Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gerlinda Swillen
Gerlinda Germaine Barbara Swillen (Oostende, 20 augustus 1942[1]) is een Belgisch-Duits historica (doctoraat 2016), lerares en voormalig voorzitster van het Masereelfonds (2002-2014).
Levensloop
Haar verwekker is een Duits soldaat bij de Wehrmacht.[2][3]. Haar moeder is een Belgische vrouw.
Beroepshalve werkte ze bijna 40 jaar (1963-2002) als lerares Nederlands, daarnaast verzorgde ze van 1979 tot 1991 woordprogramma's voor BRT3 en VRT3 VRT. In 1967 werd ze lid van het 'Aktiekomitee Gelijk Loon voor Gelijk Werk'. Tot op heden is ze mederwerkster van CEGESOMA en wetenschappelijk medewerker aan de Vrije Universiteit Brussel. Ze is de oprichtster en voorzitter van de Vereniging der Oorlogskinderen in België (2008-2013).[4]
In 2010 verkreeg ze de Duitse nationaliteit, ze was daarmee het eerste 'bezettingskind' dat dat Duitse nationaliteit verwierf.[5]
In 2016 behaalde ze haar doctoraat in de geschiedenis aan de VUB op haar proefschrift Verwekt door de Tweede Wereldoorlog. Oorlogskinderen op de as Brussel-Berlijn.[6]
Momenteel probeert ze, op basis van een aantal problemen die voortvloeien uit haar historisch onderzoek een aantal huidige problemen aan te kaarten. Hieronder het bestaan van oorlogskinderen die nu in conflictgebieden en in de vluchtelingenstromen gevaar lopen. Zowel de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens als het Verdrag inzake de rechten van het kind bieden geen bescherming. Daarom ijvert ze voor een internationaal statuut dat:
1. Het kind, en de vrouw die het wil behouden, beschermt;
2. Controle mogelijk maakt op zijn geboorte en zijn inschrijving bij de burgerlijke stand van de geboorteplaats;
3. Een nationaliteit en juridische en sociale bescherming garandeert;
4. De toegang tot alle documenten voor het kind opent om zijn biologische identiteit te achterhalen.
Bibliografie
- Koekoekskind, door de vijand verwekt[7]; Meulenhoff / Manteau; 2009;
- De Wieg van WO II: Oorlogskinderen op de as Brussel-Berlijn[8]; VUB Press; 2016; ISBN 9789057185267
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Ludo Abicht |
Voorzitter van het Masereelfonds 2002 - 2014 |
Opvolger: Jan Reynaers |