Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gebruiker:SjorsXY/Realisme (beeldend denken)
Zie ook : realisme (doorverwijzing), voor andere betekenissen van "realisme".
Naast de vele beredenerende perspectieven en visies, welke binnen de filosofie door de jaren heen ontwikkeld zijn, kan de realiteit ook door het slechts trachten volledig te begrijpen inzichtelijk worden. Dit kan in principe alleen door een volledig begrijpend denken (géén beredeneringen gebruikend, maar rechtstreeks in/middels/tezamen/met betreffende begrippen (eerdere ervaringen, begrippen, denkbeelden en nieuwe herkenningen, inzichten enz.), welke door de samenhang (eenheid) zekerheid verschaffen oftewel elkaar bevestigen, onderbouwen en/of verklaren.
Blijkbaar komt een denken dat zich volledig heeft ontwikkeld naar merendeels beelden, geluiden, begrippen en andere ervaringen, alleen voor bij mensen met het Aspergersyndroom (vorm van autisme), welke desondanks tóch hun emotionele intelligentie hebben kunnen ontwikkelen, wat ongebruikelijk is bij personen die binnen het autismespectrum vallen. Wanneer óók (de e.i. is essentieeel) andere perspectieven binnen de meervoudige intelligentie ontwikkeld zijn kan het ontwikkelde geheel van begrippen een volledig begrip over alles teweegbrengen oftewel is alles binnen dat geheel van begrippen een zekerheid. Vanwege dat onzekerheid simpelweg niet te begrijpen is kan het in deze níet binnen het denken verwerkt worden, althans wanneer consequent óók geen aannames gebruikt of gehanteerd worden om iets trachten te begrijpen. Aannames zijn op zich (per definitie) nóóit als zekerheid te beschouwen, eenvoudigweg vanwege dat het anders niet aangenomen had hoeven worden. Mensen welke geloven in een ziel, God, Schepping, hemel en/of onder meer de Dag des Oordeels, nemen dus voor hun zelf tot waarheid aan dat het betreffende geloof zo is. Sterker nog, vormt er bij alle gelovigen, vanwege hun toewijding, overtuiging en veelal nadrukkelijk beredenerend denken, een bundeling van afzonderlijke begrippen (zonder samenhang). Deze beknotte hoeveelheid begrippen, welke ook te begrijpen zijn als een kokervisie, is dan ook níet te beschouwen als wat men van realisme kan begrijpen.
Voorwaarden tot realisme
Het gehele begrip over begrijpend denken (beelddenken) is in eerste instantie pas begrepen door de betreffende beelddenkers, waarvan meestal blijkt dat er een erfelijke aanleg toe is, wat een pasgeboren baby de eerste aanzet geeft om op een begrijpende manier de waarnemingen (ook taal) te verwerken binnen het denken en dat vervolgens verder te ontwikkelen. Het is dan ook een voorwaarde om een begrijpend denken te ontwikkelen vanaf het begin, wat alleen verwezenlijkt kan worden door consequent éérst de betreffende begrippen enz. uit te leggen en op het laatst pas de betreffende beredenering. Eenmaal de goede aanzet gegeven zet zich die manier van ontwikkeling van het begrip (als geheel) voort, althans wanneer daar wel een eigen wil toe is, gezien ook een andere aard aangeboren kan zijn.
Het is dus ook een voorwaarde om geen onzekerheden trachten te verklaren door bepaalde aannames erover te hanteren, wat dan valse aanwijzingen zijn ten aanzien een volledig begrip, en dan spreekwoordelijk roet in het eten gooit oftewel is het begrip op een dwaalspoor gezet oftewel is het begrip tot het niet-begrijpen gezet. Wanneer aan de voorwaarden voldaan wordt gaat men eveneens waarnemen naar herkenning (i.p.v naar eigen beschikbare beredeneringen), wat ook onbekende items zijn, wat op een gegeven moment meer-en-meer bevestigingen worden, doordat het gehele begrip ook groter-en-groter wordt/geworden is.
Realisme en religie
aan-de-hand-van het verleden met gevolgelijk
een visie op de toekomst, ter vergelijking met een visie
die voortkomt uit een religie die voortkomt uit
een beperkt begrip van het heden en van het verleden.
Deze beperkingen van het algehele begrip heeft men zichzelf opgelegd, door aannames, overtuigingen en een bepaalde toewijding. Hetgeen men aanneemt als zijnde waar en/of zeker, creëert een perspectief, qua begrip, dat niet accordeert met de werkelijkheid.
