Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ricardo Viñes: verschil tussen versies
k (bron http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ricardo_Vi%C3%B1es&oldid=12593377 zie aldaar voor eerdere bewerkers) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 13: | Regel 13: | ||
}} | }} | ||
[[Categorie:Spaans pianist|Vines, Ricardo]] | [[Categorie:Spaans pianist|Vines, Ricardo]] | ||
[[Categorie:Geboren in 1875 | [[Categorie:Geboren in 1875|Vines, Ricardo]] | ||
[[Categorie:Overleden in 1943]] | [[Categorie:Overleden in 1943|Vines, Ricardo]] | ||
Versie van 17 sep 2008 15:33
Ricardo Viñes (Lleida, Catalonië, 5 februari 1875 - Barcelona, 29 april 1943) was een Spaans pianist. Hij speelde vele premières van belangrijke werken van Maurice Ravel, Claude Debussy, Erik Satie, Manuel de Falla, Déodat de Séverac en Isaac Albéniz. Hij was ook de leraar van componist Francis Poulenc.
Viñes studeerde piano aan het conservatorium van Parijs en compositie en harmonie bij Benjamin Godard en Albert Lavignac. Hij was bevriend met (en studiegenoot van) Ravel en voerde vele van Ravels werken uit. Viñes was ook lid van het muziekcollectief dat bekend stond als Les Apaches. Hij bracht Ravel ook op de hoogte van vele dichters uit die tijd, zoals Charles Baudelaire, Paul Verlaine, Stéphane Mallarmé, Edgar Allan Poe en anderen.
Viñes speelde de premières van onder andere Ravels Menuet antique (1898), Jeux d'eau (1902), Pavane pour une infante défunte (1902), Miroirs (1906), en Gaspard de la nuit (1909). Het Menuet antique en het tweede deel van Miroirs ("Oiseaux tristes") zijn aan hem opgedragen. Ravel had er lol in om zo'n 'onpianistisch' werk aan deze pianist op te dragen. Viñes was ongetrouwd en zowel hij als Ravel waren hun hele leven vrijgezel. Deze feiten hebben tot vele speculaties geleid over hun innige vriendschap, hoewel het tien jaar beslaande dagboek van Viñes geen melding maakt van een intieme relatie.[1]
Viñes werd bekend door het presenteren van veel nieuwe muziek van voornamelijk Franse en Spaanse origine, hoewel hij ook nieuwe Russische werken speelde. Als componist schreef Viñes onder andere Twee Hommages, voor Séverac en Satie. Hij publiceerde ook artikelen over Spaanse muziek in zowel het Spaans als Frans.
Literatuur
- VIÑES, Ricardo - Le journal inédit de Ricardo Viñes - Nina Gubisch. (Uit de Revue international de musique française, 1(2), juni 1980, pagina 154 t/m 248.)
Bronvermelding