Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

A7 (Frankrijk)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Autoroute du Soleil
Autoroute du Soleil
Autoroute du Soleil
Autoroute du Soleil
Land Frankrijk
Regio Provence-Alpes-Côte d'Azur, Auvergne-Rhône-Alpes
Lengte 302,5 km
Lijst van Franse autosnelwegen
Portaal  Portaalicoon   Verkeer & Vervoer
Frankrijk
Traject
Knooppunt van wegen A6a
Afrit autosnelweg 0 Lyon-Centre
Afrit autosnelweg 1.1 La Part-Dieu
Afrit autosnelweg 1 Gerland
Afrit autosnelweg 2 La Mulatière
Afrit autosnelweg 3 Oullins
Afrit autosnelweg 4 Pierre-Bénite-Nord
Knooppunt van wegen A450
Afrit autosnelweg 5 St. Fons
Afrit autosnelweg 6 Vénissieux
Afrit autosnelweg 7 Solaize
Knooppunt van wegen A46A47
Afrit autosnelweg 8 Chasse-Sud
Afrit autosnelweg 9 Vienne-Nord
Afrit autosnelweg 10 Condrieu
Afrit autosnelweg 11 Vienne-Sud
Tol Péage de Vienne-Reventin
Afrit autosnelweg 11.1 Auberives-sur-Varèze
Afrit autosnelweg 12 Chanas
Afrit autosnelweg 13 Tain l'Hermitage
Afrit autosnelweg 14 Valence-Nord
Afrit autosnelweg 15 Valence-Sud
Afrit autosnelweg 16 Loriol
Afrit autosnelweg 17 Montélimar-Nord
Afrit autosnelweg 18 Montélimar-Sud
Afrit autosnelweg 19 Bollène
Afrit autosnelweg 20 Orange-Nord
Knooppunt van wegen A9 Nîmes / Montpellier
Afrit autosnelweg 21 Orange-Centre
Afrit autosnelweg 22 Orange-Sud
Afrit autosnelweg 23 Avignon-Nord
Afrit autosnelweg 24 Avignon-Sud
Afrit autosnelweg 25 Cavaillon
Afrit autosnelweg 26 Sénas
Afrit autosnelweg 27 Salon-Nord
Knooppunt van wegen A54 Arles / Nîmes
Tol Péage de Lançon de Provence
Knooppunt van wegen A8 Nice
Afrit autosnelweg 28 Rognac
Afrit autosnelweg 29 Vitrolles
Afrit autosnelweg 30 Vitrolles
Afrit autosnelweg 31 Les Pennes-Mirabeau
Knooppunt van wegen A55 Marseille
Knooppunt van wegen A51 Aix-en-Provence / Gap
Afrit autosnelweg 32 St. Antoine
Afrit autosnelweg 33 Les Aygalades
Afrit autosnelweg 34 Les Arnavaux
Afrit autosnelweg 35 La Rose
Knooppunt van wegen A557 Toulon A55
Afrit autosnelweg 36 Cinq Avenues
Afrit autosnelweg 37 Gare St. Charles

De Franse autosnelweg A7, voluit Autoroute 7 ligt in het verlengde van de A6 en verbindt Lyon met Marseille. De A7 is het zuidelijke deel van de Autoroute du Soleil (snelweg van de zon).

De A7 is 302,5 km lang en maakt deel uit van Europese routes E15, E80 en E714. De A7 loopt grotendeels in de vallei van de Rhône.

Routebeschrijving

De A7 is een erg drukke snelweg die leidt van noord naar zuid, door de Rhônevallei, waar diverse steden en industriegebieden liggen. Daarnaast is de weg ontzettend populair als route voor vakantiegangers. Deze toeristen zijn veelal op weg naar de Middellandse Zeekust, maar in de buurt van de A7 liggen nog diverse andere toeristische oorden, zoals de Ardèche, de Drôme, de Mont Ventoux, de Pont du Gard, Avignon met zijn brug en enkele minder bekende bestemmingen.

Hoewel de drukte een schaduw werpt over de leuke kanten van de weg, is het toch een alleszins aardige weg om te rijden, die zelden verveelt en voor velen een lange traditie heeft in de vakantieperiode. De A7 begint vlak na de Fourvièretunnel, waar de A6 ophoudt. Vervolgens loopt de weg door Lyon, direct aan de Rhône door industriegebieden en voorzien van antieke bewegwijzering naar Givors, waar een druk knooppunt volgt met de oostelijke randweg A46 en de A47 naar Saint-Étienne.

