Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Oost-Indonesisch-Nederlands
.png){kind=small}
Het Oost-Indonesisch-Nederlands (Indonesisch: Bahasa Belanda Indonesia Timur) is een regionale variant van het Nederlands die gesproken wordt in Indonesië, vooral in gebieden die ooit deel uitmaakten van Nederlands-Indië.
Geschiedenis en Ontwikkeling
VOC-periode
Het gebruik van het Nederlands in Indonesië begon pas aan het einde van de koloniale periode. Tijdens de tijd van de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) had het Nederlands weinig betekenis, en veel gebieden gebruikten het Maleis als lingua franca en handels taal. Alleen degenen die het Nederlands spraken, hadden meer rechten.
Onderwijs
Nederlandse scholen werden opgericht, maar de toegang was beperkt tot de elite. Thuis spraken veel mensen vaker Maleis of andere lokale talen.
Invloed in Indonesië
In gebieden zoals Ambon en Minahasa waren veel mensen vloeiend in het Nederlands vanwege hun nauwe banden met de Nederlandse kolonisten en hun betrokkenheid bij het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL).
Gebruik
Na de Onafhankelijkheid
Ondanks de onafhankelijkheid van Indonesië in 1945, wordt het Nederlands nog steeds gesproken door sommige mensen, vooral degenen met historische banden met Nederland. De taal blijft een bron voor enkele officiële documenten en onderwijs.
Aantal Sprekers
In 1984 werd geschat dat er ongeveer 500.000 sprekers van het Nederlands in Indonesië waren, voornamelijk oudere mensen.
Controverse
Tabrani, een nationale held, uitte zijn onvrede over het gebruik van het Nederlands in officiële fora in de Oost-Indonesische Staat in 1947. Hij vond dat het gebruik van het Nederlands in de publieke ruimte een teken van machteloosheid was en niet paste bij de geest van de Indonesische onafhankelijkheid.