Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Frits Van den Berghe: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 46: | Regel 46: | ||
{{DEFAULTSORT:Vandenberghe, Frits}} | {{DEFAULTSORT:Vandenberghe, Frits}} | ||
[[Categorie:Vlaams kunstschilder]] | [[Categorie:Vlaams kunstschilder]] | ||
[[Categorie:Geboren in Gent]] | |||
[[Categorie:Overleden in Gent]] | |||
[[Categorie:Geboren in 1883]] | |||
[[Categorie:Overleden in 1939]] |
Huidige versie van 27 nov 2018 om 16:01
Frits Van den Berghe (Gent, 3 april 1883 – aldaar, 23 september 1939) was een Vlaams kunstschilder.
Biografie
Van den Berghe werd geboren te Gent. Hoewel vandaag algemeen erkend als meester van het Vlaamse expressionisme en het fantastisch surrealisme, bracht hij aanvankelijk fijngevoelige impressionistische werken, met opvallend symbolistische inslag.
Op aandringen van Alfons Dessenis verhuisde hij in 1902 naar Sint-Martens-Latem. In 1906 sloot hij er vriendschap met Albert Servaes, Gustaaf De Smet en Constant Permeke. Hier zou het Latemse expressionisme geboren worden. Van den Berghe werd de wellicht meest cerebraal ingestelde schilder van de Latemse expressionisten.
In 1907 trouwde hij met Elvira Van Houtte. Het gezin zou twee dochters krijgen, Yolande en Edith. In datzelfde jaar werd hij docent aan de Gentse academie. Een verhouding met de Gentse actrice Stella van de Wiele stuurde echter een harmonieus gezinsleven in de war en had een negatieve invloed op zijn kunst.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog zou zijn expressionisme volledig tot ontwikkeling komen, toen hij met De Smet, in Amsterdam, Blaricum en Laren verbleef. Daar ontstond een stijlverwantschap met de donkere visie van de Franse Henri Le Fauconnier, de Nederlandse Jan Sluyters en de Duitse houtsnijder Heinrich Campendonk. Ook de freudiaanse psychoanalyse liet haar eerste sporen na.
In 1922 woonden De Smet en hij een tijd samen met Permeke, in de Kaaistraat te Oostende. Daar stelden zij vast dat Permeke tijdens zijn verblijf in Engeland een gelijkaardige stijlevolutie had doorgemaakt. Enkele maanden later vestigden De Smet en Van den Berghe zich aan de Leie, eerst in Bachte-Maria-Leerne, daarna in de Malpertuis-villa te Afsnee. Van den Berghe bereikte er zijn expressionistisch hoogtepunt.
Na de ineenstorting van de Brusselse kunstwereld in 1928, werd hij vast illustrator bij het Gentse socialistische dagblad Vooruit. Hij bleef er tot zijn dood. Intussen was zijn harde expressionistische stijl uitgegroeid tot een fantastisch surrealisme, waarbij hij irreële droombeelden en groteske hallucinaties in vaak opvallende kleurengamma's suggereerde. Hij had de vitaliteit en de sensualiteit van het expressionisme verzoend met de verfrissende, inventieve methode van het surrealisme.
Het centrale thema in zijn omvangrijk oeuvre is steeds de mens geweest in zijn tragische onvolkomenheid en afhankelijkheid
Van den Berghe stierf op 56-jarige leeftijd te Gent.
Tentoonstellingen
In het Brusselse Paleis voor Schone Kunsten (1962) en in het Centraal Museum te Utrecht (1984) gingen er overzichtstentoonstellingen door van het werk van de kunstenaar.
In 1999, 60 jaar na de dood van de kunstenaar, vond te Oostende in het PMMK een overzichtstentoonstelling van zijn werk plaats. De expositie bakende zijn positie in nationaal en internationaal verband af. Men legde verbanden naar werk van collega's zoals Pierre Bonnard, Edvard Munch, Jan Sluijters, Gustave De Smet, Leo Gestel, Ossip Zadkine, Joseph Cantré, René Magritte, Giorgio de Chirico, Egon Schiele en Max Ernst. Men belichtte de veelzijdigheid van de kunstenaar door een rijke selectie te tonen van zijn werk als illustrator voor verschillende kranten en tijdschriften, waaronder de Vooruit. Verder schonk men aandacht aan zijn relatie met galerijhouder en mecenas Paul-Gustave Van Hecke en kunstcriticus André de Ridder.
In het Museum Dhondt-Dhaenens te Deurle zijn werken van hem te zien, onder meer Vissers aan de Leie. Op dit doek (zie foto) heeft hij zijn vrienden Constant Permeke en Gustave De Smet (met hoed en pijp) afgebeeld. Op de achtergrond zit Marieke, de vrouw van Permeke.
Publieke collecties
Werken van Frits Van den Berghe zijn opgenomen in de openbare collecties van:
Bibliografie
- Piet Boyens, Gilles Marquenie, tentoonstellingscatalogus Frits Van den Berghe, in PMMK te Oostende, 1999-2000
- Bernard Dewulf, (2001), Bijlichtingen. Kijken naar schilders, hoofdstuk VI, Een zwaartillende dromer. Over Frits Van den Berghe, Uitgeverij Atlas.
Monografieën
- André De Ridder, Paul-Gustave Van Hecke e.a, Frits Van den Berghe, cahier 12 uit de reeks Les cahiers de Sélection, Antwerpen, 1931
- Emile Langui, Frits Van den Berghe, teekenaar, Gent, 1933
- Paul-Gustave Van Hecke, Frits Van den Berghe, Antwerpen, 1948
- Emile Langui, Frits Van den Berghe 1883-1939, Brussel, 1966
- Emile Langui, Frits Van den Berghe 1883-1939. De mens en zijn werk, Mercatorfonds, Antwerpen, 1968
- Hilde De Bruyne, Frits Van den Berghe. Stilistische studie van zijn grafisch oeuvre, Gent 1977, RUG
- Anne Marie Musschoot, Yves T'Sjoen, Joost De Geest, Frits Van den Berghe en Richard Minne. Stripverhalen 1931-1935, Brussel, 1996
- Piet Boyens, Frits Van den Berghe, Antwerpen, 1999
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Frits Van den Berghe op Wikimedia Commons.