Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Tom Poes en de woelwater: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(→‎Het verhaal: oorspronkelijke tekst min of meer hersteld.)
 
Regel 18: Regel 18:
==Het verhaal==
==Het verhaal==
{{Leeswaarschuwing}}
{{Leeswaarschuwing}}
Rommeldam wordt geteisterd door [[droogte]]. Dan komt er ook nog een "Woelwater" langs, een vreemd wezentje dat een onlesbare dorst heeft. [[Tom Poes]] en [[Heer Bommel]] houden de Woelwater een tijdlang verborgen op [[Bommelstein]]. Ze moeten met de [[oude Schicht]] vluchten voor de politie, om te voorkomen dat de Woelwater wordt ontdekt.
Rommeldam wordt geteisterd door [[droogte]]. Bij slot Bommelstein komt een "Woelwater" uit de lucht vallen, een blauw wezentje dat een onlesbare dorst heeft. Het spreekt Nederlands, maar vervangt de R door een L. De politie is op zoek naar de veroorzaker van de droogte, en verdenkt zoals gewoonlijk Heer Bommel. Commissaris Bulle Bas vraagt of Heer Bommel de dader kent, waarop Heer Bommel zegt "dan zit hij in de put". Bulle Bas:"zijn stemming kan mij niet bommen!; ik wil weten wáár hij zit!" De politie doorzoekt het kasteel, tot grote ergernis van Joost. De woelwater is echter niet binnen, maar in de tuin de put aan het leegdrinken. Als de agenten buiten komen, horen ze dat. Tom Poes weet ze wijs te maken dat het een echoput is, die hersteld moet worden. De agenten twijfelen, maar gaan toch weg. Heer Bommel is verbijsterd over de liegende Tom Poes, die normaliter goudeerlijk is.  


In het oosterse land Lamakka – dat geheel in tegenstelling tot Rommeldam wordt geteisterd door zware [[overstroming]]en – ziet de [[Sultan (rang)|sultan]] Soesaman op televisie toevallig een opsporingsbericht uit Rommeldam. Hij herkent de Woelwater die bij hen is weggelopen. De [[grootvizier]] van Lamakka gaat met het vliegtuig naar Rommeldam en haalt zowel de Woelwater als Tom Poes en Heer Bommel op. Zo worden beide landen geholpen. De Woelwater vindt in Lamakka een Woelwater-vrouwtje, met wie hij later trouwt.
Hierna gaan ze met de woelwater naar andere waterbronnen, gevolgd door de politie. Overal veroorzaken ze problemen, want de woelwater wil 24 uur per dag drinken.
 
In het oosterse land Lamakka – dat geheel in tegenstelling tot Rommeldam wordt geteisterd door zware [[overstroming]]en – ziet de [[Sultan (rang)|sultan]] Soesaman op televisie toevallig het nieuws over de droogte in Rommeldam, en een opsporingsbericht. Hij herkent de Woelwater, één van degenen die bij hen is verdwenen. De [[grootvizier]] van Lamakka gaat direkt met het vliegtuig naar Rommeldam en haalt zowel de Woelwater als Tom Poes en Heer Bommel op, die nog steeds op de vlucht zijn voor de politie. Zo ontsnappen ze, en Bulle Bas heeft het nakijken. In Lamakka worden ze hartelijk welkom geheten, en de woelwater gaat de overstromingen daar opdrinken. Zo worden beide landen geholpen. Later valt een Woelwater-vrouwtje uit de lucht, met een ander spraakgebrek. Maar net zoveel dorst. Het is liefde op het eerste gezicht, en ze vliegen naar de Rafelbergen om te trouwen.
 
In Rommeldam zijn ze inmiddels op de hoogte, en daarom niet boos meer; ze willen Heer Bommel en Tom Poes ook hartelijk ontvangen, maar de droogte is over, dus de ontvangst valt een beetje in het water.


== Achtergronden ==
== Achtergronden ==

Huidige versie van 17 jul 2024 om 16:21

rel=nofollow

Tom Poes en de woelwater is een ballonstripverhaal uit de Tom Poes-reeks. In 1967 stond het in het weekblad Donald Duck, en het verscheen voor het eerst als album in 1977 bij Uitgeverij Oberon.[1]

Het verhaal

Leeswaarschuwing — Onderstaande tekst bevat details van de plot en/of de afloop van het verhaal
rel=nofollow

Rommeldam wordt geteisterd door droogte. Bij slot Bommelstein komt een "Woelwater" uit de lucht vallen, een blauw wezentje dat een onlesbare dorst heeft. Het spreekt Nederlands, maar vervangt de R door een L. De politie is op zoek naar de veroorzaker van de droogte, en verdenkt zoals gewoonlijk Heer Bommel. Commissaris Bulle Bas vraagt of Heer Bommel de dader kent, waarop Heer Bommel zegt "dan zit hij in de put". Bulle Bas:"zijn stemming kan mij niet bommen!; ik wil weten wáár hij zit!" De politie doorzoekt het kasteel, tot grote ergernis van Joost. De woelwater is echter niet binnen, maar in de tuin de put aan het leegdrinken. Als de agenten buiten komen, horen ze dat. Tom Poes weet ze wijs te maken dat het een echoput is, die hersteld moet worden. De agenten twijfelen, maar gaan toch weg. Heer Bommel is verbijsterd over de liegende Tom Poes, die normaliter goudeerlijk is.

Hierna gaan ze met de woelwater naar andere waterbronnen, gevolgd door de politie. Overal veroorzaken ze problemen, want de woelwater wil 24 uur per dag drinken.

In het oosterse land Lamakka – dat geheel in tegenstelling tot Rommeldam wordt geteisterd door zware overstromingen – ziet de sultan Soesaman op televisie toevallig het nieuws over de droogte in Rommeldam, en een opsporingsbericht. Hij herkent de Woelwater, één van degenen die bij hen is verdwenen. De grootvizier van Lamakka gaat direkt met het vliegtuig naar Rommeldam en haalt zowel de Woelwater als Tom Poes en Heer Bommel op, die nog steeds op de vlucht zijn voor de politie. Zo ontsnappen ze, en Bulle Bas heeft het nakijken. In Lamakka worden ze hartelijk welkom geheten, en de woelwater gaat de overstromingen daar opdrinken. Zo worden beide landen geholpen. Later valt een Woelwater-vrouwtje uit de lucht, met een ander spraakgebrek. Maar net zoveel dorst. Het is liefde op het eerste gezicht, en ze vliegen naar de Rafelbergen om te trouwen.

In Rommeldam zijn ze inmiddels op de hoogte, en daarom niet boos meer; ze willen Heer Bommel en Tom Poes ook hartelijk ontvangen, maar de droogte is over, dus de ontvangst valt een beetje in het water.

Achtergronden

Zoals wel vaker bij deze verhalen is de titel een woordspeling of ongewoon gebruik van een woord. "Woelwater" is normaliter een benaming voor een zeer druk persoon. Het blauwe wezen in dit verhaal kan inderdaad niet stilzitten en is daarnaast dol op water. Hier is dus sprake van een dubbele woordspeling.

Externe links/bron

  • Tom Poes en de woelwater, heerbommel.info.
  • Stripalbum Tom Poes en de woelwater, uitgeverij Oberon, 1977.
  • Stripalbum Tom Poes en de woelwater, uitgeverij Cliché, 2018.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Lambiek.net––Tom Poes en de Woelwater
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow