Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Macrobiotiek: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Macrobiotiek''' is een filosofisch systeem dat als doel heeft om, vooral door middel van de voeding en levensstijl, het leven te verlengen. Het werd ontwikkeld door de Japanner [[Georges Ohsawa]] (1893–1966). Het systeem probeert de oude principes uit het [[daoïsme]], die in China bekend staan als [[yin en yang]], in de moderne levenspraktijk om te zetten. | '''Macrobiotiek''' is een filosofisch systeem dat als doel heeft om, vooral door middel van de voeding en levensstijl, het leven te verlengen. Het werd ontwikkeld door de Japanner [[Georges Ohsawa]] (1893–1966). Het systeem probeert de oude principes uit het [[daoïsme]], die in China bekend staan als [[yin en yang]], in de moderne levenspraktijk om te zetten. | ||
===Geschiedenis== | |||
Het woord macrobiotiek (Oudgrieks: {{Grieks|μακρóς}}, ''makros'' „groot”, en {{Grieks|βιοτικóς}}, ''biotikos'' „het leven betreffend”) ontstond al in de Griekse Oudheid en verwees naar een levenswijze, die een gezond en lang leven zou bevorderen. Zowel [[Herodotus]] en [[Hippocrates]] gebruikten het woord ''makróbios'' ({{grieks|μακρόβιος}}) al in de betekenis van mensen die gezond en lang leven. [[Aristoteles]] en andere klassieke schrijvers beschreven een levenswijze die gefundeerd is op eenvoudige en gezonde voeding en die tot een lang leven leidt. In modernere tijden duikt het woord voor het eerst op in 1796 in het werk ''Die Kunst, das menschliche Leben zu verlängern'' van de medicus [[Christoph Wilhelm Hufeland]]. | |||
De huidige vorm van macrobiotiek werd ontwikkeld door de Japanner Georges Ohsawa. Sie ist eine auf taoistischen Lehren und asiatischen Traditionen basierende Ernährungs- und Lebensweise, Na de [[Tweede Wereldoorlog]] verspreidde de macrobiotiek zich in het kader van de [[New-Age-beweging]] ook in de westelijke wereld en vond daar vele aanhangers. Na het overlijden van Ohsawa werd zijn voedingsleer door enkele van zijn opvolgers verderontwikkeld en aangepast. | |||
===Inschatting door de A.M.A.=== | |||
De Voedingsraad (Council on Foods and Nutrition) van de American Medical Association beschreef de macrobiotiek in 1971 als „een van de gevaarlijkste voedingspatronen, dat niet alleen ernstige gevaren met zich meebrengt voor de gezondheid van het individu, maar ook voor het leven zelf.”<ref>„one of the most dangerous dietary regimens, posing not only serious hazards to the health of the individual but even to life itself.”<br>''Zen Macrobiotic Diets'', in: JAMA. 1971;218(3):397. {{DOI|10.1001/jama.1971.03190160047009}}, {{PMID|5109865}}, zie ook geciteerd in William Shurtleff; Akiko Aoyagi, [https://books.google.com/books?id=puI3DwAAQBAJ&pg=PA183&dq=%E2%80%9Cone+of+the+most+dangerous+dietary+regimens,+posing+not+only+serious+hazards+to+the+health+of+the+individual+but+even+to%C2%A0+life+itself.%E2%80%9D ''History of Macrobiotics (1715-2017): Extensively Annotated Bibliography and Sourcebook''], Soyinfo Center, 2017</ref> | De Voedingsraad (Council on Foods and Nutrition) van de American Medical Association beschreef de macrobiotiek in 1971 als „een van de gevaarlijkste voedingspatronen, dat niet alleen ernstige gevaren met zich meebrengt voor de gezondheid van het individu, maar ook voor het leven zelf.”<ref>„one of the most dangerous dietary regimens, posing not only serious hazards to the health of the individual but even to life itself.”<br>''Zen Macrobiotic Diets'', in: JAMA. 1971;218(3):397. {{DOI|10.1001/jama.1971.03190160047009}}, {{PMID|5109865}}, zie ook geciteerd in William Shurtleff; Akiko Aoyagi, [https://books.google.com/books?id=puI3DwAAQBAJ&pg=PA183&dq=%E2%80%9Cone+of+the+most+dangerous+dietary+regimens,+posing+not+only+serious+hazards+to+the+health+of+the+individual+but+even+to%C2%A0+life+itself.%E2%80%9D ''History of Macrobiotics (1715-2017): Extensively Annotated Bibliography and Sourcebook''], Soyinfo Center, 2017</ref> | ||
