Belediging

Een belediging is een krenkende uiting die iemands eer en goede naam kan aantasten.

Het ervaren van een uiting als belediging is zeer subjectief: de 'ontvanger' van de belediging moet dit als zodanig ervaren. Dat wil zeggen; een persoon moet zich gekrenkt voelen.

Een belediging kan geuit worden middels woorden, gesproken dan wel op schrift, bijvoorbeeld een scheldwoord. Ook gebaren, gedragingen, toneelstukken, tekeningen, schilderijen, films, grafisch werk (denk bijvoorbeeld aan cartoons) en andere beeldende kunst kunnen als beledigingen worden ervaren.

Een uitspraak of uiting kan ook onbedoeld als belediging opgevat worden, het kan namelijk ook subjectief zijn. Iets doen of juist nalaten kan ook een belediging vormen. Het negeren van een aangeboden handdruk is bijvoorbeeld in de meeste Westerse landen een zware belediging. Echter kan het ook waarschijnlijk zijn dat iemand vanwege Psychische redenen, die een velerlei oorzaken kan hebben, zich niet bewust is van zijn uitingen, of er een andere draai aan heeft gegeven.
Voor elk individu geldt : "inborst (karakter) plus input (opvoeding, ervaringen, onderwijs) is output (gedrag, uitingen)".

Een belediging kan door een individu worden opgevat als zodanig, maar ook door een groep. Zo kan bijvoorbeeld een groep mensen die in een bepaalde religie geloven, beledigd zijn of zich beledigd voelen door uitingen van andersdenkenden. In tegenstelling tot de persoonlijke belediging lenen echte en vermeende groepsbeledigingen zich goed voor politieke doeleinden. Het blijft echter een twistpunt als gelovigen hun aangenomen geloof als waarheid aanschouwen, en on- en andersgelovigen hun perspectief baseren op een velerlei wetenschappen en direct waarneembare aanwijzingen, waarbij helemaal geen sprake is van tot de werkelijkheid aannemen van bepaalde redenen, scheppingen of creaties. Daarbij is er in Nederland altijd zoiets geweest als "schelden doet geen zeer" of "woorden doen geen pijn", wat aangeeft dat het de juiste reactie (ook innerlijk, qua denken) vergt, om de woorden geen waarde te laten krijgen. Anders gezegd, moet er inplaats van een belediging een mentale verheffing of eer teboven die beledigende woorden of daden ontstaan, waarbij desnoods neerkijkend en vel bekriticerend gereageerd wordt. Het is dan de kunst om zich niet te verlagen tot het niveau van de belediger, waarbij zelfbeheersing en het verstand doorslaggevend moet zijn, en niet sommige negatieve emoties. Sowieso brengt geweld geen vooruitgang, temeer de mens daar eigenlijk te intelligent voor is, en het een zwaktebod is kwaad te reageren.

Verbale beledigingen

Mondelinge beledigingen

• Scheldwoorden: hufter, kneus, mispunt, trut, kenau etc.;
  • Scheldwoorden met betrekking tot seksuele geaardheid: flikker, pot;
  • Seksueel getinte scheldwoorden: kutwijf, lul, zakkenwasser, slet, etc.;
  • Etnisch gerichte scheldwoorden: kutmarokkaan, mof, kankerhollander, geitenneuker, spleetoog, nazi, spaghettivreter, tacovreter;
  • Vergelijking met dieren, in het bijzonder wanneer dit dier binnen de eigen culturele invloedssfeer met negatieve connotaties is bezet: in de Westerse wereld bijvoorbeeld de aap, en in de moslimwereld onreine dieren als het varken of de hond.
• Het beledigen van andermans familie, met name de moeder;
• Iemands nationale trots krenken door bijvoorbeeld het staatshoofd of de nationale geschiedenis te beschimpen;
• Iemand ten overstaan van derden belachelijk maken of voor schut zetten. Dit is ook mogelijk zonder direct scheldwoorden te gebruiken, bijvoorbeeld door de persoon niet aan het woord te laten, te overschreeuwen, voortdurend kritiek uit te oefenen of de ander op een andere wijze publiekelijk te vernederen;
• Profaan taalgebruik en vloeken;
• Laster en smaad: Iemand confronteren met ware of verzonnen beschuldigingen, bijvoorbeeld over overspel, misdrijven, professionele incompetentie, seksuele voorkeuren, etcetera.

Schriftelijke beledigingen

• Het schrijven van een hatemail;
• Het publiceren van smaad of laster;
• Het maken en publiceren van spotprenten;
• Het publiceren van foto's en andere afbeeldingen waarop een persoon in een beschamende situatie is gefotografeerd, of die digitaal bewerkt zijn om de ander te belasteren;
• Cyberpesten, iemand via het internet belachelijk maken.

Overige beledigingen

• Het nalaten van normale beleefdheidsrituelen, zoals het weigeren van een handdruk;
• Obscene of beledigende gebaren, zoals de middelvinger opsteken;
• Iemand in het gezicht spuwen;
• (Op) iemands (dierbare) bezittingen urineren, defaeceren, vomeren of anderszins bevuilen;
• Iemands (dierbare) bezittingen wegmaken of vernielen;
• Het vernielen, verbranden of bevuilen van iemands nationale vlag;
• Moonen, het aan een ander toekeren van het ontblote achterwerk.
• Voor moslims: iemand zijn schoenen toewerpen, zoals de Irakese journalist Muntazer al-Zaidi dat op 14 december 2008 bij de Amerikaanse president Bush deed.

Situatie in Nederland

De volgende gevallen zijn afzonderlijk strafbaar gesteld in artikel 267:

• belediging van een openbare instelling
• belediging van een ambtenaar tijdens of wegens de rechtmatige uitoefening van zijn functie: de Hoge Raad heeft op 22 september 2009 geoordeeld dat uitlatingen van de woorden "sukkels", "klootzakken", "loosers" en "kankerlijers" tegenover het openbaar gezag onder omstandigheden beledigend en dus strafbaar zijn (zie HR 22 september 2009, LJN BI5623).
• belediging van een lid van de regering van een bevriende staat.

Gewone belediging is alleen strafbaar als het slachtoffer een klacht indient.