Met veel extra verkeer, leidt de weg verder naar Vienne, waar de A7 de Rhône twee keer kruist. Daarna volgt een van de grootste tolstations van Frankrijk, traditioneel een druk punt in noordelijke richting, en loopt de weg door heuvelachtig landschap over de Col du Grand Bœuf (waar waarschuwingsborden staan als ‘Wohnwagen langsamer fahren’) naar het zuiden, nooit ver van de Rhône. De rivier de Isère wordt gepasseerd vlak voordat deze uitmondt in de Rhône, alvorens de weg de stad Valence passeert, direct aan de rivier. Hier sluit bij Valence-Sud de N7 aan op de A7; deze voie expresse geeft samen met de N532 aansluiting op de A49 richting Grenoble. Vanaf Valence start het drukste gedeelte van de A7. Dit start met een vlak gedeelte langs Montélimar, en de grote kerncentrale van Tricastin, vervolgens kruist de TGV de A7 tweemaal kort achter elkaar. In deze omgeving is bij helder weer de Mont Ventoux waar te nemen ten oosten van de weg. oor velen ter opluchting volgt even later de grote splitsing bij Orange, waar de ene helft van het verkeer de A9 neemt richting Montpellier, Pyreneeën en Spanje. De andere helft gaat rechtdoor richting Marseille, Côte-d’Azur en Italië. De A7 loopt de Provence in door de drukke regio rond Avignon over en parallel aan de rivier de Durance, waarna er een groot tolstation volgt bij Lançon. Kort hierna splitst het verkeer zich wederom, rechtdoor gaat het verkeer de A8 op naar de Côte d’Azur en Italië, terwijl de A7 afslaat naar Marseille. Het laatste deel van de A7 is tolvrij en loopt door de industriële zone rond het vliegveld van Marseille, waarna de weg eindigt in de stad.

De A7 heeft over vrijwel de gehele lengte 2x3 rijstroken, hoewel er een klein stukje met 2x2 rijstroken is in Lyon en een stukje met 2x4 à 5 rijstroken bij Orange. In een poging de doorstroming te verbeteren, wordt soms de maximumsnelheid verlaagd tot 110 of 90 km/h. Verder staan er DRIP’s met waarschuwingen. Vaak zijn dit echter meldingen als ‘druk verkeer’ wat vanzelf wel opvalt, en het lijkt dan ook nauwelijks te helpen tegen de files.

Geschiedenis

Aanleggeschiedenis
De A7 is een van de oudste snelwegen van Frankrijk, en is voornamelijk in de jaren 50 en 60 aangelegd. Het eerste deel opende op 6 november 1950 in Marseille. In 1953 opende het deel vanaf de A51 Marseille in, en in 1955 het deel tussen Les Pennes-Mireabeau en de A51. In augustus 1958 opende een kort stukje rondom Péage de Rousillon en in 1959 rond Vienne. Op 30 september 1959 opende het eerste deel in Lyon. Eind jaren 50 waren daarmee slechts korte fragmenten van de A7 geopend, die nog lang geen doorgaande route vormden.

In 1963 opende een deel tussen Sorgues en Caumunt-sur-Durance en op 28 juni 1963 opende de bypass van Valence. Op 23 oktober 1964 werd het deel tussen Vienne en Chanas opengesteld en op 17 december 1964 volgde het deel van Orange naar Bédarrides. In 1965 en 1966 werden tussenliggende schakels tussen Lyon en Vienne en tussen Chanas en Valence opengesteld, zodat de A7 in het Rhônedal vanaf midden jaren 60 over een langere afstand doorlopend te berijden was.

Op 7 december 1966 opende het deel tussen Valence en Montélimar-Nord, waarna op 28 juni 1968 het deel langs Montélimar openede en op 17 december dat jaar de verlenging van Montélimar-Sud naar Orange werd opengesteld. Hiermee was de A7 tussen Lyon en Orange voltooid. In 1969 werd ten noorden van Marseille en bij Avignon delen opengesteld, en in 1970 opende het deel tussen Sénas, de A54 en Vitrolles. In 1971 opende een deel door Marseille bij het einde van de A7, en op 28 juni 1974 opende een nieuw tracé bij Vienne.
Verbredingen
Met het toenemen van het vakantieverkeer al snel na openstelling is besloten om de A7 integraal naar 2x3 rijstroken te verbreden. Het deel tussen Valence en Orange is in hoog tempo in 1978-1979 naar 2x3 rijstroken verbreed. Het deel tussen Lyon en Valence is in fases tussen 1984 en 1989 naar 2x3 rijstroken verbreed. De omlegging van Vienne dateert van 1974, maar is in 1988-1989 naar 2x3 rijstroken verbreed. Hier ontbreken de vluchtstroken deels.

