Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ozark Henry
| Ozark Henry | ||
| Ozark Henry tijdens het Filmfestival in Utrecht in 2006. | ||
| Ozark Henry tijdens het Filmfestival in Utrecht in 2006. | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Piet Hendrik Florent Goddaer | |
| Bijnaam | Le Jeune Bowie Flamand | |
| Geboren | 29 april 1970 | |
| Land | België | |
| Werk | ||
| Jaren actief | 1995- | |
| Genre(s) | Alternatief Avant-garde Pop Rock | |
| Beroep | Arrangeur Platenproducer | |
| Label(s) | Sony BMG | |
| Act(s) | Ozark Henry Sunzoo Manley | |
| Verwante artiesten | Arid Audrey Riley DeLaVega Jiskefet Kolk Lunascape Michel Bisceglia Novastar Two Russian Cowboys Villeneuve Voice Male Word | |
| Officiële website (en) IMDb-profiel (en) Allmusic-profiel | ||
Ozark Henry is de artiestennaam van de Belgische singer-songwriter Piet Goddaer (Kortrijk, 29 april 1970).[1] Tevens is hij een platenproducer en arrangeur.
Algemeen
De inspiratie voor de artiestennaam haalde Goddaer uit een gebergte in de Verenigde Staten, Ozark mountains,[2] en uit het boek "Junkie" van William S. Burroughs.[3]
Het eerste album van Ozark Henry, I'm Seeking Something That Has Already Found Me, was erg avant-gardistisch getint. Het derde album, Birthmarks, vormde de overgang tussen eerdere experimentele muziek en popmuziek met klassieke invloeden, zoals strijk- en blaasinstrumenten. Birthmarks en het daaropvolgende album The Sailor Not The Sea zorgden voor de definitieve doorbraak bij het Belgische publiek. Sinds het album The Soft Machine worden zijn albums gekenmerkt door een meer mainstream geluid.
Goddaer schrijft, componeert en produceert zijn albums zelf, omdat hij zelf de controle wil hebben als hij zijn albums maakt, zodat hij op de beste manier het geluid kan vertolken dat hij in zijn hoofd hoort.[bron?] Naast reguliere studioalbums heeft hij ook enkele soundtracks uitgebracht, waaronder die voor de verfilming van Thea Beckmans Kruistocht in Spijkerbroek, en produceert hij albums van andere artiesten.
Goddaer is erom bekend altijd op zijn blote voeten op te treden.[4]
Biografie
Jeugdjaren
Piet Goddaer is een zoon van klassiek componist en 'Jazzkat' Norbert Goddaer.[5] Gestimuleerd door zijn vader leerde hij op zesjarige leeftijd noten lezen. Ook leerde hij piano en saxofoon spelen. Dit deed hij op de lokale muziekschool in Kortrijk.[1] De 8-jarige Goddaer luisterde via zijn vader naar Dave Brubeck. Piet bewonderde het nummer Rondo à la Turk. Hij kwam toen verder in aanraking met Frank Zappa. Hij stopte met de muziekschool op 13-jarige leeftijd en ging zich bezighouden met moderne kunst, naast zijn secundair onderwijs wiskunde en oude talen.[6] Goddaer is hoogbegaafd.
In 1986 kreeg hij zijn eerste gitaar als een verjaardagscadeau van zijn vader. Hij leerde de gitaar te bespelen en startte een band met zijn broer Jan (bas): Church of the Nemesis. Binnen een maand stopte de leadzanger van de band en vonden ze een nieuwe gitarist. Piet Goddaer werd de nieuwe leadzanger.[6] Door al deze veranderingen veranderde ook de naam van de band: Heather O'Rourke. De naam komt van de toen zieke actrice uit de horrorfilm Poltergeist.[1]
Carrière
Beginjaren (1994-1995)
In 1994 werd het project Word opgericht door Jan Goddaer. Word maakte een muzikale mix van hiphop en funk waarvoor Piet teksten schreef en rapte. Piet schreef ook zijn eerste solomateriaal onder de naam Botho. Word was betrekkelijk succesvol. Ze ondersteunden bands zoals Consolidated, Augurk Players, The Goats en Soul Coughing. De song Henry Man-She werd een cult-hit.[6] Het nummer werd opgepikt door Luc Janssen en Chantal Pattyn bij Studio Brussel; het nummer “Henry man-she, werd zelfs opgenomen in de dagprogrammering.[3] Deze track staat ook op sommige verzamelalbums. Ondanks de hype rondom Word en de vele optredens die ze deden, vond Piet nog tijd om muziek te schrijven voor een aantal theaterprojecten.[1] waaronder Theater Antigone waarvoor hij Rosamund Is Dead schreef.[3]
Piet Goddaer had zijn zinnen gezet op het starten van een soloproject. Om dit te realiseren begon hij in 1995 opnieuw onder de naam Ozark Henry. Nadat hij een platencontract tekende bij Double T Music stopte hij met Word. Hierna hield Word ook op te bestaan. hij begon met het maken van zijn eerste album.[6] Het platencontract bij Double T Music kreeg hij via het nummer Rosamund Is Dead.[3] Hij schreef en produceerde het thuis (Home Henry) met weinig middelen. Het eindproduct werd gemixt door Dan Lacksman in Synsound Studio's.[6] Tijdens deze periode leefde Goddaer van minder dan 250 euro per maand. Goddaer had geen eigen douche en geen eigen verwarming.
