Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Joshua Vaughan Himes: verschil tussen versies
(link; paar zinscorrecties) |
(Abolitionist) |
||
| Regel 60: | Regel 60: | ||
[[Categorie: Overleden in 1895]] | [[Categorie: Overleden in 1895]] | ||
[[Categorie: Amerikaans uitgever]] | [[Categorie: Amerikaans uitgever]] | ||
[[Categorie: Abolitionist]] | |||
Versie van 16 feb 2014 16:44
Joshua Vaughan Himes (1805–1895) was een christelijk leider en uitgever. Hij werd betrokken bij de vroege adventisten rond William Miller. Later werd hij een vooraanstaand leider in de Advent Christian Church.
Biografie
Himes werd geboren in Wickford, Rhode Island. Zijn ouders hoopten dat hij een episcopaal priester zou worden, maar na een mislukte zakelijke onderneming was hij niet in staat om zijn opleiding te voltooien, en ging in de leer bij de meubelmaker William Knights in New Bedford, Massachusetts. Hij ging een tijdje met zijn baas mee naar de unitarische kerk maar accepteerde hun leerstellingen niet.
Toen hij 18 was sloot hij zich aan bij de beweging van de Christian Connection in New Bedford. Hij werd gedoopt op 2 februari 1823, begon te prediken, en werd aangesteld als een vermaner (’exhorter’). In november 1826[1] trouwde hij met Mary Thompson Handy. Zij zouden na verloop van tijd een groot gezin met negen zonen hebben.
Het volgende jaar werd hij geordineerd als geestelijke. De volgende twee jaar was hij de geestelijke herder van verschillende districten in Massachusetts, tot hij in 1830 de pastor werd van de ’First Christian Church’[2] in Boston. Daar nam zijn bekendheid toe en kon hij een bijna dode kerk opnieuw activeren.
Gedurende zijn eerste zeven jaar in Boston werd hij actief in allerlei hervormingsbewegingen van die tijd.
- Onderwijshervorming
Hij ondersteunde een vakschool voor jongens, Cherry Farm Hill, waar jongens konden leren en ook wat geld verdienen.[1]
- Temperance movement
Himes was actief in deze beweging die alcohol wou matigen, en was een reizende spreker over dit thema.[1]
- Vredesbeweging
Hij werd eens tot directeur verkozen van de radicale Non-Resistance (Pacifist) Society. Deze beweging kwam ook op voor de vrouwenrechten.[1]
- Antislavernijbeweging
Himes was een goede vriend en aanhanger van de abolitionist William Lloyd Garrison, en schonk geld aan The Abolitionist, het officiële blad van de antislavernijbeweging.[1]
Een groep kerkgangers was ontevreden over Himes, aangezien ze hem te radicaal en te progressief vonden. In 1837 lieten ze hem weten dat ze een andere predikant zochten.
Een aantal kerkleden gingen met hem mee. Zij kochten een grondstuk aan de Chardon Street en bouwden er een kerk met 500 zitplaatsen. Deze werd al spoedig gevuld. Onder zijn leiderschap werd de Chardon Street Christian Church bekend als de broeihaard van de radicaalste hervormingen van die tijd.[1]
Adventisme
Himes ontmoette William Miller in 1839 in Exeter, New Hampshire. Hij was onder de indruk en nodigde Miller uit om te komen spreken in de Chardon Street Chapel.[3] Van toen af aan was Himes overtuigd van de spoedige terugkeer van Christus, en zocht hij voor Miller mogelijkheden om te prediken. In 1840 werd hij de uitgever en hoofdredacteur van het eerste Milleritische blad, de Signs of the Times, in Boston.[4] Hij nam de leiding in het organizeren van algemene bijeenkomsten (general conferences) en camp meetings, en publiceerde honderden pamfletten evenals de tweede en derde editie van Millers toespraken. Hij organiseerde uitgebreide rondreizen waarop Miller en hijzelf konden spreken, westelijk tot Cincinnati. Hij zorgde er ook voor dat de „grote tent” gemaakt werd die voor deze bijeenkomsten werd gebruikt: de grootste tent die toen in de Verenigde Staten in gebruik was. Verder zette hij een netwerk van vertegenwoordigers, lectuurdepots en leeszalen op poten van Boston tot St. Louis. Hij werd de uitgever van de Thayer lithografie van de eerste Milleritische profetische kaart, die werd ontworpen door Charles Fitch en Apollos Hale. In 1842 begon hij een tweede blad, de Midnight Cry,[5] in New York City. Door Himes’ reclamewerk kwam het Millerisme onder de aandacht van de wereld.