In 1988 is het deel tussen de A54 en A8 naar 2x3 rijstroken verbreed. Begin jaren '90 volgde het deel tussen Orange en de A54, dat in fases tussen 1991 en 1993 naar 2x3 rijstroken is verbreed. In 1990 en 1996 is een klein deel van de A7 bij Orange naar 2x4 rijstroken verbreed.

Toekomst

De A7 is momenteel erg druk, en er wordt gekeken naar oplossingen. De meest opvallende oplossing is om de A7 tussen Valence en Orange te verbreden naar 2x5 rijstroken. Hierbij zouden er 2 rijstroken per richting gereserveerd moeten zijn voor vrachtverkeer. Een alternatief voor dit plan is de aanleg van een A79. Deze snelweg zou ten oosten van Lyon moeten beginnen bij de kruising van de A432 en de A43, even ten zuiden van het vliegveld. Vervolgens gaat de route parallel aan de bestaande A7 tot aan Valence, waar de A79 de bestaande A7 kruist en in zuidwestelijke richting afslaat. De route gaat via Privas, Aubenas, Alès en Le Vigan naar de A9 nabij Narbonne. De kosten hiervan zijn wel stevig, ongeveer 3,4 miljard euro, terwijl een verbreding van de A7 op ongeveer 890 miljoen wordt geschat.

Een ander plan is om een COL (Contournement Ouest de Lyon) aan te leggen. Deze westelijke randweg van Lyon moet het verkeer verlossen van de route via de Fourvièretunnel, en de A7 en de A6 op dit punt ontlasten. Een eventuele startdatum voor de aanleg is nog niet bekend.

Weer een ander idee is om de A7 in de buurt van Valence om de stad heen te leiden. Dit zou moeten gebeuren in de vorm van een A749. Hoewel de A7 zelf dan zou moeten worden gedegradeerd ter hoogte van de stad Valence. Dit is waarschijnlijk iets voor de lange termijn. Zie dit topic op het Wegenforum.

Verkeersintensiteiten

Op het beginpunt van de A7 reden in 2013 dagelijks 98.100 voertuigen. Ten zuiden van Lyon loopt dit aantal op naar maximaal 140.300 voertuigen per etmaal bij het knooppunt met de D383, om vervolgens te dalen naar 94.200 ten zuiden van het knooppunt met de A46.[1] Wanneer de tolweg begint dalen de intensiteiten verder naar 71.300 voor Valence. Na Valence blijft het vrij stabiel op 60.000 tot 70.000 voertuigen per etmaal.[2] Als de A9 afslaat bij Orange dalen de intensiteiten naar 50.000 voertuigen per etmaal. Dit loopt dan voor Marseille gestaag weer op naar 107.000 voertuigen voor het knooppunt met de A55. Na het knooppunt met de A55 rijden ongeveer 90.000 voertuigen door tot de A51, waarna de intensiteiten van de A7 weer stijgen tot maximaal 142.300 voertuigen per etmaal bij Notre-Dame-Limite. Naarmate men dichter bij het centrum komt wordt het verkeer minder, van 132.900 bij Les Arnavaux naar 112.500 ten zuiden van de N1547. Er rijden ongeveer 83.000 voertuigen door tot het centrum.[3] De snelweg kan hiermee over het gemiddelde van het jaar gematigd druk tot druk worden genoemd. In de zomer zijn de intensiteiten uiteraard (veel) hoger.
Verkeersdrukte
De A7 is een van de drukste snelwegen in Frankrijk. De weg is het hele jaar door erg druk, en vooral in de zomer is er soms geen doorkomen aan. De drukte is het sterkst eind juli en begin augustus, vooral op de zogenaamde Zwarte Zaterdagen. De laatste jaren worden de vrijdagen ervoor ook steeds drukker. Op deze dagen begint de drukte vaak rond een uur of 8 ‘s ochtends en duurt tot rond middernacht. Het is daarom verstanding om als het mogelijk is deze dagen te mijden of ‘s nachts te rijden, hoewel er dan kans is elders nog in de file te komen.

