Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Negerhollands
Negerhollands is een betrekkelijk onbekende taal die is afgeleid van het Nederlands en veel invloeden uit het Zeeuwse dialect kent.
Geschiedenis
Sinds ongeveer 1672 werd door slaven van Afrikaanse afstamming op de eilanden St. Thomas, St. Jan en St. Croix, die samen de Deense Antillen (Deens West-Indië) vormen, een onderdeel van de huidige Amerikaanse Maagdeneilanden, een gecreoliseerd Nederlands gesproken op basis van Zeeuwse dialecten. Omdat een aantal slaven uit de destijds Deense Maagdeneilanden wegvluchtten naar Puerto Rico en hun taal meenamen, werd het ook daar gesproken.
In de 18e eeuw waren twee groepen van protestantse zendelingen op de eilanden actief: Moravische Broeders (hernhutters) uit Duitsland vanaf 1732 en lutheranen uit Denemarken vanaf 1756.
Beide groepen zetten het Negerhollands op schrift. De hernhutters waren de eerste die de taal schriftelijk optekenden en gebruikten hiervoor de Nederlandse spelling. De Deense lutheranen gebruikten een op het Deens gebaseerde spelling van de Negerhollandse uitspraak.
Tegen het begin van de 19e eeuw nam het Engels er sterk toe aan belang en bekendheid, zodat dit leidde tot een Engels-Nederlandse omgangstaal. Deze mengtaal werd op haar beurt afgelost door het Engels. De lutherse kerkdienst voor de inheemsen werd tot in de jaren 1930 gehouden in het ’Hoch Kreol’, tot de jongere generaties Engels leerden als moedertaal.
In het moravische weeshuis in Nyherrenhut bij Tutu werd nog tot in de 20e eeuw Negerhollands gesproken. Sommige wezen werkten later zelf als vrijwilliger in het weeshuis en gaven de taal zo verder. In de jaren 1970 was er een televisiereportage waarin enkele weeskinderen aan het woord kwamen, die toen al op leeftijd waren. Alice Stevens gold als de laatste bekende moedertaalspreker. Zij overleed in 1987, waarna de taal als officieel uitgestorven verklaard werd. Volgens de Ethnologue – Languages of the World (uitgave 1996) waren er ’mogelijk enkelen die het als tweede taal spreken’ overgebleven.[1] Volgens de huidige uitgave is de taal uitgestorven.[2]
Literatuur
- E. Pontoppidan, Einige Notizen über die Kreolensprache der dänischwestindischen Inseln, in: Zeitschrift für Ethnologie 13, 1881, p. 130–138.
- D. C. Hesseling, Het Negerhollands der Deense Antillen A. W. Sijthoff, Leiden 1905. http://www.dbnl.org/tekst/hess002nege01_01/index.php
- Anne Graves, The Present State of the Dutch Creole of the Virgin Islands, 1977
- Pontoppidan, E. (1881). Einige Notizen über die Kreolensprache der dänischwestindischen Inseln. Zeitschrift für Ethnologie 13: 130–138.
- Miep van Diggelen, Negro-Dutch, in: Pieter Muysken, (redactie), Amsterdam Creole Studies II, p. 69–100. Amsterdam, Universiteit van Amsterdam, Instituut voor Algemene Taalwetenschap. 1978.
Verwijzingen
[[Categorie:Uitgestorven taal}}