Solo (1996-2001)
I'm Seeking Something That Has Already Found Me, Goddaers debuutalbum werd uitgebracht in 1996, voorafgegaan door de single: Dogs And Dogmen. Het album, een 'turbulent cinematisch document', bijgestaan door de ongepolijste stem van Piet Goddaer, werd goed ontvangen door de recensenten. Ondanks de positieve uitlatingen van de pers en collega's muzikanten, waarvan David Bowie toch wel de meest opvallende was,[6][7] had het album weinig commercieel succes.[1] Het eerste Ozark Henry-optreden gaf hij in Brussel, met de hulp van Richard Jonckheere van Front 242.[3] Een jaar later werd 'I'm Seeking Something That Has Already Found Me', ook in Frankrijk uitgebracht en alweer waren de recensies erg positief. Piet kreeg een bijnaam 'Le Jeune Bowie Flamand' (De Jonge Vlaamse Bowie) en wordt gezien als een pionier, een vernieuwende muzikant. Het album werd opgenomen in zijn huiskamer, maar geproduceerd in de Synsound-studio's door een andere Electric-goeroe: Dan Lacksman.[6]
In 1997 componeerde Goddaer een track voor Jiskefet. It must be her staat op het album Bull en is door Goddaer gecomponeerd. De tekst was van Jiskefet zelf. In 1998 begon hij met de opnamen voor zijn tweede cd This Last Warm Solitude bij ICP Studios, geassisteerd door Roy Spong en Mark Phythian. Roy Spong introduceerde Audrey Riley (cello) en dit was het begin van de samenwerking met Ozark Henry.[1] Het album werd uitgebracht in oktober en de eerste single was 'Radio'. Piet schreef deze song voor een vriend, Wowie Mestdagh. Wowie overleed aan kanker een paar dagen voordat het album uitkwam. Het album kreeg positieve reviews. 'This Last Warm Solitude' werd in 1999 ook uitgegeven in Duitsland, Frankrijk en in Nederland, en kreeg hier ook weer positieve kritiek. 'Summer Junkie' werd uitgebracht in de UK als een promosingle, stond op nummer één in de 'Tipsheet' en kreeg veel airplay op radiostations. Door interne problemen slaagde Double T Music er niet in het album uit te brengen in de UK.[6]
Ozark Henry kwam meer en meer onder de aandacht en kreeg eindelijk een plaats in de muziekscene. Ozark Henry was een supporting act voor bands als Moby en Garbage.'This Last Warm Solitude' werd heruitgegeven met een gelimiteerde live-cd, opgenomen in de MCM in Parijs. Piet begon nu met het schrijven van strijkersarrangementen voor andere bands zoals Green Lizard, Arid en Lunascape.[6]
Voor Arid maakte Goddaer samen met Arid de arrangementen voor het album Believer.[8] Daarnaast schreef Goddaer mee aan het album Bleue van Kolk onder het pseudoniem Sunzoo Manley.[9] Voor Lunascape maakte Goddaer verscheidene nummers op singles en op het album Reflecting Seyelence.[10]
Met Richard 23 (Front 242) had Goddaer een bescheiden hitje als Sunzoo Manley met het nummer 'If This Is Love'. Deze werd uitgebracht onder de naam: La Thack feat.[11] Samen met saxofonist Frank Deruytter en Stéphane Galland op drums, was hij deel van het nieuwe project van Ozark Henry. Ze namen hun eerste cd op in tien dagen. Het project heette Sunzoo Manley.[12]
Nadat Goddaer een eind maakte aan zijn samenwerking met Double T Music in 2001, tekende hij bij Sony Music. Het werd een nieuwe start. To All Our Escapes, het eerste Sunzoo Manley-album werd uitgebracht toen hij begon te produceren voor zijn Ozark Henry-album bij de BSB Studios met geluidstechnicus/mixer Marc François. Birthmarks werd uitgebracht in de Benelux begin september met als single het succesvolle 'Rescue'. De single stond weken bovenaan in de Belgische hitlijsten. Piet Goddaer vormde een nieuwe band met Dick Descamps (bas) (hij kwam bij Ozark Henry in 1998), Rik Debruyne (drums), Stef Catteeuw (gitaar), Didier Deruyter (piano) en Fender Rhodes, Marie-Ange Teeuwen (zang), Chantal Kashala (zang) en Nina Babet (zang). Nadat Ozark Henry had getoerd met Hooverphonic begon Ozark Henry met zijn eigen tour. Deze was binnen geen tijd uitverkocht. Ozark Henry werd een hype.[6] Door deze hype rondom Ozark Henry was het Sunzoo Manley-project naar de achtergrond verdwenen.[3]
Succes (2001-2007)
De tweede single 'Sweet Instigator' maakte van 'Birthmarks' in 2002 een commercieel succes.[6] Goddaer kreeg drie nominaties voor de Zamu Awards. Na een succesvolle zomer kreeg hij voor Birthmarks een gouden plaat. Op het album speelt ook zijn broer Jan Goddaer mee op de bas.[13] Om het succes te vieren speelde Ozark Henry twee shows in de AB in Brussel. Beide shows waren in geen tijd uitverkocht. De soundtrack voor de televisieserie Sedes & Belli, die hij schreef en opnam, werd uitgegeven in de Benelux. Er staan samenwerkingen op met Sarah Bettens van K's Choice, Geike Arnaert van Hooverphonic, Lize Accoe en Jasper Steverlinck van Arid. Ozark Henry schreef in 2003 mee het tweede album van Novastar, Another Lonely Soul, en arrangeerde en produceerde.[14] Alweer was hij genomineerd voor drie Zamu Awards (Best Video, single en live act). Om zijn succesvolle tour af te sluiten was er een theatertour gepland in november. De theatertour was snel uitverkocht en werd gefilmd door Canvas om later uitgezonden te worden. Ook werd er een documentaire over Piet gemaakt. Hiervoor werd hij een paar maanden gevolgd door een filmcrew van Canvas.[6]
Ozark Henry speelde op veel festivals (waaronder Pinkpop 2003) en was een van de hoogtepunten van Rock Werchter. Piet trad op met de legende Toots Thielemans. Hij werkte mee als componist in A Change Of Light, een compleet muzikale en visuele kunstvoorstelling opgericht door Audrey Riley (bekend van Coldplay, Muse, Moloko, The Smiths) waar voor het eerst nieuw werk te zien was van Gavin Bryar, David Long, Damian Le Gassick, Steve Hiller, Mark Brydon van Moloko en natuurlijk Piet Goddaer.[6]
Het Novastar-album werd in 2004 uitgebracht en kreeg al snel een gouden plaat. Piet schreef en produceerde een nieuw Ozark Henry-album. Op het album spelen Jah Wobble, Jaki Liebezeit en natuurlijk Audrey Riley mee. Piet Goddaer had 90 tracks geschreven, maar uiteindelijk kwamen er tien liedjes op het album, getiteld The Sailor Not The Sea. Het werd uitgebracht in oktober van 2004. 'Indian Summer' was de eerste single en werd ook uitgebracht in oktober. Ondertussen kreeg 'The Sailor Not The Sea' een gouden plaat en 'Birthmarks' een platina plaat. Beide albums stonden bovenaan in de hitlijst.[6]
In 2005 kreeg Ozark Henry de 'publieksprijs West-Vlaming van het jaar'.[15] Zijn cd The Sailor Not The Sea werd ook in Frankrijk uitgebracht.[6] Dit gebeurde op het label van Yann Tiersen, Ici D'Ailleurs.[16] Ozark Henry verleende zijn medewerking aan de Dries van Noten-modeshow in Parijs. Voor de mannencollectie componeerde Ozark Henry een speciale versie van La Donna È Mobile. Voor de vrouwelijke lijn herwerkte hij het nummer 'Every Breath You Take' met de originele vocalen van Sting.[6]
Ozark Henry stond in 2005 weer op Rock Werchter en Pukkelpop. In tussentijd kreeg het album The Sailor Not The Sea een platina plaat. In november van dit jaar gaf Ozark Henry zijn eerste dvd uit, getiteld Easter Sunday // Live At Ancienne Belgique. De drie concerten die hij gaf om zijn dvd op te nemen in de Ancienne Belgique waren compleet uitverkocht. Om de dvd kracht bij te zetten toerde hij aan het einde van het jaar door België en Nederland.[6] Ook reisde hij vaker voor promotionele doeleinden naar Frankrijk bijvoorbeeld voor het radiostation Zégut.[17] Na de succesvolle tour ging hij de studio's in om een nieuw album op te nemen.[6] In 2005 nam hij ook deel aan de tv-benefiet Tsunami 12-12.
