Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Alfred Birney

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Alfred Alexander Birney (Den Haag, 20 augustus 1951) is een Nederlandse schrijver, essayist en columnist.

Levensloop

Alfred Birney is geboren uit een Nederlands-Indische (Indo) vader en een Nederlandse moeder. De Nederlandse voorouders van zijn vader waren uit het achttiende-eeuwse Schotland afkomstig, vandaar de Engelse achternaam. Alfred Birney groeide op in Den Haag tot zijn dertiende bij zijn ouders, daarna tot zijn achttiende in internaten in Voorschoten, Arnhem en Scheveningen. Hij leidde een bohemien bestaan tot zijn vijfentwintigste, zette zijn eerste verhalen op papier maar gooide ze weg. Hij werd gitaarleraar en introduceerde in tijdschriftpublicaties het gecombineerde noten- en tabulatuurschrift voor gitaristen, dat later grote navolging kreeg.

Toen hij rond zijn dertigste zijn loopbaan als musicus moest opgeven door een onherstelbare beschadiging aan zijn linkerhand, ging hij serieus verder met schrijven. Hij debuteerde in 1987 met de roman Tamara’s lunapark. In 1991 kreeg hij voor zijn oeuvre (1987-1991) de literaire G.W.J. Paagman-prijs uitgereikt onder een commissie voorgezeten door Aad Nuis. Zijn bloemlezing Oost-Indische inkt. 400 jaar Indië in de Nederlandse letteren (1998) veroorzaakte veel beroering en polemiek binnen kringen van de Indische literatuur. Twee van zijn belangrijkste romans, Vogels rond een vrouw (1991) en De onschuld van een vis (1995), werden respectievelijk in 2000 en 2002 in vertaling in Indonesië uitgebracht. Van 2002 tot 2005 was Alfred Birney verbonden als columnist bij de Haagsche Courant, een baan die hij moeilijk kon combineren met zijn literaire werk. Zijn niet-aflatende verdediging van de multiculturele samenleving werd hem niet altijd in dank afgenomen.

Alfred Birney is een representant van de Tweede Generatie Indische schrijvers, een groep waartoe onder meer Marion Bloem, Adriaan van Dis, Theodor Holman en Ernst Jansz gerekend worden. Vanwege de complexe en verouderende term ‘Indisch’ laten moderne literatuurwetenschappers deze groep schrijvers allengs onder de noemer ‘postkoloniale literatuur’ vallen. Alfred Birney verzet zich persoonlijk tegen categorisering van zijn persoon - niet van een deel van zijn werk - in zijn bundel essays Yournael van Cyberney (2001). Sommige romans en verhalen vertonen inderdaad geen spoor van het koloniale verleden van zijn familie. Een constante factor is de herinnering, die altijd een hoofdmotief in zijn boeken vormt, vooral die aan de internaten waarin hij opgroeide. In zijn roman Het verloren lied (2000) lijkt de schrijver tot een synthese van zijn uiteenlopende motieven te komen.

Na acht jaar afwezigheid op het literaire podium kwam Alfred Birney terug met zijn zogenaamde Rivieren-trilogie, waarin de echo van de koloniale geschiedenis van Nederland doorklinkt. De trilogie omspant een periode van omstreeks 1750 tot 250 jaar later. Drie landen spelen een rol in de zoektocht van de hoofdpersoon naar sporen uit het verleden: Schotland in Rivier de Lossie (2009), Nederland in Rivier de IJssel (2010) en Indonesië in Rivier de Brantas (2011). Alfred Birney verbindt als chroniqueur van Nederlands-Indië in deze novellen drie werelden (de Schots-Nederlandse, de Chinees-Nederlandse en Indonesisch-Nederlandse) naadloos met elkaar, terwijl elke novelle zich ook als een afgerond verhaal laat lezen. In Rivier de Lossie gaat een gitarist op zoek in Schotland naar zijn familiegeschiedenis en raakt er in de ban van een betoverende vrouw die hij meent te herkennen uit The Ferryman’s Daughter, een ballade van de Britse folkzanger Donovan. Tegen het decor van leisteen en voortspoedend water tijdens hun kortstondig samenzijn spelen actuele thema’s als oorlog, migratie, afkomst, de fascinatie voor het onbekende en het noodlot. In Rivier de IJssel ontmoet de hoofdpersoon een onbekende neef: een dubbelganger die hem een vervreemdend gevoel geeft over zijn afkomst en een grote kennis van het Nederlandse koloniale verleden aan de dag legt. Met dit boek toont de schrijver dat migratie geen eenrichtingsverkeer is en dat racisme overal op de loer ligt. Rivier de Brantas sluit de trilogie af rond een vloek die de gitarist wil bezweren door een bezoek aan het graf van zijn grootmoeder op Java. In het boek, vol tempowisselingen en vertellingen, passeert de Nederlandse koloniale geschiedenis de revue via de sporen en de portretten van een roemruchte en kleurrijke plantersfamilie op Oost-Java.

