Jean-Benoît Vourlat
Jean-François-Marie-Benoît Vourlat (Lyon, 26 maart 1731 – Parijs, september 1792) was een Frans geestelijke.
Vourlat trad op vijftienjarige leeftijd in bij de jezuïeten van zijn geboortestad, op 7 september 1746. Na zijn priesterwijding doceerde hij literatuur en filosofie in Lyon, Marseille en Besançon. Hij was een begaafd zielenherder. Na de opheffing van de jezuïetenorde in 1762 week hij uit naar Parijs en werd er kapelaan van de Benedictinessen van de Altijddurende Aanbidding. Oud geworden trok hij zich terug in het huis van de paters eudisten in Parijs.
Tijdens de Franse Revolutie werd hij opgepakt omdat hij weigerde de eed van trouw aan de grondwet te zweren, en vastgehouden in het Saint-Firminklooster in het Quartier Latin te Parijs. Samen met de andere septembermartelaren werd hij begin september 1792 afgeslacht door de revolutionaren. Hij werd onthoofd op 3 september.
In 1926 werd hij zalig verklaard door paus Pius XI. De gedenkdag van deze martelaren is op 2 september.