Smaad

Smaad is het zwartmaken van een ander door deze in het openbaar van feiten te beschuldigen waaraan hij of zij zich schuldig zou hebben gemaakt, zonder dat wordt gehandeld uit noodzakelijke verdediging of dat te goeder trouw kon worden aangenomen dat deze feiten waar zijn en dat het algemeen belang vereiste dat de feiten naar buiten werden gebracht. Het doel is het ruïneren van de reputatie van het slachtoffer.

Smaadschrift is smaad door het publiceren van tekst of afbeeldingen. De maximale straf is in dit geval hoger.
Smadelijke woorden noemt men wel smaadrede.

Anders dan bij laster gaat het bij smaad niet om beschuldigingen waarvan men weet dat ze niet waar zijn. Vaak worden de beschuldigingen zo veel mogelijk opgeblazen om het slachtoffer zo veel mogelijk aan de schandpaal te nagelen. Het hoeven niet per se strafbare feiten te zijn waarvan het slachtoffer beschuldigd wordt; overspel of afwijkende seksuele voorkeuren kunnen zich uitstekend lenen voor smaad.

De motieven verschillen, maar kunnen vaak gezocht worden in wraak, of frustratie na het beëindigen van een relatie. Ook kan smaad het ten uitvoer leggen zijn van het dreigement dat geuit is bij chantage, als het slachtoffer niet mee wenst te werken.

Belgisch strafrecht

Het Belgische Strafwetboek (art. 275-282) reserveert het begrip smaad voor woorden, gebaren en bedreigingen tegen ministers, leden van de wetgevende kamers, dragers van het openbare gezag of van de openbare macht. Het is dus een wanbedrijf tegen de openbare orde. Die is wel tamelijk tolerant want de maximumstraf is een maand gevangenis en/of een geldboete. In de praktijk gebeurt het wel eens dat een politieambtenaar zich beledigd voelt en een proces-verbaal voor smaad opmaakt. Beledigingen aan gewone medeburgers zijn in uitzonderlijke gevallen strafbaar als laster en eerroof.

Nederlandse Wet
Wetboek	Strafrecht
Artikel	261
Omschrijving	1. Hij die opzettelijk iemands eer of goede naam aanrandt, door telastlegging van een bepaald feit, met het kennelijke doel om daaraan ruchtbaarheid te geven, wordt, als schuldig aan smaad, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie. 2. Indien dit geschiedt door middel van geschriften of afbeeldingen, verspreid, openlijk tentoongesteld of aangeslagen, of door geschriften waarvan de inhoud openlijk ten gehore wordt gebracht, wordt de dader, als schuldig aan smaadschrift , gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie. 3. Noch smaad, noch smaadschrift bestaat voor zover de dader heeft gehandeld tot noodzakelijke verdediging, of te goeder trouw heeft kunnen aannemen dat het te last gelegde waar was en dat het algemeen belang de telastlegging eiste.