Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Joe Arroyo

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Joe Arroyo (Cartagena de Indias, 1 november 1955 - Barranquilla, 26 juli 2011), voluit Álvaro José Arroyo González, was een van de bekendste en meest invloedrijke Colombiaanse artiesten, met name in de genres salsa en cumbia. Hij werd geboren en groeide op in de wijk Nariño in Cartagena waar hij reeds op jonge leeftijd zijn zangcarrière aanving. Al op achtjarige leeftijd zong Arroyo in de bars en bordelen van de Caraïbische stad. Vanaf 1969, toen Joe Arroyo krap 14 jaar oud was, trad hij op met Los Caporales del Magdalena, Manuel Villanueva y su Orquesta en het Supercombo Los Diamantes; in 1971 nam hij een plaat op met La Protesta.

Biografie[1]

Joe Arroyo, die geboren werd uit arme ouders in de Colombiaanse havenstad Cartagena de Indias, werd in 1973 ontdekt door Julio Ernesto Estrada, de bassist, en muziekproducent van Fruko y sus Tesos, een bekende salsaband, in Colombia orquesta geheten. Met deze groep trad hij ononderbroken op tot 1981. In die jaren trad Joe Arroyo, die zijn eigen muziek en teksten schreef, op met onder anderen Los Líderes (Los barcos en la bahía), The Latin Brothers (La guarapera) (tussen 1976 en 1981), in 1976 met Los Bestiales, in 1978 met Pacho Galán (Volvió Juanita) en met La Sonora Guantanamera, en in 1980 met Los Titanes. Hij trad daarnaast op met Piano Negro, Afro Son, Wanda Kenya, los Hermanos Zuleta, el Binomio de Oro, Juan Piña, Mario Gareña, Gabriel "Rumba" Romero, Claudia Osuna, Claudia de Colombia, Oscar Golden, Yolandita en los Carrangueros.

In 1981 startte hij zijn eigen orquesta; La Verdad. Vanaf het begin mixte Arroyo verschillende stijlen; salsa met costeñomuziek (o.a. cumbia, porro, chandé) en met verscheidene Caribische ritmes (soca, reggae). Hij creëerde hierbij zijn eigen stijl; joesón. Met La Verdad had Joe Arroyo veel succes en hij werd het boegbeeld en koning van het Carnaval van Barranquilla, waar hij 18 Gouden Congo's en twee speciaal voor hem ingestelde Gouden Supercongo's won. Zijn ongetwijfeld bekendste nummer dateert uit 1986; La Rebelión. Dit lied bezingt de geschiedenis van een afro-colombiaans huwelijk tussen twee slaven in het Cartagena van de 17e eeuw. De pianosolo, uitgevoerd door Chelito de Castro en de zang van Arroyo maakten het nummer direct tot een enorme hit in de bars en discotheken op het gehele Zuid-Amerikaanse continent, tot zelfs in Mexico. Tot de dag van vandaag is het nummer in Colombia elke dag in veel (salsa)bars te horen en geldt het als het bekendste Colombiaanse salsanummer[2].

Het album "Fuego en mi mente" (1988) bevat liederen met meer afrikaanse invloeden en moderne salsa.

Latere bekende nummers van Joe Arroyo zijn En Barranquilla me quedo, El ausente (met Fruko y sus Tesos) en Mala mujer.

Bestand:Estatua Joe Arroyo.jpg
Standbeeld van Joe Arroyo in het Parque de los Músicos

Gezondsheidsproblemen en dood

Reeds sinds het begin van de jaren 80 begonnen de gezondheidsproblemen voor Joe Arroyo die ertoe leidden dat een groot aantal concerten werden afgezegd. De zanger balanceerde enkele keren op de rand van de dood, in 1983 na stuiptrekkingen en in 2000 in Barcelona als gevolg van een diabetisch coma en een longontsteking. Zijn zwakke gezondheid werd gekenmerkt door ischemie, nierproblemen, motorische storingen en stemproblemen. Bij enkele concerten moest Arroyo wegens zijn gesteldheid het podium opgehesen worden.