Hoewel Lyon de naam heeft als een drukke stad, begint de ernstigste drukte ten zuiden van de stad waar de A46 en A47 invoegen op de A7. Ook in noordelijke richting loopt het bij dit knooppunt regelmatig vast. Daarna is het hele stuk tot aan Orange bijzonder filegevoelig, vooral bij Valence waar de A49 invoegt, en bij alle andere drukke opritten, dit zijn over het algemeen de opritten van grote parkeerplaatsen. Op sommige dagen geldt dat als er geen file staat, er maar het minste hoeft te gebeuren, zoals een kleine aanrijding of een vrachtwagen met pech, om een file van tientallen kilometers te veroorzaken. In noordelijke richting is het punt waar de A9 invoegt en de A7 van 5 naar 3 rijstroken versmalt ook een beruchte flessenhals (embouteillage) en is het tolstation bij Vienne, waar betaald moet worden, een druk punt. Na Orange is de ergste kou wel uit de lucht, hoewel het nog tot aan de splitsing van de A7 en A8 bijzonder druk kan zijn. Het laatste deel is vooral druk aan het einde bij Marseille.

Alternatieven

Parallel aan de A7 loopt de (ex-)N7. Deze weg heeft over het grootste deel 3 of 4 rijstroken, en loopt door een redelijk vlak landschap. Indien het verkeer met continu optrekken en afremmen en korte files begint te vervelen, kan deze weg een wat meer ontspannen alternatief zijn voor de A7. Er moet wel worden gezegd dat het in tijd meestal nauwelijks sneller is, maar het bespaart wel vrij veel tolgeld. Ook moet worden gezegd dat deze weg vooral een alternatief is wanneer de A7 ‘gewoon’ erg druk is. Op bijzondere momenten als na een ongeval of op een Zwarte Zaterdag is er ook op de N7 geen doorkomen aan, en is het meestal beter op de snelweg te blijven.

Parallel aan de A7 lopen ook de N86 en de Bison Futé-route Lyon-Marseille. Beide routes zijn niet echt aan te bevelen. De N86 loopt op de westoever van de Rhône, en is smal en gaat door veel dorpen. De Bis-route loopt oostelijk van de snelweg door een bergachtig gebied. Dit is veel keren en draaien, en kost veel tijd. Op deze laatste route komt men op de D6 bij Puy St.Martin, ten noordoosten van Montelimar, wel een zeer fraai uitzichtspunt over de Rhônevallei tegen.

Omdat de bovenstaande routes in alle gevallen veel tijd kosten, als het druk is op de A7, is het de moeite om te kijken naar alternatieven op grotere afstand. Ten westen van de A7 loopt een andere noord-zuid-route, de A71 met aansluitend de A75. Deze route is over het algemeen (nu nog) minder filegevoelig en loopt via Clermont-Ferrand en het Viaduct van Millau naar de A9 bij Béziers of via de aansluitende A750 naar de A9 bij Montpellier. Een verschil is wel dat deze route door meer bergachtig gebied gaat, en nog enkele onafgemaakte stukjes heeft aan het einde van de weg, waar files ontstaan. Toch is dit voor verkeer dat een bestemming heeft ten zuidwesten van Montpellier meestal duidelijk de snelste route.

Verder naar het oosten ligt de N75/A51-route die via Grenoble naar Sisteron en Aix-en-Provence leidt. Deze landschappelijk fraaie route loopt door de Alpen, en is meestal minder druk dan de A7. Net als de A75 wordt deze echter door steeds meer toeristen ontdekt. Doordat het N75-deel van de route slechts 2 rijstroken heeft, kan er ook hier oponthoud ontstaan, soms door simpele zaken als een pechgeval, kleine aanrijding of een druk dorpje. Zeker in de zomerperiode zijn files met wachttijden van uren hier dan ook geen uitzondering. Het hangt daarom een beetje van de bestemming af of dit echt een goed alternatief is. Hetzelfde verhaal geldt voor de verder naar het oosten gelegen N85. Voor verkeer dat verder naar het zuidoosten moet dan de Gorges du Verdon, is de A7 meestal toch het snelste alternatief.

Voor alternatieven rond Lyon, zie de Wiki van de A46.

Tol

De A7 is een tolweg op het gedeelte tussen Vienne en Coudoux (waar de A7 en A8 splitsen). De A7 is in het beheer van de ASF.

rel=nofollow
rel=nofollow