Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jehovah's Getuigen en bloed: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(mening)
(Herformuleren / typografische aanhalingstekens)
Regel 2: Regel 2:
Een belangrijk kenmerk van '''[[Jehovah's Getuigen]]''' is dat ze '''[[bloed]]''' weigeren.
Een belangrijk kenmerk van '''[[Jehovah's Getuigen]]''' is dat ze '''[[bloed]]''' weigeren.


Jehovah's getuigen accepteren medische behandelingen, maar weigeren [[bloedtransfusie]]. Hierbij beroepen zij zich onder andere op de beslissing van de "apostelen en oudere mannen" in ''{{Nieuwe-Wereldvertaling|Handelingen|15|28}}, 29'': "Want het heeft de heilige geest en ons goedgedacht U geen verdere last toe te voegen dan deze noodzakelijke dingen: U te blijven onthouden van dingen die aan afgoden ten slachtoffer zijn gebracht en van bloed en van al wat verstikt is en van hoererij. Indien GIJ U nauwlettend voor deze dingen wacht, zal het U goed gaan. Wij wensen U een goede gezondheid toe!”" ([[NWT]]) Hoewel Jehovah's getuigen bloedtransfusie weigeren, accepteren zij behandelmethoden zonder bloed. Het Wachttorengenootschap schrijft voor dat transfusies van vol bloed of van de hoofdbestanddelen van bloed ([[Bloedplasma|plasma]], [[rode bloedcel|erytrocyten]], [[witte bloedcel|leukocyten]], [[Bloedplaatje|trombocyten]]) niet acceptabel zijn. (Opzettelijk en zonder berouw een transfusie van bloed of de hoofdbestanddelen ervan accepteren zou uitsluiting tot gevolg kunnen hebben). Het accepteren van andere bloedbestanddelen, de zogenaamde bloed''fracties'', die uit deze hoofdbestanddelen van bloed worden gewonnen (zoals [[albumine]]), wordt beschouwd als een persoonlijke gewetenskwestie. Om de individuele Getuigen te helpen bij het nemen van een persoonlijke beslissing, wordt er elk jaar wel eens medische en Bijbelse informatie omtrent bloed besproken.
Jehovah’s getuigen accepteren medische behandelingen, maar weigeren [[bloedtransfusie]]. Hierbij beroepen zij zich onder andere op de beslissing van de „apostelen en oudere mannen” in ''{{Nieuwe-Wereldvertaling|Handelingen|15|28}}, 29'': „Want het heeft de heilige geest en ons goedgedacht U geen verdere last toe te voegen dan deze noodzakelijke dingen: U te blijven onthouden van dingen die aan afgoden ten slachtoffer zijn gebracht en van bloed en van al wat verstikt is en van hoererij. Indien GIJ U nauwlettend voor deze dingen wacht, zal het U goed gaan. Wij wensen U een goede gezondheid toe!” ([[NWT]]) Hoewel Jehovah’s getuigen bloedtransfusie weigeren, accepteren zij behandelmethoden zonder bloed. Het Wachttorengenootschap schrijft voor dat transfusies van vol bloed of van de hoofdbestanddelen van bloed ([[Bloedplasma|plasma]], [[rode bloedcel|erytrocyten]], [[witte bloedcel|leukocyten]], [[Bloedplaatje|trombocyten]]) niet acceptabel zijn. (Opzettelijk en zonder berouw een transfusie van bloed of de hoofdbestanddelen ervan accepteren zou uitsluiting tot gevolg kunnen hebben). Het accepteren van andere bloedbestanddelen, de zogenaamde bloed''fracties'', die uit deze hoofdbestanddelen van bloed worden gewonnen (zoals [[albumine]]), wordt beschouwd als een persoonlijke gewetenskwestie. Om de individuele Getuigen te helpen bij het nemen van een persoonlijke beslissing, wordt er elk jaar wel eens medische en Bijbelse informatie omtrent bloed besproken.


Vanwege de risico's die dit standpunt zou kunnen opleveren, heeft de [[Hoge Raad der Nederlanden]] bepaald dat Jehovah's getuigen in Nederland niet in aanmerking komen als [[Adoptie in Nederland|adoptieouder]].<ref>[http://www.volkskrant.nl/binnenland/article512739.ece/Jehova_s_getuigen_mogen_geen_kind_adopteren Ellen de Visser (2008): ''Jehova’s getuigen mogen geen kind adopteren'', De Volkskrant, 13 maart 2008.]</ref>
Vanwege de risico’s die dit standpunt zou kunnen opleveren, heeft de [[Hoge Raad der Nederlanden]] bepaald dat Jehovah’s getuigen in Nederland niet in aanmerking komen als [[Adoptie in Nederland|adoptieouder]].<ref>[http://www.volkskrant.nl/binnenland/article512739.ece/Jehova_s_getuigen_mogen_geen_kind_adopteren Ellen de Visser (2008): ''Jehova’s getuigen mogen geen kind adopteren'', De Volkskrant, 13 maart 2008.]</ref>


Wanneer een Getuige in het ziekenhuis moet worden opgenomen, kan hij beroep doen op het Ziekenhuiscontactcomité, dat informatie heeft over welke artsen zonder bloedtransfusie opereren, en dat up-to-date informatie kan bezorgen over de behandelmethoden zonder bloed.
Wanneer een Getuige in het ziekenhuis moet worden opgenomen, kan hij beroep doen op het Ziekenhuiscontactcomité, dat informatie heeft over welke artsen zonder bloedtransfusie opereren, en dat up-to-date informatie kan bezorgen over de behandelmethoden zonder bloed.


In de jaren ’20 en ’30 van de twintigste eeuw werden vaccinaties beschouwd als een inbreuk op God’s wet omtrent bloed.<ref>{{en}}Zie [http://www.religioustolerance.org/witness6.htm dit overzichtsartikel] Hierop was echter geen “uitsluiting” (excommunicatie) van toepassing daar deze disciplinaire maatregel pas in 1952 werd ingevoerd.</ref> Hoewel in 1952 in ''De Wachttoren'' nog geen groot enthousiasme klonk over vaccinaties, werd uitgelegd dat accepteren van vaccinaties Bijbels en logisch niet gelijk kan worden gesteld aan het gebruik van bloed, en dat het geen inbreuk was op schriftuurlijke verbod op bloed. De voor- en nadelen werden naast elkaar gezet en iedereen moest zelf de verantwoordelijkheid nemen voor zijn beslissingen.<ref>''The Watchtower'', 15-12-1952, Watchtower-, Bible- and Tract Society, New York, blz. 764</ref> In het tijdschrift ''Ontwaakt!'' van 1993 werden allerlei details over passieve en actieve immunisatie uitgelegd, en werd het standpunt bevestigd dat vaccinaties een kwestie van het geweten zijn.<ref>''Ontwaakt!'', 8-08-1993 Wachttoren-, Bijbel- en Traktaatgenootschap, New York, blz. 25.</ref>
In de jaren ’20 en ’30 van de twintigste eeuw werden vaccinaties beschouwd als een inbreuk op God’s wet omtrent bloed.<ref>{{en}}Zie [http://www.religioustolerance.org/witness6.htm dit overzichtsartikel] Hierop was echter geen „uitsluiting” (excommunicatie) van toepassing daar deze disciplinaire maatregel pas in 1952 werd ingevoerd.</ref> Hoewel in 1952 in ''De Wachttoren'' nog geen groot enthousiasme klonk over vaccinaties, werd uitgelegd dat accepteren van vaccinaties Bijbels en logisch niet gelijk kan worden gesteld aan het gebruik van bloed, en dat het geen inbreuk was op schriftuurlijke verbod op bloed. De voor- en nadelen werden naast elkaar gezet en iedereen moest zelf de verantwoordelijkheid nemen voor zijn beslissingen.<ref>''The Watchtower'', 15-12-1952, Watchtower-, Bible- and Tract Society, New York, blz. 764</ref> In het tijdschrift ''Ontwaakt!'' van 1993 werden allerlei details over passieve en actieve immunisatie uitgelegd, en werd het standpunt bevestigd dat vaccinaties een kwestie van het geweten zijn.<ref>''Ontwaakt!'', 8-08-1993 Wachttoren-, Bijbel- en Traktaatgenootschap, New York, blz. 25.</ref>


Het verbod op bloedtransfusies, vooral wanneer het kinderen betreft die zelf nog geen keuze kunnen maken, is een onderwerp waarop dikwijls emotioneel wordt gereageerd, vooral wanneer dit de aandacht van de media krijgt. De leer op zich wordt bekritiseerd, maar ook de inconsistenties die hij zou inhouden. Als voorbeeld noemt men bloedplasma: dit bestaat voor ongeveer 92 procent uit water; de rest zijn kleine bloedbestanddelen zoals globulines, fibrogenen en albumine. Hoewel elk van deze bestanddelen afzonderlijk wordt als een zaak van het persoonlijke geweten wordt beschouwd, is een transfusie van deze componenten in samengevoegde vorm (dus als bloedplasma) een grondslag voor excommunicatie (uitsluiting), zo luidt de kritiek.
Het verbod op bloedtransfusies, vooral wanneer het kinderen betreft die zelf nog geen keuze kunnen maken, is een onderwerp waarop dikwijls emotioneel wordt gereageerd, vooral wanneer dit de aandacht van de media krijgt. De leer op zich wordt bekritiseerd, maar ook de inconsistenties die hij zou inhouden. Als voorbeeld noemt men bloedplasma: dit bestaat voor ongeveer 92 procent uit water; de rest zijn kleine bloedbestanddelen zoals globulines, fibrogenen en albumine. Hoewel elk van deze bestanddelen afzonderlijk wordt als een zaak van het persoonlijke geweten wordt beschouwd, is een transfusie van deze componenten in samengevoegde vorm (dus als bloedplasma) een grondslag voor excommunicatie (uitsluiting), zo luidt de kritiek.


In deze kritiek wordt over het hoofd gezien dat de "kleinere bestanddelen" eigenlijk bloed''fracties'' zijn. Een verschil met de hoofdbestanddelen van bloed, (namelijk het plasma, de rode- en witte bloedcellen en de bloedplaatjes) is, dat deze hoofdbestanddelen gemakkelijk van elkaar te scheiden zijn door filtering of centrifuge. Worden ze opnieuw gemengd, dan is dit mengsel gewoon bloed. Wat de kleinere "bestanddelen" betreft: wanneer deze ''fracties'' eenmaal van elkaar gescheiden zijn door o.a. chemische procedures, verkrijgt men niet opnieuw vol bloed door ze terug samen te voegen.
Hierin wordt over het hoofd gezien dat de „kleinere bestanddelen” bloed''fracties'' zijn. Bloedfracties onderscheiden zich van de ''hoofdbestanddelen'' van bloed, (namelijk het plasma, de rode- en witte bloedcellen en de bloedplaatjes). Terwijl hoofdbestanddelen gemakkelijk van elkaar te scheiden zijn door filtering of centrifuge, en worden, wanneer ze opnieuw worden gemengd, weer gewoon bloed. Voor de kleinere „bestanddelen” of ''fracties'' zijn ingewikkelde (o.a. chemische) procedures nodig om deze van elkaar te scheiden. Het bloed wordt zodanig verwerkt dat het niet mogelijk is om van de aparte fracties opnieuw vol bloed te maken door ze op een of andere manier terug samen te voegen.


Mede dankzij het standpunt van Jehovah's Getuigen heeft de medische wereld nieuwe behandelingsmethoden ontwikkeld die de behandeling met bloed kunnen vervangen. Dit heeft in veel situaties een verbeterde behandeling opgeleverd, daar er minder complicaties optreden. Vooral sinds het uitbreken van de HIV-virus, zijn er ook velen die bloedtransfusies uit niet-religieuze redenen weigeren. Toch blijft de de publieke opinie tegenover het standpunt van de getuigen dikwijls negatief.
Mede dankzij het standpunt van Jehovah’s Getuigen heeft de medische wereld nieuwe behandelingsmethoden ontwikkeld die de behandeling met bloed kunnen vervangen. Dit heeft in veel situaties een verbeterde behandeling opgeleverd, daar er minder complicaties optreden. Vooral sinds het uitbreken van de HIV-virus, zijn er ook velen die bloedtransfusies uit niet-religieuze redenen weigeren. Toch blijft de de publieke opinie tegenover het standpunt van de getuigen dikwijls negatief.
{{Bron|bronvermelding=
{{Bron|bronvermelding=
<div class="plainlinks">{{References}}</div>   
<div class="plainlinks">{{References}}</div>   

Versie van 27 feb 2012 20:36

Het medische document, dat de Deense Getuigen van Jehovah gebruiken.

Een belangrijk kenmerk van Jehovah's Getuigen is dat ze bloed weigeren.