Arroyo stierf in de ochtend van 26 juli 2011, in een ziekenhuis in Barranquilla aan een hartstilstand, veroorzaakt door het falen van verschillende organen. Op 27 juli 2011 werd hij begraven in de Jardines de la Eternidad de Puerto Colombia. Op 19 oktober 2011 werd hij herbegraven op het terrein van deze begraafplaats speciaal ingericht voor beroemde overledenen.

Na zijn dood

Op 17 december 2011 onthulde de burgemeester van Barranquilla in het Parque de los Músicos een standbeeld ter nagedachtenis aan Joe Arroyo

Trivia

  • In februari 2012 vond op het eerste Carnaval van Barranquilla na de dood van Joe Arroyo een herdenkingsconcert plaats
  • Tussen juni en december 2011 zond het kanaal RCN een telenovela uit gebaseerd op het leven van Joe Arroyo; El Joe "La Leyenda"
  • Joe Arroyo is één van de vijf Colombianen die op de cover van het blad Rolling Stone heeft gestaan
  • Arroyo is vier keer getrouwd geweest en had uit die vier huwelijken zeven kinderen
Songtekst La Rebelión[3]

Discografie

Met Manuel Villanueva y su Orquesta

Label Titel Jaar
Discos Tropical Hasta la madrugada 1970

Met El Supercombo Los Diamantes

Label Titel Jaar
Discos Tropical Los Diamantes de Rubén Darío Salcedo 1970

Met La Protesta

Label Titel Jaar
Discos Tropical Bajado no (Sencillo) 1971

Met Fruko y sus Tesos

Label Titel Jaar
Discos Fuentes El Bueno 1972
Discos Fuentes Ayunando 1973
Discos Fuentes El Violento 1973
Discos Fuentes El Caminante 1974
Discos Fuentes El Grande 1975
Discos Fuentes El Bárbaro 1976
Discos Fuentes El Patillero 1977
Discos Fuentes El Cocinero Mayor 1978
Discos Fuentes El Teso 1979
Discos Fuentes El Espectacular 1980
Discos Fuentes El Genio 1981

Met Los Líderes

Label Titel Jaar
Discos Fuentes La interesada 1974
Discos Fuentes El Medallón 1975

Met Los Bestiales

Label Titel Jaar
Discos Fuentes Los bestiales 1976

Met The Latin Brothers

Label Titel Jaar
Discos Fuentes Te enMettré 1976
Discos Fuentes Báilame como quieras 1977
Discos Fuentes Suavecito apretadito 1978
Discos Fuentes En su salsa 1979
Discos Fuentes Latin Brothers 81 1981

Met Pacho Galán

Label Titel Jaar
Discos Fuentes Pacho Galán 1978

Met La Sonora Guantanamera

Label Titel Jaar
Discos Fuentes La Sonora Guantanamera 1978

Met Los Titanes

Label Titel Jaar
Discos Fuentes Los Titanes 1980

Met La Verdad

Label Titel Jaar
Discos Fuentes Arroyando 1981
Discos Fuentes Met gusto y gana 1981
Discos Fuentes El campeón 1982
Discos Fuentes Actuando 1983
Discos Fuentes Hasta amanecé 1984
Discos Fuentes Me le fugué a la candela 1985
Discos Fuentes Musa original 1986
Discos Fuentes Echao pa'lante 1987
Discos Fuentes Fuego en mi mente 1988
Discos Fuentes En acción 1989
Discos Fuentes La guerra de los callados 1990
Discos Sony Toque de clase 1991
Discos Sony Fuego 1993
Discos Sony Sus razones tendrán 1994
Discos Sony Mi libertad 1995
Discos Sony Reinando en vida 1996
Discos Sony Deja que te cante 1997
Discos Sony Cruzando el milenio 1998
Discos Sony En sol mayor 1999
Discos Sony Marcando terreno 2002
Discos Fuentes Se armó la moña en carnaval 2004
Discos Fuentes Mosaico de trabalenguas 2006
Discos Fuentes El Super Joe 2007

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow