Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Stephen Emmer

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 12 okt 2017 om 22:44 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stephen_Emmer&oldid=50098077 4 okt 2017)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Stephen Emmer (Amsterdam, 28 januari 1958) is een onafhankelijk Nederlands componist, artiest en arrangeur.

Emmer is een zoon van voormalig NOS Journaal-nieuwslezer Fred Emmer en balletdanseres/actrice Roekie Aronds. Begin jaren zeventig begon hij met het maken van avant-gardemuziek en hij speelde in diverse Engelse bands. Hij is componist van muziek voor documentaires, televisiestations en omroeporganisaties. In laatstgenoemde hoedanigheid maakte hij de leadermuziek voor onder meer RTL Late Night, RTL Boulevard, het RTL Nieuws, het NOS Journaal, Radio 2, Nederland 2, RTL4, RTL5, RTL7, RTL8, RTLZ, RTL Lounge, Omroep Max (Radio) en de NOS-leaders van midden jaren negentig.

Biografie

Jeugd

Emmer woonde een groot deel van de tijd bij zijn moeder, die hem in verband met haar werk eind jaren '60 meenam naar India, Aruba en Suriname. In een ashram in India leerde hij een lokaal windinstrument bespelen. Hierna vertrokken ze richting het Caribisch gebied, waar hij voodoopercussie en klassiek gitaar leerde spelen. In 1973 keerden moeder en zoon terug naar Nederland. Op het VWO van het Amsterdams Lyceum speelde hij als tiener in diverse schoolbands, zoals Barnstorm en Orange Blues.

Eind jaren ’70 speelde Emmer samen met Mathilde Santing en Dennis Duchhart in de bands Hopper en Blase en was hij daarnaast samen met Reinout Eleveld en Chris Frankemoller onderdeel van de free-jazzformatie het Chris Frankemoller Trio.

Minny Pops

In 1979 maakte hij deel uit van de eerste bezetting van de Minny Pops. Hij speelde hierin gitaar. De groep maakte avant-gardistische popmuziek door elektrische gitaren te combineren met een ritmebox, synthesizer en effect-apparatuur. De band kende een voortdurend wisselende bezetting. Emmer speelde mee op de eerste plaat (Drastic Measures, Drastic Movement) en op een in Engeland opgenomen en mede door hem gecomponeerde 7”-single, Goddess/Dolphin Spurt.[1]

Vinyl en radio

In 1980 was hij mede-oprichter en hoofdredacteur van muziektijdschrift Vinyl. Daarnaast was hij presentator en/of samensteller van de VPRO-radioprogramma's RadioNome, Spleen en Villa 65. In 1982 verscheen er van RadioNome een compilatie-lp op het VPRO-label, onder eindredactie van Han Reiziger en met een muzikale bijdrage van Emmer, You See You genaamd.[2] In 2003 kreeg Emmer een eigen radioprogramma op de Concertzender genaamd Synsation.[bron?] Ook presenteerde hij enige tijd O.S.T. op KX Radio, een programma over filmmuziek.[3]

Vogue Estate

Medio 1982 besloot hij na wat freelance publicaties in Het Parool, Muziekkrant OOR en enkele andere vakbladen weer uitsluitend muziek te maken. Zijn eerste solo-album Vogue Estate verscheen als onderdeel van de WEA/Idiot Records-serie van mini-albums. Het album bevat instrumentale, filmische muziek. Het album werd geproduceerd door Flood (Mark Ellis) en bevat gastvocalen van Billy Mackenzie en Martha Ladley (Martha & the Muffins).

Lotus Eaters

In 1984 voegde Emmer zich met Dempsey bij de The Lotus Eaters uit Liverpool.[4] Met dezelfde Dempsey werkte Emmer later nog samen in Continental Cast uit Amsterdam.[5] Daarnaast werkte hij samen met Nederlandse zangeressen als Lils Mckintosh, Diana van Laar, Nurlaila en Ruth Jacott. Emmer werkte ook mee aan het Richenel-album Deep As Blue.[6] In dezelfde periode volgde hij samen met Dempsey een zomeropleiding Scoring For Television op het Royal College Of Music in Londen.

Prix de Rome

Met beeldend kunstenaar Wim den Hertog won hij in 1988 een prijs bij de Prix de Rome.[bron?]

Van Zaandam tot Zaïre

Emmer houdt zich vanaf 1996 bezig met interactieve producties, onder meer voor MediaPlaza, de Efteling, de Koninklijke Landmacht, de AVRO, de NPS en de VPRO. Een van de hoogtepunten is de live-uitvoering van Van Zaandam Tot Zaire tijdens het Nieuwjaarsconcert van 1996 in het Concertgebouw te Amsterdam.[7] Het stuk werd geschreven door Emmer en David Bedford en uitgevoerd door het Nederlands Blazers Ensemble. Met regisseur Frank Scheffer werkte Emmer samen aan het optreden van de New Yorkse groep Bang on a Can ten behoeve van het Holland Festival in 1999.[bron?] Zij ondersteunden het optreden op Schiphol visueel middels het maken van een artistieke beeldinterpretatie van de muziekcompositie 'Music For Airports' van componist Brian Eno.

Geïnspireerd door deze activiteiten werd Emmer adviseur voor het vj-programma Xpose van de Belgische firma Arkaos.[bron?] Als auditief conceptontwikkelaar werkte hij in Europees verband vervolgens mee aan diverse experimentele projecten en trajecten van het NOB.[bron?] In 1997 leverde hij een muzikale bijdrage in de vorm van een arrangement en gastspel op toetsen voor Tampert, dat te horen is op de Jiskefet-cd Bull.[bron?]

Recitement

In 2006 begon Emmer aan Recitement. Aan dit album liggen historische geluidsopnames van literaire werken ten grondslag. Hij nodigde zowel schrijvers, acteurs, sprekers als zangers uit om door hem geselecteerde werken voor te dragen. Het resultaat is een spoken word-album dat bestaat uit zeventien composities in zeven verschillende talen en evenzoveel muzikale stijlen.[4] Zo zijn onder meer de stemmen te horen van Lou Reed, Kazu Makino, Richard Burton, Maja Roodvelt, Andrea Piovan, Sylvia Kristel, Ken Nordine, Michael Parkinson (aka Shyrock), Jorge Luis Borges, Sacha de Boer, Tony Visconti, Alan Ginsberg, Michael Lonsdale, Carlos Drummond de Andrade, Berend Dubbe, Sonja van Hamel, Sylvina Ocampo en Kurt Schwitters. Daarnaast zijn er tekstuele bijdragen van onder anderen Yoko Ono, Jorge Luis Borges, Remco Campert, Hugo Claus en Vincent van Gogh. Enkele werken van Recitement werden tijdens het literaire crossover-festival Crossing Border live uitgevoerd met een gastoptreden van actrice Sylvia Kristel.[8]

International Blue

Enkele jaren na de release van Recitement volgde het album International Blue, een ode aan de grote ‘pop-crooners’ van weleer, zoals Burt Bacharach, Scott Walker, Nick Cave en David Bowie. De naam van het album is mede geïnspireerd door de zoektocht van de Franse schilder Yves Klein naar de ultieme kleur blauw. Een zoektocht die resulteert in zijn internationaal gepatenteerde ultramarijn pigment, International Klein Blue genaamd. De productie vond plaats in onder meer de Avatar Studios in New York en Abbey Road Studios in Londen.

Het album kwam medio 2014 in eerste instantie digitaal uit op zijn eigen Electric Fairytale Recordings. Na een crowdfundingcampagne werd het album later dat jaar ook uitgebracht op cd en blauw vinyl. International Blue werd in De Telegraaf vermeld als een van de 10 beste albums van 2014 en omschreven als Het mooiste georkestreerde, gearrangeerde en gecomponeerde album van het jaar.[9]

Home Ground

Op 9 juni 2017 kwam zijn album Home Ground uit.[10] Hiervoor combineerde Emmer hedendaagse orkestrale soulmuziek met sociaal bewogen teksten. Aan dit album werd meegewerkt door Chaka Khan, Leon Ware, Patti Austin, Frank McComb, Mary Griffin, Andy Bey, Ursula Rucker, Dwight Trible en Kendra Foster.[11] Het album won een Global Music Award.[12]

Een deel van de opbrengst wordt gedoneerd aan War Child International.[13]

Holiday On Ice

Vanaf 2012 is hij in opdracht van Stage Entertainment music director voor Holiday On Ice, namelijk de shows Speed, Platinum (2013), Passion (2015) en Believe (2016).[14][15]

Cartoon Network Live

In opdracht van Cartoon Network Enterprises (EMEA) en Live Nation (Middle East) was hij verantwoordelijk voor de muzikale vormgeving van de show Cartoon Network Live! Heroes Unite. De première van de show vindt medio oktober 2017 plaats in Abu Dhabi.[16]

Discografie

Albums

  • Vogue Estate (1982), WEA / Idiot Records
  • Recitement (2008), Supertracks
  • Time To Face The Music (2009), eStation
  • International Blue (2014), Electric Fairytale Recordings
  • Vogue Estate (2015 Remastered) (2015), Electric Fairytale Recordings
  • Home Ground (2017), Electric Fairytale Recordings

Singles

  • Never Share ft Martha Ladley (1982), WEA/Idiot Records
  • Passengers ft Lou Reed (2007), Supertracks
  • Taking Back My Time ft Midge Ure (2014), Electric Fairytale Recordings
  • Untouchable ft Glenn Gregory (2014), Electric Fairytale Recordings
  • Let The Silence Hold You ft Glenn Gregory (2014), Electric Fairytale Recordings
  • Sleep For England ft Julian Lennon (2014), Electric Fairytale Recordings
  • A New Day To Come ft Andy Bey (2017), Electric Fairytale Recordings
  • Close To Life ft Frank McComb & Leon Ware (2017), Electric Fairytale Recordings
  • Home Ground ft Patti Austin (2017), Electric Fairytale Recordings

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow