Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Diederik Sonoy
Diederik Sonoy, ook Diederik Snoey of Diederick van Sonoy (Kalkar (hertogdom Kleef), 1529 – Pieterburen, 2 juni 1597) was een geuzenleider. Hij was de zoon van Lambrecht Snoy (overleden op 11 september 1529), beleend met het goed Sniddelaar te Leusden, en Emerantiana Pauw van Darthuizen (5 augustus 1510 – 7 juni 1550, Kalkar).
Diederik Sonoy diende aanvankelkjk als officier onder de Spaanse koningen Karel V en Filips II. Door zijn huwelijk kwam veel land in zij bezit. Hij slot zich aan in het verbond van edellieden tegen de religieuze politiek van Filips II. In 1566 was hij een van de ondertekenaars van het Smeekschrift der Edelen aan de landvoogdes Margaretha van Parma. In 1567 moest uitwijken voor de hertog van Alva.
In 1572 werd Sonoy burgemeester van Enkhuizen en nog datzelfde jaar benoemde Willem van Oranje hem tot gouverneur van het Noorderkwartier (1572-1588). Een jaar later zetten de geuzen onder zijn leiding de omgeving van Alkmaar onder water, waardoor het Spaanse beleg van Alkmaar mislukte. Kort daarna verloren de Spanjaarden ook nog eens de Slag op de Zuiderzee.
In diezelfde periode voerde Sonoy een schrikbewind ten opzichte van katholieken waarbij hij verantwoordelijk was voor de dood van onder andere de martelaren van Alkmaar en de martelaren van Ransdorp in 1572. In 1573 plunderde hij de Abdij van Egmond, waarbij heel wat monniken omkwamen.
Sonoy verbond zich met de Engelse protector Robert Dudley, graaf van Leicester. Nadat deze in 1587 de Nederlanden gedwongen had verlaten, bleef Sonoy zich verzetten tegen de Staten van Holland. Na het Beleg van Medemblik door het leger van prins Maurits ging Medemblik bij verdrag op 29 april 1588 over aan de Staten en raakte Sonoy zijn macht kwijt.
Vanwege eerdere verdienste en na bemiddeling door de Engelse koningin Elizabeth I kreeg hij een jaarlijks pensioen van 1000 pond van de Staten van Holland.
Uit zijn huwelijk met Maria van Malsen had hij een dochter genaamd Emmerantia. Later hertrouwde Sonoy met jonkvrouwe Johanna de Mepsche en in 1594 trokken ze in bij Emmerantia die sinds 1582 getrouwd was met Luurt of Luiert Manninga, heer van Dijksterhuis.
Drie jaar later stierf Diederik Sonoy op de borg Dijksterhuis nabij Pieterburen. Hij werd begraven in de Petruskerk van Pieterburen. Willem Lodewijk van Nassau-Dillenburg woonde de begrafenis bij. Na Sonoys dood werd het stoffelijk overschot van zijn vrouw naar de kerk overgebracht. In de kerk bevindt zich een rouwbord met het jaartal 1613.[1]
Straatnamen
Er is een Sonoystraat in onder andere Amsterdam, Arnhem, Den Haag, Medemblik en in Bourtange dat Diederik Sonoy in 1580 in opdracht van Willem van Oranje liet aanleggen. Ook Zaandam heeft een Diederik Sonoyweg.
Toen in 1909 de Sonoystraat in het Geuzen- en Statenkwartier in Den Haag werd aangelegd, was er veel protest tegen de vernoeming van de geuzenleiders Sonoy en Van Lumey, vooral van katholieke raadsleden. De raadsleden vroegen een andere straat te vernoemen naar Cornelis Musius, een priester die in 1572 door de Geuzen werd vermoord, maar dit voorstel werd afgewezen.
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|
