Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Statenvertaling: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'De '''Statenbijbel''' of '''Statenvertaling''' is de eerste Bijbelvertaling die rechtstreeks vanuit het Hebreeuws, Aramees en Grieks naar het Nederlands werd vertaa...')
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
De '''Statenbijbel''' of '''Statenvertaling''' is de eerste Bijbelvertaling die rechtstreeks vanuit het Hebreeuws, Aramees en Grieks naar het Nederlands werd vertaald in opdracht van Synode van Dordrecht (van de Nederduits Gereformeerde Kerk, toen de officiële staatskerk in Nederland), en gefinancierd door de [[Staten-Generaal van de Nederlanden|Staten-Generaal]].
De '''Statenbijbel''' of '''Statenvertaling''' is de eerste Bijbelvertaling die rechtstreeks vanuit het Hebreeuws, Aramees en Grieks naar het Nederlands werd vertaald in opdracht van Synode van Dordrecht (van de Nederduits Gereformeerde Kerk, toen de officiële staatskerk in Nederland), en gefinancierd door de [[Staten-Generaal van de Nederlanden|Staten-Generaal]].
==Geschiedenis==
De protestanten in de Nederlanden verlangden reeds in het midden van de 16e eeuw naar een Bijbelvertaling in hun eigen taal, maar dit kwam moeilijk tot stand door het gebrek aan geleerden die hier tijd en moeite in investeerden, of door gebrek aan geldmiddelen die dit moesten bekostigen. [[Marnix van Sint-Aldegonde]] had het ondernomen om het boek [[Genesis (boek)|Genesis]] uit de oorspronkelijke talen te vertalen, maar zijn overlijden in 1598 bracht een einde aan dat werk. Ook twee geleerden, Helmichius en Cornelis, gingen aan de slag, maar werden onderbroken. Onmiddelijk na het sluiten van het [[Twaalfjarig Bestand]] met Spanje, staken in het Noorden hevige interne geschillen de kop op tussen verschillende protestantse visies. Daarom werd de Nationale Synode van Dodrecht bijeengeroepen om dit soort problemen op te lossen. Als gevolg werden de [[remonstranten]] uit de Nederlandse kerk gezet, en werden richtlijnen opgesteld voor het vervaardigen van een Bijbelvertaling.
Nu kon een commissie van Bijbelvertalers aan de slag gaan. Aanvankelijk bestond het team uit [[Johannes Bogerman]], de voorzitter van de Dordtse Synod, [[Willem Baudartius]] uit [[Zutphen]], en [[Gerson Bucerus]] (ook bekend als Buysero) in Veere, die de [[Hebreeuwse Bijbel]] zouden vertalen. Het [[Nieuwe Testament]] zou vertaald worden door [[Herman Faukel]] in Middelburg, [[Petrus Cornelis]] te Enkhuizen en [[Jacobus Rolandus]] te [[Amsterdam]]. Per provincie werden ook twee proeflezers of revisoren gekozen uit het kerkbestuur of de synode, telkens één voor het Oude Testament en één voor het Nieuwe Testament. Men ging er van uit dat men zo in vier jaar klaar zou zijn.
<!--https://uurl.kbr.be/1457494  p. 12--->
{{authority control|TYPE=w|Wikidata=Q2287666}}
{{zaadje}}
{{zaadje}}

Versie van 5 aug 2020 09:03

De Statenbijbel of Statenvertaling is de eerste Bijbelvertaling die rechtstreeks vanuit het Hebreeuws, Aramees en Grieks naar het Nederlands werd vertaald in opdracht van Synode van Dordrecht (van de Nederduits Gereformeerde Kerk, toen de officiële staatskerk in Nederland), en gefinancierd door de Staten-Generaal.

Geschiedenis

De protestanten in de Nederlanden verlangden reeds in het midden van de 16e eeuw naar een Bijbelvertaling in hun eigen taal, maar dit kwam moeilijk tot stand door het gebrek aan geleerden die hier tijd en moeite in investeerden, of door gebrek aan geldmiddelen die dit moesten bekostigen. Marnix van Sint-Aldegonde had het ondernomen om het boek Genesis uit de oorspronkelijke talen te vertalen, maar zijn overlijden in 1598 bracht een einde aan dat werk. Ook twee geleerden, Helmichius en Cornelis, gingen aan de slag, maar werden onderbroken. Onmiddelijk na het sluiten van het Twaalfjarig Bestand met Spanje, staken in het Noorden hevige interne geschillen de kop op tussen verschillende protestantse visies. Daarom werd de Nationale Synode van Dodrecht bijeengeroepen om dit soort problemen op te lossen. Als gevolg werden de remonstranten uit de Nederlandse kerk gezet, en werden richtlijnen opgesteld voor het vervaardigen van een Bijbelvertaling.

Nu kon een commissie van Bijbelvertalers aan de slag gaan. Aanvankelijk bestond het team uit Johannes Bogerman, de voorzitter van de Dordtse Synod, Willem Baudartius uit Zutphen, en Gerson Bucerus (ook bekend als Buysero) in Veere, die de Hebreeuwse Bijbel zouden vertalen. Het Nieuwe Testament zou vertaald worden door Herman Faukel in Middelburg, Petrus Cornelis te Enkhuizen en Jacobus Rolandus te Amsterdam. Per provincie werden ook twee proeflezers of revisoren gekozen uit het kerkbestuur of de synode, telkens één voor het Oude Testament en één voor het Nieuwe Testament. Men ging er van uit dat men zo in vier jaar klaar zou zijn.

rel=nofollow
 
rel=nofollow