===Voedingsregels=== | |||
De macrobiotische voedingsregels werden in de loop van de decennia aangepast. In de huidige vorm legt het de nadruk op het gebruik van volkorengranen, groenten en bonen, met een gering gebruik van de meeste vleeswaren, eieren en zuivelproducten. Daar is in het geheel niets mis mee. | De macrobiotische voedingsregels werden in de loop van de decennia aangepast. In de huidige vorm legt het de nadruk op het gebruik van volkorengranen, groenten en bonen, met een gering gebruik van de meeste vleeswaren, eieren en zuivelproducten. Daar is in het geheel niets mis mee. | ||
:Men wordt geacht om alleen groenten en fruit te gebruiken uit de eigen streek of het eigen land. | |||
:50 tot 60 % van de voeding dient te bestaan uit granen en graanproducten. | |||
:zowat 20 tot 25 % van het voedingspatroon bestaat uit groenten. | |||
:12 % uit peulvruchten en zeewier. | |||
:6 % uit soep | |||
:7 % uit andere producten. | |||
:Fruit gebruikt men niet rauw. | |||
:Geen zuivel, alcohol, caffeïne of toegevoegde suiker. | |||
:Bij voorkeur geen vlees of vis.<ref>https://www.libelletv.nl/serie/libelle-challenge/macrobiotisch-dieet-ervaring/</ref> | |||
===Onderzoek=== | |||
Volgens studies hebben mensen die een macrobiotische voedingswijze volgen minder hoge bloedvetwaarden en minder hoge bloeddruk dan de algemene bevolking, wat erop wijst dat macrobiotiek effectief kan zijn ter preventie van hart- en vaatziekten.<ref name=Leman>Leman RH, ''The macrobiotic diet in chronic disease'', in: ''Nutr Clin Pract.'' 2010 Dec;25(6):621-6. {{DOI|10.1177/0884533610385704}} {{PMID|21139126}}</ref> Hoewel opmerkelijke [[anekdotisch bewijs|anekdotische casusverslagen]] erop wijzen dat macrobiotiek therapeutisch werkzaam zou zijn bij patiënten met kankers in een vergevorderd stadium, is meer onderzoek nodig om dit wetenschappelijk aan te tonen.<ref name=Leman/> | Volgens studies hebben mensen die een macrobiotische voedingswijze volgen minder hoge bloedvetwaarden en minder hoge bloeddruk dan de algemene bevolking, wat erop wijst dat macrobiotiek effectief kan zijn ter preventie van hart- en vaatziekten.<ref name=Leman>Leman RH, ''The macrobiotic diet in chronic disease'', in: ''Nutr Clin Pract.'' 2010 Dec;25(6):621-6. {{DOI|10.1177/0884533610385704}} {{PMID|21139126}}</ref> Hoewel opmerkelijke [[anekdotisch bewijs|anekdotische casusverslagen]] erop wijzen dat macrobiotiek therapeutisch werkzaam zou zijn bij patiënten met kankers in een vergevorderd stadium, is meer onderzoek nodig om dit wetenschappelijk aan te tonen.<ref name=Leman/> | ||
Versie van 30 apr 2020 06:09
Macrobiotiek is een filosofisch systeem dat als doel heeft om, vooral door middel van de voeding en levensstijl, het leven te verlengen. Het werd ontwikkeld door de Japanner Georges Ohsawa (1893–1966). Het systeem probeert de oude principes uit het daoïsme, die in China bekend staan als yin en yang, in de moderne levenspraktijk om te zetten.
=Geschiedenis
Het woord macrobiotiek (Oudgrieks: μακρóς, makros „groot”, en βιοτικóς, biotikos „het leven betreffend”) ontstond al in de Griekse Oudheid en verwees naar een levenswijze, die een gezond en lang leven zou bevorderen. Zowel Herodotus en Hippocrates gebruikten het woord makróbios (μακρόβιος) al in de betekenis van mensen die gezond en lang leven. Aristoteles en andere klassieke schrijvers beschreven een levenswijze die gefundeerd is op eenvoudige en gezonde voeding en die tot een lang leven leidt. In modernere tijden duikt het woord voor het eerst op in 1796 in het werk Die Kunst, das menschliche Leben zu verlängern van de medicus Christoph Wilhelm Hufeland.
