Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Dood van koning Boudewijn
Het laatste publieke optreden van Boudewijn was op de nationale feestdag in 1993, voordat hij samen met de koningin op reis ging naar hun buitenverblijf in Motril (Spanje) zoals elk jaar het geval was. Daar overleed de koning ten gevolge van een hartstilstand. Het stoffelijk overschot werd teruggebracht naar het Koninklijk Paleis te Laken.
De dood van de koning zorgde voor een grote volkstoeloop naar het Paleis om het opgebaarde lichaam te begroeten: vele tienduizenden mensen stonden uren in de rij [1]. Daarbij werd het Rode Kruis ingeschakeld om de wachtende mensen bij te staan en water aan te reiken omwille van de grote hitte tijdens deze augustusdagen.
Zaterdag 31 juli
Op zaterdagavond 31 juli omstreeks 19u50 verwittigde kabinetschef Jacques van Ypersele de Strihou premier Dehaene dat de vorst was overleden ten gevolge van hartfalen. Premier Dehaene woonde die avond een wedstrijd van Club Brugge bij. De koning was een bekend hartpatiënt, die in het verleden al een paar ingrepen had moeten ondergaan.
Nadat de premier op de hoogte was gesteld werden het hof en de diensten van de prinsen en prinsessen verwittigd. Prins Albert verbleef op dat ogenblik in Châteauneuf-Grasse.
Midden in de nacht kwam het kabinet in spoedzitting bijeen. Daar deelde de Premier de dood van de koning mee. De laatste keer dat een regerend koning der Belgen was overleden dateerde van de dood van Albert I.
In de Villa Astrida in Motril werd koningin Fabiola bijgestaan door de Belgische ambassadeur en het Spaanse vorstenpaar dat onmiddellijk zijn vakantie onderbrak.
Zondag 1 augustus
Rond middernacht stuurde het Spaanse persbureau Efe een bulletin de ether in: "Volgens diplomatieke bronnen zou de Koning der Belgen zijn overleden te Motril omstreeks 22.00 u"
Midden in de nacht werden alle Spaanse radio- en televisieprogramma's onderbroken. In Spanje werden vele extra nieuwsbulletins gebracht en ook in de Belgische media werd het bericht vanaf ongeveer middernacht gebracht [2]. De Belgen waren nog niet op de hoogte. Velen zouden het nieuws pas 's ochtends vernemen.
Ondertussen werd op de spoedzitting van het kabinet vastgesteld dat de constitutionele opvolger prins Albert was. Premier Dehaene, de kabinetchef en de Minister van Justitie vertrokken onmiddellijk naar Motril, waar zij het overlijden van de Koning officieel moesten vaststellen. Vandaar vlogen ze naar Frankrijk voor een ontmoeting met prins Albert. Nadien kon de premier een plechtige afkondiging doen voor de media naar aanleiding van het overlijden van de koning. In zijn toespraak maakte de premier Boudewijns dood bekend en kondigde de opvolging aan door zijn broer Albert.
Op vele plaatsen in België werden de vlaggen halfstok gehesen en werden missen opgedragen ter nagedachtenis van de koning. Alle media stelden hun programma's bij in het teken van het overlijden. Het Spaanse vorstenpaar begeleidde de koning op zijn laatste tocht in Spanje tot aan het vliegtuig.
Maandag 2 augustus
In de nacht van zondag op maandag keerden koningin Fabiola en de toekomstige koning terug naar België, met het stoffelijk overschot van koning Boudewijn. Albert moest de week daarna de eed afleggen. Later op de dag kwamen de Kamer en de Senaat in spoedzitting bijeen, alle leden bijeen brengende die men in die verlofperiode had kunnen bereiken.
Ondertussen ontving de regering een groot aantal rouwbetuigingen uit de hele wereld, van staatshoofden, regeringsleiders, ambassadeurs en ministers, bisschoppen, burgemeesters, gouverneurs, rechters, edellieden, Europarlementariërs en Europese commissarissen. Ook de koningin, Prins Albert en Groothertogin Josephine Charlotte, ontvingen talrijke rouwbetuigingen.
Vele tienduizenden brachten de koning een laatste groet en ondertekende de rouwregisters.
Zaterdag 7 augustus
Op zaterdag 7 augustus vond de uitvaart plaats. Vele staatshoofden en regeringsleiders brachten persoonlijk een laatste groet. De Paus stuurde een boodschap die door Kardinaal Danneels werd voorgelezen tijdens de kerkelijke dienst. Vanuit Congo waren enkel een paar kardinalen en aartsbisschoppen aanwezig; Mobutu was persona non grata in België.
De koningin was in het wit gekleed en de dienst droeg duidelijk haar stempel. José van Dam en Will Tura (met een bewerking van zijn "Hoop Doet Leven") zongen er, terwijl een paar getuigenissen werden voorgelezen betreffende problemen die de koning nauw ter harte lagen.
Nadien werd het stoffelijk overschot van de koning bijgezet in de Crypte van Laken, naast zijn voorgangers.
Twee dagen later legde Albert de eed af als Koning der Belgen, voor de verenigde wetgevende lichamen, Kamer en Senaat.
Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties
|