Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jean-Marie Aerts: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean-Marie_Aerts&oldid=48885446)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 62: Regel 62:


==Externe link==
==Externe link==
* http://www.jmx-jma.com/jma.htm
*[http://www.jmx-jma.com/jma.htm Persoonlijke website]
 
==Bron==
Interview met Jean-Marie Aerts in [[Humo]] 3394, 20 september 2005, door [[Rudy Vandendaele]] en Herman Jacobs.


{{DEFAULTSORT:Aerts, Jean-Marie}}
{{DEFAULTSORT:Aerts, Jean-Marie}}
[[Categorie:Vlaams gitarist]]
[[Categorie:Vlaams gitarist]]
[[Categorie:Geboren in 1951]]

Huidige versie van 11 mei 2019 om 21:03

rel=nofollow

Jean-Marie René Albert Aerts (Zeebrugge, 25 mei 1951) is een Belgisch rockgitarist en producer. Hij is vooral bekend geworden als lid van de Belgische band TC Matic en als producer van Urban Dance Squad en Jo Lemaire.

Biografie

Jeugd

Aerts werd geboren als zoon van een arts. Zijn eerste muzikale herinneringen waren Italiaanse zangers uit de jaren vijftig zoals Marino Marini. Aerts' vader speelde ook veel klassieke muziek op de piano. Afgezien van muziek viel Aerts' aandacht ook op de geluiden in de plaatselijke vissershavens. Naar eigen zeggen is hij nogal auditief ingesteld en let hij op omgevingsgeluiden die niemand anders hoort; zijn hond zou hem daarin bijstaan. Ook Franse zangers als Jacques Dutronc, Charles Trenet bevielen hem. Zelf muziek maken deed Aerts toen hij op potten en pannen begon te drummen. Zijn eerste gitaar was volgens hem "onbespeelbaar", maar toen hij op zijn zestiende na een ongeluk met zijn bromfiets lange tijd in het ziekenhuis moest verblijven schonk zijn zus hem een bespeelbare Spaanse gitaar en een akkoordenboekje. Zo begon Aerts zich in het gitaarspelen te oefenen en kon hij spoedig op het gehoor zijn gitaar afstemmen.

Rock 'n' Roll

Toen de rock-'n-roll haar intrede deed was Aerts vooral onder de indruk van Vince Taylors donker gevaarlijke geluid. Later, op internaat in Gent begon hij te jammen met enkele vrienden die fans waren van de Rolling Stones. Aerts studeerde geneeskunde in die stad, maar stopte reeds na zes maanden. Een jaar later volgde hij filmschool aan het Rits in Brussel. Hij was echter veel liever in café Het Vermiljoen op de Zavel waar hij meer in het muzikantenmilieu zat. Op zijn zeventiende viel hij ook ondersteboven van het geluid van Jimi Hendrix' elektrische gitaar. Aerts roemt echter Jan Akkerman van de groep Focus meer als "de man die mij leerde gitaarspelen" om de eenvoudige reden dat hij naar Akkerman kon gaan kijken en niet naar Hendrix, Muddy Waters of John Lee Hooker. Aerts bewondert ook Django Reinhardt en Lee "Scratch" Perry.

Vroege carrière

Zijn eerste echte baan als gitarist kreeg hij in de Koninklijke Vlaamse Schouwburg in Brussel via Vincent Rouffaer. Deze klasgenoot uit het Rits, zoon van acteur Senne Rouffaer, vertelde Aerts dat zijn vader een gitarist nodig had voor het toneelstuk As You Like It van William Shakespeare.
Aerts studeerde ook één jaar lang notenleer, maar kan er tot op de dag van vandaag nog steeds niets mee.

Zijn eerste groep was Split van Luk Vankessel. Aerts experimenteerde graag met klanken en is naar eigen zeggen ook de eerste Belgische gitarist geweest die zijn versterker op maximaal volume draaide, puur voor het effect van de vervorming.

Met Raymond van het Groenewoud hadden we ooit een televisieopname op de toenmalige BRT. Ik gooide mijn versterker volledig open en meteen kwam er een technicus op me afgevlogen. (...) Hij weigerde mijn geluid op te nemen, maar Raymond steunde mij: hij hield er wel van. Hij speelde zelfs graag op mijn gitaar met mijn versterker. En hij schreef ook weleens nummers met mijn gitaarklank in gedachten: denk maar aan de vette klank van de riff van 'Meisjes'.
— Humo, nr. 3394, 20 september 2005

Aerts speelde een tijdje bij Johan Verminnen, maar omdat hij meer vooruitgang zocht nam hij ontslag.

TC Matic

Succes kreeg Aerts pas als gitarist bij TC Matic, de groep van de nog piepjonge Arno. Aerts beweert veel geleerd te hebben van Arno, vooral van diens openheid tegenover muziek en zijn hele attitude om Europees te klinken en niet Amerikaans. De groep werd één van de eerste grote Belgische rockbands en scoorde hits met de klassiekers Oh La La La en Putain Putain. Vooral Aerts' gitaar droeg mede bij tot het herkenbare en succesrijke geluid van de groep. Een internationale carrière zat er helaas niet in omdat België destijds er nog niet het management voor had.

Solo

Na TC Matic begon Aerts een solocarrière met de groep JMX. Hij is ook producer geweest van onder meer Big Bill, Rick Tubbax & The Taxi's, Absynthe Minded, De Div, Urban Dance Squad, Jo Lemaire, Elisa Waut, Tom Wolf, El Fish, La Fille d'Ernest, Kris De Bruyne en Gorki.

Tijdens optredens staat Aerts vaak enorm geconcentreerd en verdiept in zijn muziek te spelen. Hij verzamelt ook gitaren. Zo bezit Aerts onder meer een authentieke gitaar van blueslegende Robert Johnson.

Aerts woont in Aarschot met zijn vrouw Miet Ongena.

In 2005 eindigde hij op nr. 507 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg, buiten de officiële nominatielijst.

Externe link