Adèle Bloemendaal

Adèle Bloemendaal
Bestand:Adele Bloemendaal.jpg
Algemene informatie
Volledige naam	Adèle Maria Hameetman
Geboren	11 januari 1933
Geboorteplaats	Amsterdam
Overleden	21 januari 2017
Overlijdensplaats	Amsterdam
Land	Nederland
Werk
Jaren actief	1953-2006
Beroep	actrice, cabaretière en zangeres
(en) IMDb-profiel

Adèle Maria Hameetman, beter bekend als Adèle Bloemendaal (Amsterdam, 11 januari 1933 – aldaar, 21 januari 2017), was een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres. Aanvankelijk trad ze op onder haar eigen naam Adèle Hameetman, later ook nog korte tijd als Adèle Hamé. Bloemendaal was de naam van haar eerste echtgenoot.

Bloemendaal wordt door velen gezien als een 'vrijgevochten vrouw'. Ze was een comedienne, die vrijwel alle facetten van het theatervak beheerste. Ze stond bekend om haar schaterlach, nasale stemgeluid en haar correcte dictie.

Biografie

Na de middelbare school werkte ze als secretaresse. Later probeerde ze modeontwerpster te worden. In 1946 speelde Bloemendaal in het amateurcabaret De Kijkdoos van Leen Jongewaard. In het begin van de jaren vijftig werden Bloemendaal en Jongewaard ontdekt door de directie van toneelgroep Puck (Egbert van Paridon). In 1953 maakten beiden daar hun debuut als beroepsacteurs.

Ze trouwde en nam zoals toen gebruikelijk was de achternaam van haar echtgenoot, Bloemendaal, over. Met hem vertrok ze naar Amerika. In 1957 kwam ze alleen terug naar Nederland. Ze was gescheiden, maar ze bleef de achternaam van haar ex-man gebruiken.

Bloemendaal werd gevraagd door verschillende cabaretgezelschappen en speelde bij toneelgroepen zoals Arena en Ensemble. In 1958 begon ze bij cabaret Lurelei en vanaf deze tijd tot het begin van de jaren zestig werkte ze mee aan diverse toneel- en theaterproducties waaronder het Toneelgezelschap Arena, het Leidseplein Cabaret o.l.v. Jaap van de Merwe, het Toneelgezelschap Johan Kaart, het Cabaret Johnny Kraaijkamp, het Cabaret Albert Mol en de Toneelgroep Ensemble.

In 1960 maakte Bloemendaal haar televisiedebuut met Alle gekken kijken. In 1961 was ze te zien in De jaren twintig, waarin ze met Albert Mol een komische stijldansdemonstratie gaf met I’m forever blowing bubbles. In 1963 was er opnieuw Cabaret Lurelei, waar Bloemendaal inviel voor Jasperina de Jong, die op dat moment in verwachting was. Daarna volgden voor Bloemendaal weer een paar seizoenen bij Toneelgroep Ensemble, waar ze in stukken speelde als Zwart als een kanarie, Koning Salom en De schoenlapper, De astraken jas en Pygmalion. Bloemendaal trouwde vervolgens met de acteur en zanger Donald Jones (1932-2004). Het echtpaar kreeg in 1963 een zoon: John Jones. In de jaren zestig was ze ook regelmatig te gast in het programma "de Weekendshow" van AVRO met John Kraaijkamp sr. en Rijk de Gooyer. In 1967 verscheen haar eerste solo-lp met de titel Aaahdèle en in 1968 verscheen haar tweede elpee Laat mij nu maar begaan. Daarnaast speelde ze in 1968 een rol in de theaterproductie Het leven van Bertolt Brecht. Samen met Gerard Cox en Frans Halsema speelde ze in 1969 het cabaretprogramma Met blijdschap geven wij kennis.

Bestand:AdeleBloemendaal1967.jpg

Bloemendaal in 1967

In 1969 kreeg ze haar eigen televisieshow, De Adèle Bloemendaal show, onder regie van Rob Touber. Vervolgens was ze onder meer te zien in de televisieseries 't Schaep met de 5 pooten (1969), Citroentje met suiker (1973), Dat ik dit nog mag meemaken (1975-1978), De Brekers (1985+1988), In de Vlaamsche pot (1991-1995) en Het Zonnetje in Huis (2000). Bloemendaal had rollen in vele speelfilms, waaronder Naakt over de schutting (1973) en Op de Hollandse toer (1973) met Wim Sonneveld.

Als een van de eerste actrices in Nederland onderging ze een facelift en op vijftigjarige leeftijd liet Bloemendaal zich nog zeer pikant fotograferen voor het blad Playboy. Een nog grotere bekendheid kreeg ze in 1983, toen ze met haar kenmerkende schaterlach in een bubbelbad op televisie verscheen in een reclamespotje voor BROS-chocolade.

Sinds het begin van de jaren tachtig heeft Bloemendaal een aantal zeer succesvolle onewomanshows gemaakt, zoals Adèle's Keus, Adèle in korte broek, Adèle in Casablanca en Adèle op de Orinoco. Ze geeft een politiek signaal af wanneer ze in januari 1984 weigert om in Almere op te treden, omdat daar twee leden van de Centrumpartij in de gemeenteraad worden gekozen. Ook schreef ze twee boeken: Adèle's fitnessboek en Distanza. In 1989 speelde ze samen met Arjan Ederveen, Tosca Niterink en Marco Bakker in de film Theo en Thea en de ontmaskering van het tenenkaasimperium. Later was er ook een plan om samen met Jenny Arean een theatershow te maken. In plaats daarvan maakten Bloemendaal en Arean in 1995 een special voor de televisie: Meisjes in de grote stad, waarin de dames zingend aan een rijdende vuilniswagen hingen en al hiphoppend twee zwarte toeristen een rondleiding door de stad gaven.

