Initiatief

Een of het initiatief of de iniatieven is/zijn aangaande één of meerdere personen, het op-touw-zetten van iets (organiseren, opstarten, teweegbrengen enz.) en/of de-eerste-stap-zetten (of : stoot). Dit houdt veelal in dat men van de bewuste beredeneringen en/of overtuigingen moet afstappen welke een belemmering zijn initiatieven te nemen/tonen, oftewel bepaalde gedachtengangen níet het-doen-en-laten laten weerhouden.

Degene van wie het/een initiatief uitgaat noemt men een initiatiefne(m)e(mste)r, wat de ene meer doet dan de andere. Dit heeft met karaktereigenschappen, gevoelens, kennis, ervaringen, omgevingsinvloeden en ondermeer de gevormde begrippen erover. Veelvoorkomende invloeden op het denken zijn de veelheid aan psychische factoren welke al-dan-niet hun doorwerking hebben (vaak ook pervasief van aard). Een bekend verschijnsel is bijvoorbeeld het futloos (initiatiefloos, geen energie hebbend) zijn als gevolg van depressiviteit, trauma's en onder andere angsten, fobieën (ongemotiveerde vrees) en wanen. Al de beweegredenen om iets al-of-niet te doen hebben meestal ook te maken met de op het betreffende moment aanwezige zelfverzekerdheid danwel onzekerheid, wat dus te maken kan hebben met allerlei mogelijke gedachten, inclusief de gevoelens, die men verwerkt óf mogelijk juist níet.

Het initiatief nemen duidt men ook aan met het voortouw nemen, wat meestal ook aangeeft dat iemand iets als eerste doet, uitvoert of begint, in de zin van dat het (nog) niet eerder gedaan of aangegaan is. Veelal moet een bepaalde drempel overschreden worden het te doen, waar vervolgens vaak ook een onbekend(e) gebied of ervaringen in- en aangegaan wordt. Het voortouw nemen veroorzaakt meestal dat anderen óók tot actie overgaan (inspiratie), al-of-niet hetzelfde doend. Tenslotte kunnen de initiatieven op een gegeven moment uitmonden in een toonaangevend iets, en brengen ze veelal weer andere (meerdere) initiatieven teweeg.

Het initiatief om initiatieven te nemen

Wanneer men bijvoorbeeld afwachtend, op-de-achtergrond-blijvend, aarzelend of besluitloos is, zullen (bepaalde) initiatieven achterwege blijven, wat zoals genoemd allerlei oorzaken kan hebben. Het moeilijke is veelal het afstappen van bepaalde beredeneringen en de gevolgelijk betreffende begrippen. Een véél van invloed zijnde factor binnen dat geheel aan gedachtengangen, is, ondanks dat het vaak weerhouden wordt z'n invloed te laten krijgen/hebben, de veelheid aan gevoelens. Dit heeft óók z'n doorwerking op het al-of-niet kunnen nemen van initiatieven, wat impliceert dat men inzake de betreffende gevoelens óók iets teweeg moet brengen, namelijk er overheen stappen of daadwerkelijk te doen wat verstandiger is (in plaats van gevoeliger), ondanks dat dat moeilijk kan zijn. Vaak komt het initiatief om meer initiatieven te nemen trapsgewijs (trappen van lieverlede) tot stand oftewel niet ineens/tegelijk. Het meest van belang, inzake initiatieven, is het maken van de eerste stap / de aanzet / activiteit, waarbij men in gedachten houdt dat van het ene het andere komt (ook al ziet men dat nog niet in). Het is enigszins te vergelijken met een boom die pas tot ontkieming komt, maar wel een stam, vertakkingen, bladeren en vruchten in het verschiet heeft, en wie weet komen zelfs vogels aanwaaien. Dit houdt dus in dat de-eerste-stap (het eerste initiatief) tot méér stappen (initiatieven) leidt.

Een bemoedigend effect is het ervaren van positieve reacties of interacties op het initiatief dat genomen is, temeer wanneer dat taboedoorbrekend, baanbrekend en/of mogelijk toonaangevend is.

Zie ook

• Initiatiefwet, een wet die aangenomen is na voorstellen en verdediging van leden van de Tweede Kamer.