Binnen een volledig begrijpend denken is veel betreffend religie (spreekwoordelijk) zo klaar als een klontje, zoals bijvoorbeeld de oorsprong / begin van het-één-en-ander. Volgens meerdere religies is de Aarde tussen de 5.000 en de 10.000 jaar oud, wat in schril contrast staat tot wetenschappelijke conclusies die enige miljoenen tot enige miljarden jaren oud aangeven, althans kan men aantoonbaar stellen dat het verre van die omschreven paar duizend jaar is. Die alles behalve realistische dateringen maken het-één-en-ander meteen al ongeloofwaardig temeer het sowieso al aannames betrof. Verder staan er meerdere zogenoemde gebeurtenissen in die volgens de natuur onmogelijk zijn, zoals dat er slechts twee van elke diersoort op een gegeven moment overleefd zouden hebben. Ook een vreemd gegeven is het feit dat nergens over dinosauriërs of over andere menssoorten gesproken wordt, terwijl ze aantoonbaar wél geleefd hebben. Verder zijn er zeer veel overeenkomsten tussen mensen en dieren te herkennen die de oorsprong van mensen met zekerheid kunnen laten begrijpen. Een beknotte (niet toereikende) visie van ver voor de middeleeuwen is vanuit het huidig oogpunt onlogisch tot waarheid aan te nemen. Het feit dat het merendeel van alle mensen dat wel doet is begrijpenderwijze niet meer dan een voortzetting van wat destijds opgelegd is oftewel wat niet meer als een aanname wordt beschouwd, maar als de waarheid, waar niet over gediscussieerd hoeft of zelfs mag worden. Het enige dat bij realisme behoort, aangaande religie, zijn de aanwijzingen ten goede aan mensenkennis (emotionele intelligentie, empathie, sympathie enz.), en daarmee de andere dan wel de eigen persoon. Daarbij kan men eveneens begrijpen dat een leidraad van weleer nooit tot heden aan toe gedragen/gehanteerd zou worden, als niet een scheppende en uiteindelijk oordelende God benoemd/geassocieerd zou zijn, met als stok achter de deur een Hemel dan wel hel. Van realisme valt dus te begrijpen dat de meeste religies daar niet toe behoren, althans een aanzienlijk gedeelte ervan niet en dus maar een beperkt gedeelte wel, alsook dat het huidig realisme nooit weerspiegeld kan zijn in een realiteit van duizenden jaren geleden. Wel zijn bijvoorbeeld nog steeds oerbossen aanwezig die enige honderdduizenden jaren oud zijn oftewel stammen uit de tijd van de dinosauriërs. Destijds wist men bijvoorbeeld nog niets over het menselijk brein, dat vanwege z'n componenten, alle suggesties over de aanwezigheid van een ziel (geest) uitsluit en daarmee eveneens die over een eventueel hiernamaals tenietdoet. Daarbij valt van vrijwel alle organismen te begrijpen dat al wat het levend maakt eenvoudigweg stopt, zonder voortzetting dus. Van de meest intelligente dieren zijn de overeenkomsten met het menselijk brein te herkennen, op het bewustzijn na, vanwege dat dieren slechts een intuïtief en instinctief denken (herkennen, begrijpen) hebben.
Afgezien van het feit dat veel van de gehanteerde aanwijzingen waar men de overtuigingen op baseert onjuist oftewel eenvoudig te begrijpen als meerdere aanwijzingen die niet met de realiteit overeenkomen alsook niet met wat ooit realiteit is geweest. Begrijpenderwijze komt dit neer op miljoenen zoniet miljarden mensen die doen alsof (aannamen) een betrekkelijke hoeveelheid beredeneringen waar, kloppend en zeker zijn, sterker nog bepalend moeten zijn, terwijl aanzienlijk veel van deze Woorden reeds (spreekwoordelijk) poten verloren hebben waarop het gestoeld was/is. Met andere woorden, is het niet meer dan redelijk te stellen dat aannames die per definitie onzeker zijn en vervolgens velerwijze niet blijken te kloppen, als ongeloofwaardig te beschouwen zijn, wat dan begrijpelijk ook de God in kwestie aangaat. Als men dat alles aan kan/mag nemen als zijnde een zekerheid, is het niet meer dan redelijk te kunnen/mogen stellen dat men hoogstwaarschijnlijk iets aanneemt dat niet bestaat, wat men begrijpenderwijze als understatement kan beschouwen.