In 2012 verscheen zijn essay, De dubieuzen, als vervolg op de bloemlezing Oost-Indische inkt. 400 jaar Indië in de Nederlandse letteren (1998) en Yournael van Cyberney (2001). Alfred Birney stelt hierin onder meer het gebrek aan kennis van Nederland van de eigen koloniale geschiedenis aan de kaak via voorbeelden uit boeken van vergeten schrijvers uit de koloniale letteren.

Voor het boek De Tolk van Java won Birney in 2017 zowel de Libris Literatuurprijs als de Henriette Roland Holst-prijs. De commissie van voordracht van laatstgenoemde prijs zegt over De Tolk van Java dat het boek "een schokkende confrontatie met een voorheen onverteld en dus onverwerkt deel van Nederlands koloniale verleden" is.[1]

Bibliografie

Boeken

  • De Tolk van Java. Roman. Breda, Uitgeverij De Geus: 2016
  • De dubieuzen. Essay. Haarlem, Uitgeverij In de Knipscheer: 2012
  • Rivier de Brantas. Novelle. Haarlem, Uitgeverij In de Knipscheer: 2011
  • Rivier de IJssel. Novelle. Haarlem, Uitgeverij In de Knipscheer: 2010
  • Rivier de Lossie. Novelle. Haarlem, Uitgeverij In de Knipscheer: 2009
  • Yournael van Cyberney. Columns, essays, verhalen. Haarlem, Uitgeverij In de Knipscheer: 2001
  • Het verloren lied. Roman. Haarlem, Uitgeverij In de Knipscheer: 2000
  • Fantasia. Verhalen. Amsterdam, Uitgeverij Contact: 1999
  • Oost-Indische inkt. 400 jaar Indië in de Nederlandse letteren. Bloemlezing. Amsterdam, Uitgeverij Contact: 1998/2009
  • Sonatine voor zes vrouwen. Roman. Amsterdam, Uitgeverij Contact: 1996
  • De onschuld van een vis. Roman. Amsterdam, Uitgeverij Contact: 1995
  • Vogels rond een vrouw. Roman. Amsterdam, Uitgeverij In de Knipscheer: 1991
  • Bewegingen van heimwee. Roman. Amsterdam, Uitgeverij In de Knipscheer: 1989
  • Tamara’s lunapark. Roman. Haarlem, Uitgeverij In de Knipscheer: 1987

