Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Francesco Antonio Bonporti
Francesco Antonio Bonporti (Trente, 11 juni 1672 - Padua, 19 december 1749) was een Italiaanse priester en amateur-barokcomponist.
Levensloop
Bonporti werd geboren in Trente. Hij kreeg lessen in filosofie en natuurkunde van de Jezuïeten in zijn geboortestad en daarna in Innsbruck.
In 1691 ging hij bij het Collegium Germanicum in Rome theologie studeren . Daar studeerde hij ook compositieleer onder leiding van Giuseppe Ottavio Pitoni en (naar men vermoedt) viool bij Arcangelo Corelli.
Terug in zijn geboortestad Trente werd hij in 1695 tot priester gewijd.
Hij heeft nooit geprobeerd een functie als musicus te bemachtigen, al droeg hij zijn composities wel altijd op aan iemand die hem bij zijn carrière in de kerk van nut zou kunnen zijn. Die carrière bleef echter uit. Hij kwam terecht in een ondergeschikte functie bij de plaatselijke kathedraal en kwam nooit verder.
In 1740 verhuisde hij als verbitterd man naar Padua, waar hij woonde tot zijn dood in 1749.
Werken
Het muzikale werk van Bonporti beslaat twaalf opusnummers, alle behorend bij bundels van composities, gepubliceerd tussen 1696 en 1736.
In het onderstaande overzicht zijn de bundels van Bonporti opgenomen, eerst het Italiaanse origineel, gepubliceerd door Giuseppe Sala in Venetië, dan de Franse uitgave, gepubliceerd door Estienne Roger in Amsterdam en ten slotte de Engelse editie van John Walsh in Londen. Niet elke bundel is in alle talen bewaard gebleven. De inventarisatie is van Clemente Lunelli in een artikel in het tijdschrift Studi Trentini uit 1973. Op zijn beurt maakte deze gebruik van:
- François Lesure, Bibliographie des éditions musicales publiées par Estienne Roger, Paris, 1969 en
- William C. Smith, A bibliography of the musical works published by John Walsh, London, 1968.
Bonporti’s opusnummers
|
|
Twee composities hebben geen opusnummer gekregen:
- Aria cromatica e variata a violino e violoncello o cembalo (‘Chromatische aria en variaties voor viool en cello of klavecimbel’), manuscript in de bibliotheek van het conservatorium te Brussel, gedateerd 1720. Van deze compositie is nog een tweede manuscript in twee delen aanwezig met de titel Sonata di Buonporti.
- Six Sonate à deux Flutes et Basse continue, composées par Bomporti et transposées sur la Flute par Corbet (‘Zes sonates voor twee fluiten en basso continuo, gecomponeerd door Bonporti en getransponeerd voor fluit door Corbet’), N. 65, f. 3.0, Amsterdam, ca. 1707-1708.
Invloed op Bach
Bonporti beïnvloedde Johann Sebastian Bach bij de ontwikkeling van de inventie als compositievorm. Bach maakte ook een transcriptie van vier inventies voor viool en basso continuo uit Bonporti’s Opus 10 van 1712 voor klavecimbel. De originelen werden per abuis opgenomen in deel 45 van het verzameld werk van Bach; de stukken kregen de nummers BWV Anh. 173-176. De vergissing werd pas in 1911 ontdekt.
Literatuur
Het complete oeuvre van Bonporti is uitgegeven als:
- Maxwell Sobel (ed.), The complete works of Francesco Antonio Bonporti, Indiana University Press, Bloomington (Indiana), 2004.