Jehovah’s getuigen accepteren medische behandelingen, maar weigeren bloedtransfusie. Hierbij beroepen zij zich onder andere op de beslissing van de „apostelen en oudere mannen” in Handelingen 15:28  (NW), 29: „Want het heeft de heilige geest en ons goedgedacht U geen verdere last toe te voegen dan deze noodzakelijke dingen: U te blijven onthouden van dingen die aan afgoden ten slachtoffer zijn gebracht en van bloed en van al wat verstikt is en van hoererij. Indien GIJ U nauwlettend voor deze dingen wacht, zal het U goed gaan. Wij wensen U een goede gezondheid toe!” (NWT) Hoewel Jehovah’s getuigen bloedtransfusie weigeren, accepteren zij behandelmethoden zonder bloed. Het Wachttorengenootschap schrijft voor dat transfusies van vol bloed of van de hoofdbestanddelen van bloed (plasma, erytrocyten, leukocyten, trombocyten) niet acceptabel zijn. (Opzettelijk en zonder berouw een transfusie van bloed of de hoofdbestanddelen ervan accepteren zou uitsluiting tot gevolg kunnen hebben). Het accepteren van andere bloedbestanddelen, de zogenaamde bloedfracties, die uit deze hoofdbestanddelen van bloed worden gewonnen (zoals albumine), wordt beschouwd als een persoonlijke gewetenskwestie. Om de individuele Getuigen te helpen bij het nemen van een persoonlijke beslissing, wordt er elk jaar wel eens medische en Bijbelse informatie omtrent bloed besproken.

Vanwege de risico’s die dit standpunt zou kunnen opleveren, heeft de Hoge Raad der Nederlanden bepaald dat Jehovah’s getuigen in Nederland niet in aanmerking komen als adoptieouder.[1]

Wanneer een Getuige in het ziekenhuis moet worden opgenomen, kan hij beroep doen op het Ziekenhuiscontactcomité, dat informatie heeft over welke artsen zonder bloedtransfusie opereren, en dat up-to-date informatie kan bezorgen over de behandelmethoden zonder bloed.

In de jaren ’20 en ’30 van de twintigste eeuw werden vaccinaties beschouwd als een inbreuk op God’s wet omtrent bloed.[2] Hoewel in 1952 in De Wachttoren nog geen groot enthousiasme klonk over vaccinaties, werd uitgelegd dat accepteren van vaccinaties Bijbels en logisch niet gelijk kan worden gesteld aan het gebruik van bloed, en dat het geen inbreuk was op schriftuurlijke verbod op bloed. De voor- en nadelen werden naast elkaar gezet en iedereen moest zelf de verantwoordelijkheid nemen voor zijn beslissingen.[3] In het tijdschrift Ontwaakt! van 1993 werden allerlei details over passieve en actieve immunisatie uitgelegd, en werd het standpunt bevestigd dat vaccinaties een kwestie van het geweten zijn.[4]

Het verbod op bloedtransfusies, vooral wanneer het kinderen betreft die zelf nog geen keuze kunnen maken, is een onderwerp waarop dikwijls emotioneel wordt gereageerd, vooral wanneer dit de aandacht van de media krijgt. De leer op zich wordt bekritiseerd, maar ook de inconsistenties die hij zou inhouden. Als voorbeeld noemt men bloedplasma: dit bestaat voor ongeveer 92 procent uit water; de rest zijn kleine bloedbestanddelen zoals globulines, fibrogenen en albumine. Hoewel elk van deze bestanddelen afzonderlijk wordt als een zaak van het persoonlijke geweten wordt beschouwd, is een transfusie van deze componenten in samengevoegde vorm (dus als bloedplasma) een grondslag voor excommunicatie (uitsluiting), zo luidt de kritiek.

Hierin wordt over het hoofd gezien dat de „kleinere bestanddelen” bloedfracties zijn. Bloedfracties onderscheiden zich van de hoofdbestanddelen van bloed, (namelijk het plasma, de rode- en witte bloedcellen en de bloedplaatjes). Terwijl hoofdbestanddelen gemakkelijk van elkaar te scheiden zijn door filtering of centrifuge, en worden, wanneer ze opnieuw worden gemengd, weer gewoon bloed. Voor de kleinere „bestanddelen” of fracties zijn ingewikkelde (o.a. chemische) procedures nodig om deze van elkaar te scheiden. Het bloed wordt zodanig verwerkt dat het niet mogelijk is om van de aparte fracties opnieuw vol bloed te maken door ze op een of andere manier terug samen te voegen.

Mede dankzij het standpunt van Jehovah’s Getuigen heeft de medische wereld nieuwe behandelingsmethoden ontwikkeld die de behandeling met bloed kunnen vervangen. Dit heeft in veel situaties een verbeterde behandeling opgeleverd, daar er minder complicaties optreden. Vooral sinds het uitbreken van de HIV-virus, zijn er ook velen die bloedtransfusies uit niet-religieuze redenen weigeren. Toch blijft de de publieke opinie tegenover het standpunt van de getuigen dikwijls negatief.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow
rel=nofollow