Zoals Miller was Himes eerst niet te vinden voor het opstellen van de datum van 22 oktober 1844 als exacte datum voor Christus’ wederkomst, maar kort voordat deze dag aanbrak, accepteerde hij deze vooralsnog. Na de Great Disappointment, toen Jezus op die dag niet terugkwam, had hij een voornaam aandeel in de pogingen om de ontgoochelde adventisten rond hun belangrijkste oorspronkelijke geloofspunten te reorganiseren op de Albany Conference in april 1845. Toen deze reorganisatie geen stand hield, werd in 1855 hij een leider van de Evangelical Adventists en hun American Millennial Association (1858). Zij gingen niet akkoord met de sabbatizerende adventisten en hun begrip over het hemelse heiligdom. Noch aanvaardden zij zoals andere groepen adventisten de voorwaardelijke onsterfelijkheid of de zienswijze dat Israël voor Christus’ wederkomst hersteld zou worden.
In 1863 accepteerde ook Himes de leerstelling van de voorwaardelijke onsterfelijkheid en sloot hij zich aan bij de Advent Christian Church. Hij verhuisde met zijn familie naar het westen, naar Buchanan, Michigan, waar hij een leidende rol had onder de Advent Christians en met de uitgave van een blad begon: The Voice of the West and the Second Advent Pioneer (later Advent Christian Times). In 1865 werd hij de stichter van de American Advent Mission Society, en plande hij de oprichting van een college in Illinois.
Conflicten met de leiding van de Advent Christian Church en beschuldigingen van immoreel gedrag leidden tot zijn ontslag bij het blad in de vroege jaren 1870. In 1874 begon hij met de uitgave van de Himes Journal om zich tegen de beschuldigingen te verdedigen, maar in 1875 gaf Miles Grant, een leider van de Advent Christian Church, een pamflet uit met de naam A Statement of Facts Relating to Elder Joshua V. Himes, wat Himes’ invloed op de adventisten praktisch teniet deed.[6]
Episcopaals
In 1875 sloot Himes zich terug aan bij de episcopale kerk.[7]
Vanaf 1879 was hij rector van de episcopaalse kerk te Vermillion, en vanaf 1886 te Elk Point,[8][9] waar hij bleef tot hij op 27 juni 1895 op 91-jarige leeftijd overleed.[10]
Zie ook
Weblinks
- Joshua Himes Review op Adventist Pioneer Library
- Lest We Forget Vol. 2, No. 4, Adventist Pioneer Library. (Nummer over Joshua Vaughan Himes)
Verwijzingen
- Albert C. Johnson, Advent Christian History, Advent Christian Publication Society, Boston, Massachusets, 1918
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Lest We Forget p. 5
- º Zo heette de kerk van de Christian Connection ook.
- º Hewitt, Clyde E., Midnight and Morning. Advent Christian General Conference of America, 1983
- º Signs of the Times, adventistarchives.org
- º Midnight Cry, archives.llu.edu
- º Gary Land, 2009. The A to Z of the Seventh-Day Adventists, Scarecrow Press, 2005. p. 134; Historical Dictionary Of Seventh-Day Adventists, Scarecrow Press, p. 134
- º Lest We Forget, p. 6
- º Doane Robinson, History of South Dakota, Vol. I, 1904. p. 916
- º Doane Robinson, History of South Dakota, Vol. I, 1904. p. 580-587
- º Johnson, p. 206