Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tom Poes en de woelwater
| Tom Poes en de woelwater | ||
| Stripreeks | Tom Poes | |
| Volgnummer | 8 | |
| Scenario | Toonder Studio's | |
| Tekeningen | Toonder Studio's | |
| Type | Softcover | |
| Eerste druk | 1977 | |
| Lijst van verhalen van Heer Bommel en Tom Poes | ||
Tom Poes en de woelwater is een ballonstripverhaal uit de Tom Poes-reeks. In 1967 stond het in het weekblad Donald Duck, en het verscheen voor het eerst als album in 1977 bij Uitgeverij Oberon.[1]
Het verhaal
Rommeldam wordt geteisterd door droogte. Bij slot Bommelstein komt een "Woelwater" uit de lucht vallen, een blauw wezentje dat een onlesbare dorst heeft. Het spreekt Nederlands, maar vervangt de R door een L. Commissaris Bulle Bas bezoekt Bommelstein, want hij is op zoek naar de veroorzaker van de droogte, en verdenkt zoals gewoonlijk Heer Bommel. De woelwater is bezig de put bij Bommelstein leeg te drinken, en is dus niet zondermeer te zien. Commissaris Bulle Bas vraagt of Heer Bommel de dader kent, waarop Heer Bommel zegt "dan zit hij in de put". Bulle Bas:"zijn stemming kan mij niet bommen!; ik wil weten wáár hij zit!" De politie doorzoekt het kasteel, tot grote ergernis van Joost.("Excuseer! Mijn brandschone lakens! Bulle Bas:"Hou je mond! Ìk deel hier de lakens uit!) Als de agenten buiten komen, horen ze geluiden uit de put komen. Tom Poes weet ze wijs te maken dat het een echoput is, die hersteld moet worden. De agenten vertrouwen het niet, maar gaan toch weg. Heer Bommel is verbijsterd over de liegende Tom Poes, die normaliter goudeerlijk is.
Hierna gaan ze met de woelwater naar andere waterbronnen, gevolgd door de politie. Overal veroorzaken ze problemen, want de woelwater wil 24 uur per dag drinken.
In het oosterse land Lamakka – dat geheel in tegenstelling tot Rommeldam wordt geteisterd door zware overstromingen – ziet de sultan Soesaman op televisie toevallig het nieuws over de droogte in Rommeldam, en een opsporingsbericht. Hij herkent de Woelwater, één van degenen die bij hen is verdwenen. De grootvizier van Lamakka gaat direkt met het vliegtuig naar Rommeldam en pikt letterlijk zowel de Woelwater als Tom Poes en Heer Bommel op, die nog steeds op de vlucht zijn voor de politie. Zo ontsnappen ze, en Bulle Bas heeft het nakijken. In Lamakka worden ze hartelijk welkom geheten, en de woelwater gaat de overstromingen daar opdrinken. Zo worden beide landen geholpen. Later valt een Woelwater-vrouwtje uit de lucht, met een ander spraakgebrek. Maar net zoveel dorst. Het is liefde op het eerste gezicht, en ze vliegen naar de Rafelbergen om te trouwen.
In Rommeldam zijn ze inmiddels op de hoogte, en daarom niet boos meer; ze willen Heer Bommel en Tom Poes ook hartelijk ontvangen, maar de droogte is over, dus de ontvangst valt een beetje in het water. Slechts de burgemeester en Bulle Bas zijn aanwezig op het vliegveld.
Achtergronden
Zoals wel vaker bij deze verhalen is de titel een woordspeling of ongewoon gebruik van een woord. "Woelwater" is normaliter een benaming voor een zeer druk persoon. Het blauwe wezen in dit verhaal kan inderdaad niet stilzitten en is daarnaast dol op water. Hier is dus sprake van een dubbele woordspeling.
Externe links/bron
- Tom Poes en de woelwater, heerbommel.info.
- Stripalbum Tom Poes en de woelwater, uitgeverij Oberon, 1977.
- Stripalbum Tom Poes en de woelwater, uitgeverij Cliché, 2018.
Bronnen, noten en/of referenties
|
