Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Frans Timmermans
| Frans Timmermans | ||
| ||
| Geboren | 6 mei 1961 Maastricht | |
| Politieke partij | PvdA (1990–heden) | |
 Eerste vicevoorzitter van de Europese Commissie | ||
| Huidige functie | ||
| Aangetreden | 1 november 2014 | |
| President | Jean Claude Juncker Voorzitter van de Europese Commissie | |
| Voorganger | Catherine Ashton | |
| Europees commissaris voor Betere Regelgeving, Interinstitutionele Betrekkingen, Rechtsstatelijkheid en het Handvest van de grondrechten | ||
| Huidige functie | ||
| Aangetreden | 1 november 2014 | |
| President | Jean Claude Juncker Voorzitter van de Europese Commissie | |
| Voorganger | Maroš Šefčovič (Relaties tussen Europese instellingen) Martine Reicherts (Rechtsregels en Fundamentele rechten) | |
| Minister van Buitenlandse Zaken | ||
| Aangetreden | 5 november 2012 | |
| Einde termijn | 17 oktober 2014 | |
| Premier | Mark Rutte | |
| Voorganger | Uri Rosenthal | |
| Opvolger | Bert Koenders | |
| Lid Tweede Kamer | ||
| Aangetreden | 17 juni 2010 | |
| Einde termijn | 5 november 2012 | |
| Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken | ||
| Aangetreden | 22 februari 2007 | |
| Einde termijn | 23 februari 2010 | |
| Premier | Jan Peter Balkenende | |
| Voorganger | Atzo Nicolaï | |
| Opvolger | Ben Knapen | |
| Lid Tweede Kamer | ||
| Aangetreden | 19 mei 1998 | |
| Einde termijn | 22 februari 2007 | |
Franciscus Cornelis Gerardus Maria (Frans) Timmermans (Maastricht, 6 mei 1961) is een Nederlands politicus en sinds 1 november 2014 eurocommissaris en tevens de eerste vicevoorzitter van de commissie-Juncker.
Timmermans was van 5 november 2012 tot 17 oktober 2014 minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Rutte II. Eerder was hij van 2007 tot 2010 staatssecretaris van Europese Zaken (BuZa) in het kabinet-Balkenende IV. Van 1998 tot 2007 en van 2010 tot 2012 was Timmermans namens de Partij van de Arbeid lid van de Tweede Kamer.
Biografie
Frans Timmermans werd geboren in Maastricht, maar groeide door het werk van zijn vader, die diplomaat was, grotendeels op in Brussel en Rome. Na de echtscheiding van zijn ouders verhuisde Timmermans in 1975 met zijn moeder terug naar Nederland, waar hij zijn middelbare school afmaakte op het Bernardinuscollege in Heerlen. Hij studeerde van 1980 tot 1985 Franse letterkunde aan de Katholieke Universiteit Nijmegen en van 1984 tot 1985 Europees recht en Franse letterkunde aan de universiteit in het Franse Nancy.
Zijn militaire dienstplicht vervulde Timmermans bij de Koninklijke Landmacht als krijgsgevangenenondervrager Russisch. Hier hield hij een diploma tolk-vertaler Russisch aan over. Na zijn dienstplicht bleef hij nog meer dan twintig jaar reserveofficier.
In 1987 trad Timmermans in dienst bij het ministerie van Buitenlandse Zaken en volgde daar de diplomatenopleiding. Hij werkte als tweede secretaris op de Nederlandse ambassade in Moskou, was medewerker van Europees Commissaris Hans van den Broek en adviseur van Hoge Commissaris inzake Nationale Minderheden van de OVSE Max van der Stoel.
Politieke carrière
Lid Tweede Kamer
Bij de Tweede Kamerverkiezingen 1998 werd Timmermans gekozen in het parlement. Bij de verkiezingen van 2002, 2003, 2006, 2010 en 2012 werd hij herkozen. Hij hield zich in het parlement bezig met Europese zaken en Defensie en was ondervoorzitter van de vaste commissie voor Buitenlandse Zaken.