De huidige vorm van macrobiotiek werd ontwikkeld door de Japanner Georges Ohsawa. Sie ist eine auf taoistischen Lehren und asiatischen Traditionen basierende Ernährungs- und Lebensweise, Na de Tweede Wereldoorlog verspreidde de macrobiotiek zich in het kader van de New-Age-beweging ook in de westelijke wereld en vond daar vele aanhangers. Na het overlijden van Ohsawa werd zijn voedingsleer door enkele van zijn opvolgers verderontwikkeld en aangepast.
Inschatting door de A.M.A.
De Voedingsraad (Council on Foods and Nutrition) van de American Medical Association beschreef de macrobiotiek in 1971 als „een van de gevaarlijkste voedingspatronen, dat niet alleen ernstige gevaren met zich meebrengt voor de gezondheid van het individu, maar ook voor het leven zelf.”[1]
Voedingsregels
De macrobiotische voedingsregels werden in de loop van de decennia aangepast. In de huidige vorm legt het de nadruk op het gebruik van volkorengranen, groenten en bonen, met een gering gebruik van de meeste vleeswaren, eieren en zuivelproducten. Daar is in het geheel niets mis mee.
- Men wordt geacht om alleen groenten en fruit te gebruiken uit de eigen streek of het eigen land.
- 50 tot 60 % van de voeding dient te bestaan uit granen en graanproducten.
- zowat 20 tot 25 % van het voedingspatroon bestaat uit groenten.
- 12 % uit peulvruchten en zeewier.
- 6 % uit soep
- 7 % uit andere producten.
- Fruit gebruikt men niet rauw.
- Geen zuivel, alcohol, caffeïne of toegevoegde suiker.
- Bij voorkeur geen vlees of vis.[2]
Onderzoek
Volgens studies hebben mensen die een macrobiotische voedingswijze volgen minder hoge bloedvetwaarden en minder hoge bloeddruk dan de algemene bevolking, wat erop wijst dat macrobiotiek effectief kan zijn ter preventie van hart- en vaatziekten.[3] Hoewel opmerkelijke anekdotische casusverslagen erop wijzen dat macrobiotiek therapeutisch werkzaam zou zijn bij patiënten met kankers in een vergevorderd stadium, is meer onderzoek nodig om dit wetenschappelijk aan te tonen.[3]
De macrobiotische regels schrijven ook voor dat men slechts beperkt water drinkt en beperkt het gebruik van fruit. Deze beperkingen hebben geen gezondheidsvoordeel.[4]
De macrobiotische voedingswijze snijdt positief af vergeleken met een typische westerse voedingsstijl (zoals het standaard Amerikaanse dieet): het bevat minder vetten maar een hoger aandeel aan voedingsvezels en hogere waarden aan micronutriënten, behalve in het geval van vitamine D, vitamine B12 en calcium.[5][6]
Verwijzingen
- º „one of the most dangerous dietary regimens, posing not only serious hazards to the health of the individual but even to life itself.”
Zen Macrobiotic Diets, in: JAMA. 1971;218(3):397. doi: 10.1001/jama.1971.03190160047009, PMID 5109865, zie ook geciteerd in William Shurtleff; Akiko Aoyagi, History of Macrobiotics (1715-2017): Extensively Annotated Bibliography and Sourcebook, Soyinfo Center, 2017 - º https://www.libelletv.nl/serie/libelle-challenge/macrobiotisch-dieet-ervaring/
- ↑ 3,0 3,1 Leman RH, The macrobiotic diet in chronic disease, in: Nutr Clin Pract. 2010 Dec;25(6):621-6. doi: 10.1177/0884533610385704 PMID 21139126
- º Meer water drinken staat in verband met een lager risico op diabetes type 2:
Carroll HA, Davis MG, Papadaki A., Higher plain water intake is associated with lower type 2 diabetes risk: a cross-sectional study in humans, in: Nutr Res. 2015 Oct;35(10):865-872. doi: 10.1016/j.nutres.2015.06.015. Epub 2015 Jul 2. PMID 26255759 - º Harmon BE, Carter M, Hurley TG, Shivappa N, Teas J, Hébert JR., Nutrient Composition and Anti-inflammatory Potential of a Prescribed Macrobiotic Diet, in: Nutr Cancer. 2015;67(6):933-40. doi: 10.1080/01635581.2015.1055369. Epub 2015 Jul 25. PMID 26212923
- º https://nutritionfacts.org/video/pros-and-cons-of-a-macrobiotic-diet/