In september 1999 kreeg Bloemendaal in de trein een beroerte, waarvan ze herstelde. Tijdens de opnamen voor Sesamstraat in 2000 kreeg ze een licht herseninfarct, dat niet direct als zodanig werd herkend. Een dag later moest Bloemendaal een optreden in de schouwburg afbreken, omdat ze op het podium moeilijk uit haar woorden kon komen. Hierdoor dacht het publiek dat ze dronken was en werd ze onterecht uitgejoeld. Bloemendaal werd vervolgens met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Toen ze langzaam herstelde, nam ze het besluit om geen theatershows meer te maken. Sporadisch was ze daarna nog te zien op televisie. In 2003 speelde ze samen met Ellen Vogel in de VPRO-komedie Oude Koeien. In oktober 2006 maakte ze haar opwachting in Mooi! Weer De Leeuw, waar ze met Paul de Leeuw het lied Jaloezie zong. Op 21 november van dat jaar trad ze nog één keer op in Carré.

Eind 2006 begon de KRO met het uitzenden van een remake van de serie 't Schaep met de 5 pooten. Daarin was ze in december te zien als Rooie Rita in de aflevering Het zal je kind maar wezen. Van de serie verscheen een soundtrack-cd, waarop Bloemendaal te horen is. In hetzelfde jaar kreeg ze voor haar opmerkelijke en bijzondere bijdragen aan het Nederlands theater, film en televisie de Blijvend Applaus Prijs.

Haar toenemende gezondheidsproblemen waren er de oorzaak van dat Bloemendaal zich daarna grotendeels terugtrok uit de publiciteit. In juni 2012 vertelde haar zoon John Jones tegen het AD: 'Zij is een broze, maar nog altijd zeer kranige vrouw die buitengewoon helder van geest is'. Wel kwam ze in 2013 nog naar de première van een toneelstuk over haar leven en liedjes, gespeeld door Paul Groot en Sanne Wallis de Vries. In oktober 2014 zond NPO de 2Doc-documentaire uit Adèle Bloemendaal: Eens wil ik er van af zijn, waarvoor ze een reeks interviews gaf aan regisseur Maarten Mourik.

Overlijden

De laatste jaren van haar leven woonde Bloemendaal op de Oudeschans 152 (hoek Snoekjesgracht) en later in een Amsterdams verzorgingshuis, waar ze op 21 januari 2017 op 84-jarige leeftijd overleed. Op 27 januari 2017 werd Bloemendaal, met een rode clownsneus op haar kist, in besloten kring gecremeerd in de Nieuwe Ooster te Amsterdam.

Prijzen

Bestand:Frans Ehlhart en Adele Bloemendaal (1983).jpg

Adèle Bloemendaal ontvangt van Frans Ehlhart de Johan Kaartprijs

• 1969 - Edison voor Laat mij nu maar begaan
• 1976 - Gouden Harp
• 1982 - Johan Kaartprijs voor de theatershow Adèle's Keus
• 1986 - Nationale Scheveningen Cabaretprijs voor Adèle in korte broek
• 2006 - Blijvend Applaus Prijs

Discografie

Albums

Album(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/75/100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Aaahdèle	1967
Laat mij nu maar begaan	1968
Uit het rijke leven van Adèle Bloemendaal	1974
Met blijdschap geven wij kennis		6-12-1969	4	10	met Frans Halsema en Gerard Cox
't Schaep met de 5 pooten (TV soundtrack)		14-2-1970	2	10	met Piet en Leen

Singles

Single(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
"We benne op de wereld om mekaar te helpen"	1969	15-11-1969	6	10	met Piet en Leen/#4 in de Hilversum 3 Top 30
"Het zal je kind maar wezen"	1970	3-1-1970	5	11	met Piet en Leen/#4 in de Hilversum 3 Top 30
"Als je mekaar niet vertrouwen kan"	1970	28-3-1970	16	4	met Piet en Leen/#20 in de Hilversum 3 Top 30
"Als je maar gezond bent"	1970	6-6-1970	tip		met Piet en Leen
"Wat heb je gedaan Daan"	1972	19-2-1972	9	5	#13 in de Daverende Dertig
"Hallelujah kameraden"	1973	24-2-1973	10	5	#13 in de Daverende Dertig
"Zallemenut (nog 'n keertje overdoen)"	1974	26-1-1974	12	6	#13 in de Daverende Dertig
"Een lijster in de la"	1975	18-1-1975	11	6	#12 in de Nationale Hitparade
"Rozengeur en terpentijn"	1976
"Ho Bulle Bo"	1977

Trivia

• In 2017 speelde actrice Ellen Pieters de rol van Adèle Bloemendaal in het theaterstuk De Grote Drie.

Literatuur

Henk van Gelder: Adèle, uit het rijke leven van Adèle Bloemendaal, Nijgh & Van Ditmar, 2018.

Externe link

•  Biografie van Adèle Bloemendaal bij de Muziekencyclopedie van Muziek Centrum Nederland
• Website Adèle Bloemendaal : https://www.adelebloemendaal.nl/

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties

  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Adèle Bloemendaal op Wikimedia Commons.