Timmermans vertegenwoordigde de Tweede Kamer in de Conventie over de Toekomst van Europa bij het opstellen van de Europese Grondwet, van maart 2002 tot juli 2003. In de aanloop naar het referendum in Nederland over die grondwet was hij een van de meest fervente verdedigers van het verdrag: "Ik daag iedereen uit om een grondwet te tonen die helderder is, die moderner is, die toegankelijker is, en die de rechten van de burgers beter regelt."[2]
Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken
Op 22 februari 2007 werd hij benoemd tot staatssecretaris van Buitenlandse Zaken. In het buitenland voerde hij de titel minister voor Europese Zaken. Een van de onderwerpen in zijn portefeuille was het Verdrag van Lissabon, de opvolger van de in 2005 door referenda in Nederland en Frankrijk afgewezen Europese grondwet.
Opnieuw Tweede Kamerlid
In 2010 bekleedde hij de Vrede van Utrecht Leerstoel. Bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer van dat jaar behaalde Timmermans 8.684 voorkeurstemmen. Hij stond als nummer 9 op de kieslijst. In zijn portefeuille zat onder andere buitenland, defensie en koninkrijksrelaties.
Timmermans was in 2011 kandidaat om Commissaris van de Koningin in Limburg te worden. Eerder had hij te kennen gegeven dat hij geen "gouverneur" wilde worden als de Partij voor de Vrijheid een te grote vinger in de pap zou krijgen. Na de Provinciale Statenverkiezingen 2011 werd de PVV de grootste partij in Limburg, en vormde een coalitie met de VVD en het CDA.[3] Uiteindelijk ging de functie naar CDA'er Theo Bovens.
Timmermans reageerde op 16 februari 2012 erg gebeten op een interview in dagblad Trouw met partijleider Job Cohen en partijvoorzitter Hans Spekman.[4] Timmermans betichtte het tweetal de PvdA-koers zonder enig overleg richting de Socialistische Partij te drijven. In een e-mail die ook de NOS ontving, waarschuwde hij dat de PvdA geen "SP-light"[5] mocht worden. Naar aanleiding van het uitlekken van die e-mail ontstond binnen de PvdA-fractie grote commotie.[6] Na een lange fractievergadering, waarin Cohen aangaf dat van een koersverandering geen sprake was, leek de rust te zijn teruggekeerd.[7][8] Vier dagen later trad hij echter per direct af als partijleider en fractievoorzitter in de Tweede Kamer. Aangezien Timmermans vond dat anderen hem zagen als de "Brutus van Job Cohen", liet hij weten zich vooralsnog niet kandidaat te stellen als opvolger van Cohen, hoezeer hij dat ook zou willen. Timmermans ontkende de e-mail doorgespeeld te hebben aan de NOS. Naar zijn zeggen hadden vijftig fractieleden en medewerkers de e-mail van hem ontvangen. Volgens Timmermans moet iemand van hen de e-mail gelekt hebben.[9]
Minister van Buitenlandse Zaken
Op 5 november 2012 werd Timmermans minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Rutte II.
Op 27 mei 2014 oogstte Timmermans in de Tweede Kamer een in dit midden ongewoon applaus toen hij de opmars van antisemitische partijen (het Franse FN, de Hongaarse Jobbik en de Oostenrijkse FPÖ) in het nieuwe Europese Parlement hekelde. "Een van de demonen die Europa achtervolgt is dat in tijden van crisis een zondebok wordt gezocht. In het verleden waren dat de joden en de zigeuners en nu vaak ook moslims," aldus Timmermans die het antisemitisme "een van de donkerste delen van de Europese ziel" noemde.[10] Zijn alom geprezen speech werd door Trouw-columnist Silvain Ephimenco op 31 mei gehekeld als 'laf', omdat Timmermans wel appelleert aan een schuldgevoel in de Europese geschiedenis, maar "zorgvuldig vermijdt" te spreken van een 'neo-antisemitisme', binnengebracht door moslim-migranten. De daders van antisemitische aanslagen in bijvoorbeeld Toulouse (2012) en Parijs (2006) waren geen aanhangers van genoemde extreem-rechtse politieke partijen, "maar heten Mohammed Merah en Youssouf Fofana", aldus Ephimenco.[11] De vorige dag was in Marseille de moslim en Syriëganger Mehdi Memmouche gearresteerd, verdacht van de viervoudige moordaanslag in het Joods Museum te Brussel.
