Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Edward Herbert Vorster
Luitenant-ter-zee Edward Herbert Vorster (Ambon, 21 september 1905) was commandant van de Nederlandse onderzeeboot O 13, toen deze in juni 1940 verdween.
Leven
Eddie Vorster werd op Ambon geboren waar zijn vader bij de Koninklijke Marine diende. Zijn vader was sinds 1887 stuurman en gezagvoerder bij de gouvernementsmarine. Zijn moeder was Johanne Wilhelmina Lens.
Hij ging naar de HBS in Soerabaja, maar zijn eindexamen werd hem afgenomen in Medan. In 1923 ging hij naar Nederland voor een opleiding tot officier aan het Koninklijk Instituut voor de Marine in Den Helder. In die tijd ontmoette hij zijn toekomstige vrouw Johanna ’Jo’ Gerdina Justina de Korte.
In 1924 ging hij naar Willemstad en werd in 1927 als officier beëdigd. Hij werd daar bij de onderzeedienst geplaatst.
Van 1928-1932 werd hij in Nederlands Indië gestationeerd. Hij diende op de Zeven Provinciën de onderzeeboten K XII en K XIII.
Op 5 mei 1928 trouwde hij met Jo, hoewel de ouders daar bezwaar tegen hadden. Voor hun huwelijksreis maakten ze een reis aan boord van de Sibajak[1] van de Rotterdamsche Lloyd en binnen een maand arriveerden ze in Batavia. In 1930 kregen zij een zoontje, Robert Edward.
In 1932 gingen ze met de Johan van Oldenbarnevelt van de Stoomvaart-Maatschappij Nederland weer naar Nederland. Ze woonden aan de Soembastraat in Den Helder.
In 1935 vertrok hij opnieuw naar Indië met de Hr. Ms. K.XVII, tegelijk met de K.XVI. Jo en hun zoon Robert verhuisden naar Den Haag. In 1937 kwam Vorster terug naar Nederland.
Op 6 oktober 1939 werd hij aangesteld tot commandant van de O 13. Tijdens de meidagen van 1940 patrouilleerde hij met de O 13 voor de Nederlandse kust en werd het schip meermalen aangevallen door een Duits vliegtuig. Nog op 10 mei 1940 vertrok de O 13 samen met mijnenveger Jan van Gelder naar Zuid-Engeland. Ze arriveerden een dag later in Portsmouth.
Tijdens de evacuatie van Duinkerke en Bordeaux in de daarop volgende tijd patrouilleerde de O 13 in het Kanaal. Na de val van Frankrijk werd Portsmouth niet langer als veilig beschouwd, daarom werd de O 13 samen met de O 20, de O 21, de O 23 en de O 24 overgeplaatst naar de tijdelijke marinehaven van het Schotse Dundee.
Vanuit Dundee vertrok de O 13 op 12 juni 1940 voor haar eerste patrouille in de buurt van het Skagerrak. In het havenboek staat het vertrek van de O 13 vertrok vermeld. Op 19 juni is er vergeefs radiocontact gezocht met de onderzeeboot. Op 21 juni 1940 werd de O 13 terug verwacht. Toen onderzeeër op 28 juni nog niet was terug teruggekeerd, werd het als vermist vermeld.
In november 1940 werd Jo ingelicht over de vermissing. Ze hertrouwde niet en overleed in 2000. Hun zoon Rob overleed in 1995 aan de gevolgen van een auto-ongeluk. Zijn kinderen gingen niet bij de Marine.
Op 27 mei schreef hij nog een brief aan zijn moeder, waarin hij onderstreepte trots te zijn „mee te mogen werken aan de uiteindelijke overwinning van de geallieerden”.
Carrière
- Ltz3 op 16.08.1927
- Ltz2 op 16.08.1929
- Ltz1 op 11.02.1939
Trivia
Edward Vorster is een oom van Rudolf de Korte.
| Bronnen, noten en/of referenties
|