Verhalen

  • De brave mol (1983). De Volkskrant, 4 juli 1984 Mikado pers, Den Haag: 1984. Bibliofiele oplage van 75 genummerde & gesigneerde exemplaren. Illustraties: Alfredo Prein. Opgenomen in verhalenbundel Fantasia, 1999
  • De veroordeelde (1984). 20 jaar PAARD, literaire jubileumbundel; Den Haag 1992. Opgenomen in verhalenbundel Fantasia, 1999
  • Blues voor Beatrice (1984). Literair periodiek De Held, Amsterdam 3e jrg nr 1, feb/mrt 1987. Opgenomen in verhalenbundel Fantasia, 1999
  • De heldin van zaal M. (1986). Literair periodiek De Held, Amsterdam 3e jrg nr 5/6, dec 1987. Opgenomen in verhalenbundel Fantasia, 1999
  • Een vogel op Java (1988). De Volkskrant, zat 10 sep 1988. Opgenomen in Yournael van Cyberney, 2001
  • De fenomenale meerval (1989). Boekenbijlage Vrij Nederland voor scholieren, 7 okt 1989. Opgenomen in verhalenbundel Fantasia, 1999
  • De jongen met de gouden vingers (1991). Nusantara, nulnummer CPNB, boekenweek 1992. Opgenomen in verhalenbundel Fantasia, 1999
  • De schaduw van Clavan (1991). Bzzlletin, literair magazine, 21e jrg nr 195, apr 1992. Opgenomen in verhalenbundel Fantasia, 1999
  • Zonder gezicht. Opgenomen in Vertrouwd en vreemd. Ontmoetingen tussen Nederland, Indië en Indonesië. Serie "Tipje van de Sluier", nr 12. Redactie: Esther Captain e.a. Uitgeverij Verloren, Hilversum, 2000
  • Hé Indo, waar bestu bleven? Amersfoort, Moesson, 48e jrg, sep 2003, nr 3
  • Drie benen. In: Vrijtaal. Redactie: Adriaan van Dis. Optima 21e jrg, aug 2003, nr 4 Amsterdam, Uitgeverij Prometheus: 2003
  • De loopvogel. Haagsche Courant, ma 8 dec 2003
  • Indische herfst. Archipel Magazine, zomernummer 2005
  • Op gevoel. Opgenomen in Indisch leven in Nederland. Redactie: Annemarie Cottaar. Meulenhoff, Amsterdam: 2006
  • Haring in tomatensaus. Archipel Magazine, zomernummer 2006
  • Cavia's. Archipel Magazine, herfstnummer 2006
  • Hey pa! Archipel Magazine, winternummer 2006
  • Rivier de Lossie. (voorpublicatie) Archipel Magazine, zomernummer 2007
  • De dolk. Archipel Magazine, winternummer 2007
  • Tante Lieke. De Gids, mei 2008
  • Beerput. Archipel Magazine, zomernummer 2008
  • Matagora. Archipel Magazine, herfstnummer 2008
  • De kali van Dudok. Archipel Magazine, winternummer 2008/2009
  • Spoken in de gang. Archipel Magazine, lentenummer 2009
  • Een Indo kwam voorbij. Archipel Magazine, winternummer 2009
  • Javaans vuurwerk. In: Reisgids Indonesië; oorlogsplekken 1942 – 1949. Red. Hans van den Akker, Alfred Birney, Ferry Bounin. Uitgeverij Open Kaart: 2010
  • Rivier de IJssel. (voorpublicatie) Archipel Magazine, lentenummer 2010
  • Doelwit Den Haag. Aflevering 6. Uit: Estafettefeuilleton. Den Haag Centraal, vr 2 jul 2010
  • Rivier de Brantas. (voorpublicatie) Archipel Magazine, herfstnummer 2010
  • Munitie. Opgenomen in Het verhaal van Indië. Uitgave: Indisch Herinnerings Centrum: 2011
  • De koplamp. In: Moesson, augustus 2011

Non-fictie

Alfred Birney schreef enkele didactische boeken voor gitaar.

Bibliofiele uitgaven

  • 1984 - De brave mol
  • 1985 - De veroordeelde (verhaal)
  • 2010 - De taart en de kat (verhaal)

Bloemlezing

  • 1988 - Oost-Indische inkt. 400 jaar Indië in de Nederlandse letteren (bloemlezing)

Documentaire

Alfred Birney trad op in de documentaire De Indische Diaspora, deel I: De Birnies, een Indische familie uit Deventer. Regie: Joop de Jong & Liane van der Linden. Rotterdam: 1997.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • Joost Niemöller, 'Ik ben met tien romans tegelijk bezig'. In gesprek van Alfred Birney. *BZZLLETIN 169, oktober 1989, p. 75-80.
  • Johan Diepstraten. De kunst van het schrijven. Arnhem: 2000.
  • Wilfred Jonckheere. Dans op een choreografie van gisteren. De Indo-romans van Alfred Birney. *Tydskrif vir Nederlands & Afrikaans 8ste Jaargang, nr 2, december 2001.
  • Theo D’Haen. Europa Buitengaats. Amsterdam: 2002.
  • Indische Letteren. De Tweede Generatie. Achttiende jaargang, nr 4, dec 2003.
  1. º Maatschappij der Nederlandse Letterkunde. Henriette Roland Holst-prijs 2017 voor Alfred Birney
rel=nofollow
rel=nofollow