Op 21 juli 2014 werd Timmermans wereldwijd geprezen om zijn emotionele toespraak tijdens een spoeddebat van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties naar aanleiding van het drama rond Malaysia Airlines-vlucht 17, die op 17 juli in het oosten van Oekraïne vermoedelijk uit de lucht werd geschoten.
Europees commissaris
immermans is de "eerste vicevoorzitter" van Europese Commissie is en de plaatsvervanger van Jean-Claude Juncker.
- betere regelgeving
- interinstitutionele betrekkingen
- rechtsstatelijkheid
- het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie.[12]
Onderscheidingen
- Bestand:NLD Order of Orange-Nassau - Knight BAR.png Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
- Bestand:POL Order Zaslugi RP kl4 BAR.png Officier in de Orde van Verdienste van de Republiek Polen
- Bestand:Miss Emergency Service.JPG Bulgaarse Gouden Palm
- Bestand:Romanian Order of Merit Medal Ribbon.png Commandeur in de Orde van Verdienste van de Roemenië
- Bestand:Legion Honneur Chevalier ribbon.svg Chevalier in de Legioen van Eer
- Bestand:Order of the Southern Cross Grand Collar Ribbon.png Grootkruis in de Orde van het Zuiderkruis
- Bestand:EST Order of the Cross of Terra Mariana - 1st Class BAR.png Grootkruis in de Orde van het Kruis van Terra Mariana
- Bestand:LTU Order of the Lithuanian Grand Duke Gediminas - Grand Cross BAR.png Grootkruis in de Orde van Groothertog Gediminas van Litouwen
- Bestand:SWE Order of the Polar Star (after 1975) - Commander BAR.png Commandeur in de Orde van de Poolster
- Bestand:CHL Order of Merit of Chile - Grand Cross BAR.png Grootkruis in de Orde van Verdienste van de Chili
- Bestand:SMOM-c.svg Chevalier in de Orde van Malta
Externe link
Vrije mediabestanden over Frans Timmermans op Wikimedia Commons
Bronnen, noten en/of referenties
|
_-_Commander_BAR.png){kind=link}
| Voorganger: A. (Atzo) Nicolaï |
Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken (Europese Zaken) 2007–2010 |
Opvolger: H.P.M. (Ben) Knapen |
| Voorganger: U. (Uri) Rosenthal |
Minister van Buitenlandse Zaken 2012-2014 |
Opvolger: A.G. (Bert) Koenders |
| Voorganger: N. (Neelie) Kroes |
Nederlands eurocommissaris 2014-heden |
Opvolger: - |
| Voorganger: Catherine Ashton |
Eerste vicevoorzitter van de Europese Commissie 2014-heden |
Opvolger: - |
| Voorganger: Maroš Šefčovič (Relaties tussen Europese instellingen) Martine Reicherts (Rechtsregels en Fundamentele rechten) |
Europees Commissaris voor Betere Regelgeving, Interinstitutionele Betrekkingen, Rechtsstatelijkheid en het Handvest van de grondrechten 2014-heden |
Opvolger: - |
 | Ministers en staatssecretarissen in het kabinet-Rutte II (VVD en PvdA) | |
|---|
|
Minister: Mark Rutte (MP/AZ) · Lodewijk Asscher (VP/SZW) · Ronald Plasterk (BZK) · Lilianne Ploumen (BHO) · Bert Koenders (BZ) · Jeanine Hennis-Plasschaert (Def) · Henk Kamp (EZ) · Jeroen Dijsselbloem (Fin) · Melanie Schultz van Haegen (IM) · Jet Bussemaker (OCW) · Ivo Opstelten (VJ) · Edith Schippers (VWS) · Stef Blok (WR) |
| Europese Commissie (2014-heden: Commissie-Juncker) | |
|---|