Ozark Henry was ook in 2006 genomineerd voor drie ZAMU Awards. Hij was genomineerd voor beste dvd (Easter Sunday), beste videoclip (Free Haven) en beste song (At Sea).[6] Uiteindelijk kwam Piet Goddaer met één prijs thuis. Deze was voor beste dvd.[18] Op 11 september 2006 kwam het nieuwe album van Ozark Henry uit, getiteld The Soft Machine. Dezelfde releasedatum als Birthmarks, vijf jaar eerder. Voor de releasedatum waren er in België al 26.000 van verkocht. Dit betekende dat het al een gouden plaat was voordat het in de platenwinkel lag. Tegelijk met de gouden plaat voor The Soft Machine bereikte The Sailor Not The Sea dubbel platina.[6] The Soft Machine is zowel uitgegeven als enkele cd als dubbel-cd waarvan er één instrumentale nummers bevat en de andere enkele liveopnamen. In het cd-boekje van The Soft Machine staat dat Piet Goddaer mogelijk een ander project zou beginnen met de cello in de hoofdrol.
In hetzelfde jaar waarin The Soft Machine verscheen werd de soundtrack voor Crusade in Jeans uitgebracht. Op de soundtrack zijn zowel licht klassieke, voor een soundtrack typisch instrumentale tracks aan te treffen, evenals enkele popnummers waaronder Genoa Blue en Christmas in Vegas. Norbert Goddaer, zijn vader, heeft ook aan het album meegewerkt.[19] Op het laatste moment werd Piet Goddaer vervangen door Jurre Haanstra kort voordat de prestigieuze internationale coproductie Crusade in Jeans in roulatie ging. Naar verluidt vond regisseur Ben Sombogaart Goddaers eigenzinnige aanpak te gewaagd om een groot, internationaal publiek te behagen en aldus werd Jurre Haanstra te elfder ure ingehuurd om de score te redden. Ozark Henry zegt zelf: 'Ik ben natuurlijk niet akkoord gegaan met een tussenoplossing omdat dat wal noch schip raakte uiteindelijk, te kiezen voor een totaal ander concept en het experimentele los te laten.' Waarna Jurre Haanstra in allerijl een 90 minuten durende score schreef die werd aangevuld met enkele liedjes en additionele filmmuziek van Goddaer. In de score die Goddaer voor ogen stond speelden stemmen als instrument een belangrijke rol. ‘De stem op velerlei manieren: de solostem en de stem als effect, zeg maar stemeffecten bij koren. Koren die je laat fluisteren en met dat idee in mijn achterhoofd heb ik de stemsamenstelling van het orkest gemaakt. Dat wil zeggen dat het orkest vooral in de laagte speelt en heel veel opening laat voor al die kooreffecten. Maar daar is niet veel van te merken in de film.[20]
De soundtrack die uitgegeven is onder de naam van Ozark Henry is wel degelijk van de hand van Piet Goddaer. Hier is alleen de hand van Piet Goddaer zichtbaar. De veranderingen in de muziek zitten alleen in de score.
In 2007 verscheen de soundtrack voor de Belgische productie To Walk Again, een documentaire van Stijn Coninx over de verlamde triatlonatleet Marc Herremans die op 25 april in première ging. Piet Goddaer schreef verder nog mee aan de track Little Clouds van DeLaVega op het album The Day After.[21]
A Decade en Hvelreki (2007-heden)
Aan het eind van 2007 verscheen het verzamelalbum A Decade, een dubbel-cd met verzamelde tracks van de vijf voorafgaande studioalbums, en een cd met remixen. A Decade werd voorafgegaan door de single Godspeed. A Decade markeert het bestaan van tien jaar Ozark Henry en de afsluiting van zijn Belgische periode.[6]
Voor eind april 2008 stonden er twee jubileumconcerten gepland in de Lotto Arena in Antwerpen.[6]
Van zijn 23 intimistische shows die hij in 2007 heeft gegeven in theaters in België gaf Ozark Henry een luxe cd uit bij dagblad De Morgen. Het album was getiteld Grace. In 2008 gaf Ozark Henry een paar concerten in Parijs, Amsterdam, Utrecht en Luxemburg als prelude voor de pan-Europese distributie van zijn albums. Verder speelde Ozark Henry in 2008 in Berlijn, Parijs en New York.[6]
Goddaer verhuisde eind 2008 voor een paar muzikale projecten naar Parijs en wou er door het land toeren. Goddaer vertrok begin 2009 naar New York om aan nieuwe nummers te gaan werken samen met Amerikaanse artiesten. Daarna volgde Berlijn. Dit wordt zijn nieuwe werkplek voor een tijdje. Goddaer vraagt zich af of een andere werkplek weer andere creatieve prikkels met zich mee brengen. Op 29 mei 2009 kwam zijn nieuwe single uit, getiteld Remains.
Op 16 augustus 2009 meldde Piet Goddaer dat zijn gitarist Stef Catteeuw onverwacht overleden was.[22]
Daarnaast werkte Goddaer aan een nieuw album.[23] Het album is opgenomen in Albuñuelas in de Space Mountain Studios van 14 september 2009 tot en met 3 oktober tezamen met Youth, Tim Bran, David Knock, Matt Chandler, Joe Howards and Michael Rendall. Het album is uitgekomen in oktober 2010 en is getiteld Hvelreki, wat een IJslandse gelukwens is en letterlijk betekent "moge een walvis aanspoelen op jouw strand". Ozark toert in die periode met een nieuwe band bestaande uit Jihea Oh, Remi Aguilella, Matt Chandler en Didier Deruytter.
In 2010 was hij te gast in Peter Live.
Begin 2015 werden zowel hijzelf als zijn vader "culturele ambassadeur" van de gemeente Koksijde, waar ze wonen.
Prijzen
- Piet Goddaer won in 2000 een Zamu Music Award voor "Best Writer-composer-arranger".[24]
- 2001: gouden plaat voor zijn album Birthmarks.
- 2002: platina plaat voor zijn album Birthmarks.
- 2004: gouden plaat voor zijn album The sailor not the sea.
- 2004: platina plaat voor zijn album The sailor not the sea.
- 2005: dubbel platina plaat voor zijn album The sailor not the sea.
- 2006: gouden plaat voor zijn album The soft machine.
- 2006: platina plaat voor zijn album The soft machine.
- 2007: gouden plaat voor zijn album A decade.
- 2010: gouden plaat voor zijn single This one's for you.
- 2010: gouden plaat voor zijn album Hvelreki.
- 2010: platina plaat voor zijn album Hvelreki.
- Op 7 januari 2011 won Ozark Henry bij de Music Industry Awards 2010 de 'MIA' voor "Beste Popartiest"
- Ozark Henry won met het lied I'm your sacrifice, samen gezongen met zangeres Amaryllis, de Radio 2 Zomerhit 2013.
- 2013: Gouden plaat voor zijn single I'm your sacrifice.
- 2013: platina plaat voor zijn single I'm your sacrifice.
- 2013: gouden plaat voor zijn album Stay gold.
- 2014: platina plaat voor zijn ablum Stay gold.
Discografie
 Zie Discografie van Ozark Henry voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
Ozark Henry heeft een vrij omvangrijk oeuvre. Zie voor een uitgebreide discografie, inclusief singles, releasedata en hitnoteringen het artikel Discografie van Ozark Henry. Hieronder volgt een lijst met alle standaardalbums.
Studio-albums
Compilaties
Soundtracks
Sunzoo Manley
Live
2018 || Live 2018: Ronse Opscène 25.08.18 Dvd
Als producer
HitlijstenAlbums
Singles
Externe links
|
