 en Veronica.

Ophef

Van der Gijp, Derksen en Genee behandelen aan tafel de actualiteiten en nemen daarbij geen blad voor de mond. Ook schuwen ze onderwerpen buiten het voetbal niet en nemen ze iedereen op de hak met een flinke portie voetbalhumor, satire en kroegpraat. Dit heeft al meerdere malen voor controverses gezorgd in de media, terwijl de vaste VI-kijkers juist wel de grappen en uitspraken van de heren waarderen. Door de vele incidenten en ongezouten meningen ligt het programma vaak onder een vergrootglas.

In augustus 2013 zei Van der Gijp naar aanleiding van een KNVB-boot die meevoer tijdens de Amsterdam Gay Pride: 'voetbal is geen sport voor homo’s. Als je homo bent, dan ga je gewoon in een kapperszaak werken.' Ook Johan Boskamp liet zich negatief uit over dit onderwerp.[2] De KNVB en diverse bekende Nederlanders reageerden woedend op de uitspraken van de heren. Het programma besteedde naar aanleiding van de uitspraken van Van der Gijp en Boskamp, aandacht voor homo-acceptatie op het voetbalveld. Daarvoor had men de homoseksuele ex-profvoetballer John de Bever en zanger Gerard Joling in de studio uitgenodigd.

Begin februari 2018 maakten Derksen en Gijp grappen over de Belgische journalist en auteur Bo Van Spilbeeck die kort daarvoor uit de kast was gekomen als transgender. Van der Gijp zei voor het laatste reclameblok dat hij voortaan als Renate van der Gijp door het leven zou gaan. Na de reclame had hij een jurk aan en een pruik op. Het leidde tot luid gelach in de studio. Derksen noemden transgenders niet normaal. De vertoning riep veel negatieve reacties op, onder meer van sociale organisaties, politieke partijen en bekende Nederlanders. Belangenorganisaties TNN & COC noemden de actie 'treurig' en riepen opnieuw op tot een sponsorboycot.[3] Ondanks de negatieve reacties kreeg Van der Gijp veel steun van de trouwe VI-kijkers. In de eerstvolgende uitzending reageerde Van der Gijp op de commotie. 'Nou, ik heb inderdaad niks tegen homo’s, transgenders en lesbiennes. Het zal mij een zorg zijn wat ze doen. Onze kijkers weten heel goed wanneer het een grap is en ze zijn niet volslagen idioot. We zijn helemaal doorgeslagen in dit land. We zijn helemaal de weg kwijt. Ik heb nog drie maanden een contract en wij maken er met zijn drieën geen punt van dat we gaan stoppen. Wat moeten wij met dat gezeik aan onze kop?', aldus Van der Gijp. Ook Derksen kwam met een duidelijke statement: 'Zo lang als ik hier zit, zeg ik wat ik vind. Ze halen me van de buis of ze laten me mijn gang gaan.'.

Bestand:Winnaar NS Publieksprijs.webm
Prijsuitreiking van de NS Publieksprijs.

Boeken

Van der Gijp was jarenlang columnist voor het voetbalmagazine Voetbal International. In de zomer van 2012 verscheen het boek Gijp. In het boek, geschreven door Michel van Egmond, wordt zowel de voetbal- als tv-carrière van Van der Gijp toegelicht en wordt er dieper ingegaan op de burn-out die ervoor zorgde dat hij in 2011 een tijd lang niet te zien was in het televisieprogramma. In totaal werden meer dan 350.000 exemplaren verkocht. Het stond zeven weken op de eerste plaats in De Bestseller 60 en was het op drie na bestverkochte Nederlandse boek van dat jaar. Op 15 oktober 2013 werd het boek in een tv-uitzending van De Wereld Draait Door bekroond met de NS Publieksprijs. Michel van Egmond ontving in aanwezigheid van Van der Gijp een sculptuur van kunstenaar Jeroen Henneman, een geldbedrag van 7.500 euro en een eersteklasjaarabonnement van de NS. In september 2016 verscheen het vervolgboek De wereld volgens Gijp.

Privéleven

Van der Gijp is van 1988 tot 1995 getrouwd geweest met Jacqueline Laats, de moeder van zijn eerste zoon (geb. 1990). Zij bracht in 2014 een boek uit over dit huwelijk met de titel Voorgoed genezen van René van der Gijp.[4] In het boek beschrijft de ex-vrouw haar onstuimige huwelijk met René van der Gijp waarin zij mentaal en fysiek was mishandeld. René van der Gijp reageerde niet inhoudelijk op de aantijgingen.

Na zijn huwelijk had Van der Gijp een latrelatie met de dochter van de in 2006 overleden oud-wielrenner Theo Sijthoff. Met haar kreeg hij in 2001 ook een zoon. In maart 2016 overleed zijn vriendin op 46-jarige leeftijd.[5]

Statistieken

Seizoen Club Competitie Wed. Goals
1978/79 Sparta Rotterdam Eredivisie 3 1
1979/80 24 3
1980/81 33 17
1981/82 23 8
1982/83 KSC Lokeren Eerste Klasse 32 12
1983/84 25 4
1984/85 9 2
PSV Eredivisie 21 10
1985/86 30 13
1986/87 32 20
1987/88 Neuchâtel Xamax Nationalliga A 19 6
1988/89 FC Aarau 30 8
1989/90 6 1
Sparta Eredivisie 17 0
1990/91 sc Heerenveen 19 5
1991/92 13 1
1982–87 Nederland Nederlands elftal 15 2
Totaal 351 113

Erelijst

Als speler

Competitie
Aantal Jaren
Nederland PSV
Nederlands landskampioenschap 1985/86, 1986/87
Zwitserland Neuchâtel Xamax
Zwitsers landskampioenschap 1987/88
Zwitserse supercup 1987, 1988

Mediacarrière

Discografie

Singles

Single(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Top 40
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
'Geef me hoop Jomanda' 1995 21-01-1995 28 5 als 'Gijp' / #21 in de Mega Top 50
'M'n zusje komt zo' 1995
'In ons klein café' met Mario Been als 'Koek en Zopie'

Zie ook

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow