Septembermartelaren

De Septembermartelaren, ook Martelaren van Parijs of Martelaren van Karmel, was een groep van 191 priesters, die tijdens de Franse revolutie stierven.

Na de val van de monarchie in augustus 1792, wordt een schrikbewind ingezet. In de tweede helft van augustus worden de strafmaatregelen tegen de geestelijken die de eed weigeren almaar verscherpt. Op de 26e wordt vastgesteld dat eedweigeraars naar Zuid-Amerika moeten worden verbannen. In afwachting hiervan worden de geestelijken gevangen gehouden, onder meer in het karmelieten klooster in de rue de Rennes in Parijs. Andere plaatsen waar de priesters waren samengedreven, waren het Saint-Firmin-klooster in het Quartier Latin en de voormalige abdij van de benedictijnen van Saint-Germain-des-Prés.

Commissaris Maillard, krijgt vervolgens de toestemming voor een snelle oplossing van het priestervraagstuk, als er maar geen doodskreten worden gehoord of akelige bloedsporen achterblijven. Zondagmiddag 2 september 1792 trekt hij om te beginnen naar het voormalige karmelietenklooster. Men begint bij degenen die hun middagoefeningetjes doen in de tuin. Alle gevangenen worden één voor één opgeroepen. Wie de eed weigert wordt ter dood veroordeeld, naar een hoekje van de tuin gebracht en ter plekke met een knuppel of sabel afgemaakt. In de tuin alleen al vallen er die middag 21. Ze besluiten meteen door te gaan naar de meer dan honderd geestelijken die opgesloten zitten in de voormalige kapel. Het is intussen half vier in de middag. Maillard geeft er de voorkeur aan om aan zijn moordpartij het aanzien van een rechtzetting te geven. Waar de geestelijken in de kloosterkapel zitten opgesloten, laat hij even buiten die kapel een tafel neerzetten, waar de priesters telkens twee aan twee voorgeroepen worden. Ieder wordt gevraagd of hij de eed wil afleggen. Wie weigert wordt tegen het stoepje van de kapel gesmeten en bewerkt met sabels, bajonetten, knuppels, geweren en ander wapentuig. Vervolgens worden de lijken weggesleept en kunnen de volgende slachtoffers opgeroepen worden, en begint het hele spel van voren af aan.

Op 3 september, als de afslachtingen nog in volle gang zijn, stuurt het hoofd van de politie een nota naar de gevangenisdirecteuren: Verwijder meteen de lijken van de mensen die niet meer zijn, uit uw gevangenis. Bij zonsopgang moet alles verwijderd zijn en buiten Parijs in diepe, goed met aarde toegedekte kuilen zijn gedeponeerd. Wil ons wel hun namen toezenden. Laat zorgvuldig de bloederige plekken van uw gevangenis met water en azijn schoonmaken, en gooi er zand overheen. U zult er door de Staat voor worden betaald. Maak voort en laat geen bloedspat achterblijven. Eén dag later: Kameraden, wij bevelen u de dode lichamen te verwijderen, alle bloedvlekken schoon te wassen en op te ruimen, met name de binnenplaatsen, kamers en trappen van de Abdij. U mag hiervoor de nodige doodgravers, voermannen, werklieden enz. inhuren. De slachtpartij duurde van 2 tot 7 september 1792.

Onder de slachtoffers bevonden zich:

Paus Pius XI verklaarde hen zalig in 1926. Hun feestdag is op 2 september.

Zie ook

Septembermoorden

Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

Septembermartelaren

Zie ook

Navigatiemenu

Zoeken