Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Nijd en Spijt
Nijd en Spijt is een koffieplantage aan de Commewijnerivier in het district Commewijne in Suriname. Stroomopwaarts ligt de plantage naast Mon Trésor en stroomafwaarts naast Alkmaar.
Cornelis Leever
De grond voor de plantage werd als eerste aangekocht door Cornelis Leever. Hij kwam in 1730 naar Suriname en had de functie van eerste commies voor de slavenhandel in dienst van de West-Indische Compagnie. Hij moet een machtig man zijn geweest, want slaven waren schaars in de snel groeiende kolonie, en de Compagnie had het monopolie op dit schaarse goed. In 1744 verkreeg Leever grond aan de beneden-Commewijne. Samen met het benedenstrooms gelegen land van Mattheus Freher werd de grond verenigd tot de gezamenlijke plantage l’Union. Maar al in 1749 werd de gezamenlijke plantage weer in gelijke parten tussen Leever en Freher verdeeld. Leever hernoemde zijn deel toepasselijk "de Gescheurde Unie", Samuel Paulus Pichot neemt in 1756 deze plantage over en hernoemt die in Mon Trésor. Hij was ook eigenaar en aanlegger van de plantage Zorg en Hoop aan de overzijde van de rivier, en van de kleine plantage Patience aan de Cottica. Mattheus Freher koos voor zijn deel de naam "Leijden", naar zijn geboortestad.
Familie du Plessis
In 1755 verkoopt Freher zijn grond aan Salomon du Plessis. Du Plessis was secretaris van de gouverneur Van de Schepper en gehuwd met Johanna Margaretha van Strijp, weduwe van Daniël Pichot. Zij was een rijke vrouw en eigenares van de plantages Penoribo, Siparipibo, La Paix en De Hoop. De plantage Grand Plaisir wordt aangelegd door Frans Laurens Grand die getrouwd was met Maria Susanna du Plessis, de dochter van Salomon. In de volksmond heet de plantage Grani. Deze naam is van Grand afgeleid. Susanna heeft haar hele leven de koffieplantage zelf beheerd. Na de dood van Grand wijzigt zij volgens Dentz uit pure kwaadaardigheid de naam van de plantage Grand Plaisir in Nijd-ten-Spijt, om de eigenaar van de plantage Zorg en Hoop aan de overzijde, Samuel Paulus Pichot te ergeren. Daarom wordt de plantage in de volksmond ook Speiti genoemd. In 1793 wordt er ook met katoen geëxperimenteerd. Toen zij in 1795 overleed, liet zij een goed lopende plantage achter. De plantage is dan 1000 akkers.
Familie Pichot
Na het overlijden van Susanna du Plessis wordt de plantage voortgezet door Salomon Reinier Marius Pichot-du Plessis, een achterneef van Susanna. De administratie wordt achtereenvolgens gevoerd door Q.C. Pichot, F.L.E. Pichot en F.G. Pichot l’Espinasse. Bij de emancipatie in 1863 worden de erven van Salomon Reinier als eigenaren genoemd. In 1891 is er nog geen kwart van de plantage in de cultuur en wordt er cacao en banaan geteeld. In 1902 is er ook weer een deel van de koffiecultuur in bedrijf genomen. In dat jaar werken er 76 arbeiders, waaronder 7 immigranten.
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Plantages in Suriname |  |
|---|