Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Willem Vermandere: verschil tussen versies
(nog wat opruimen) |
(→Verwijzingen: cat) |
||
| (4 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 25: | Regel 25: | ||
[[gitarist]] en [[zanger]], [[schrijver]], [[dichter]], [[beeldhouwer]] en [[Kunstschilder|schilder]]. | [[gitarist]] en [[zanger]], [[schrijver]], [[dichter]], [[beeldhouwer]] en [[Kunstschilder|schilder]]. | ||
Tot zijn bekendste nummers behoren ''[[Klein Ventje van Elverdinge (lied)|Klein ventje van Elverdinge]]'', ''Lat mie maar lopen'', ''Als ik zing'', ''[[Blanche en zijn peird]]'', ''[[Bange blankeman]]'', ''Duizend soldaten'', ''La Belle Rosselle'' en ''Ik plantte ne keer patatten''. Hij beschouwt zichzelf eerder als [[beeldend kunstenaar]] dan als muzikant. | |||
==Biografie== | ==Biografie== | ||
Willem Vermandere werd geboren in 1940 in [[Lauwe]], een deelgemeente van [[Menen]]. Willems vader was wagenmaker en speelde in zijn vrije tijd als klarinettist in de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia te Lauwe. Ook Willem sloot zich aan bij de Harmonie. Willem volgde de [[Latijn]]s-[[Grieks]]e [[humaniora]]. Op feestjes van de jeugdbewegingen deed hij zijn eerste ervaringen met het [[gitaar]]spelen voor een publiek | Willem Vermandere werd geboren in 1940 in [[Lauwe]], een deelgemeente van [[Menen]]. Willems vader was wagenmaker en speelde in zijn vrije tijd als klarinettist in de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia te Lauwe. Ook Willem sloot zich aan bij de Harmonie. Willem volgde de [[Latijn]]s-[[Grieks]]e [[humaniora]] bij de paters oblaten in [[Waregem]]. Hij tekende zijn kladschriften vol ventjes en karikaturen van zijn leraren. Op feestjes van de jeugdbewegingen deed hij zijn eerste ervaringen met het [[gitaar]]spelen voor een publiek en begon na verloop van tijd melodietjes te componeren en gedichtjes op muziek te zetten. | ||
Hij studeerde [[godsdienstwetenschappen]] in [[Gent]]. Toen hij meende een religieuze [[roeping]] te hebben ontvangen, ging hij in het [[klooster]] bij de [[pater]]s [[oblaten]].<ref name=Muziekarchief>{{Aut|Pol Van Mossevelde}}, [http://www.muziekarchief.be/kleinkunstchanson/willemvermandere.php ''Willem Vermandere''] op muziekarchief.be</ref> Hoewel hij het klooster na vier jaar verliet, was deze periode door het dagelijkse [[gregoriaans gezang|gregoriaanse gezang]] en de vele [[negro-spirituals]] die hij toen zong, een belangrijke stap in zijn muzikale carrière.<ref name=Muziekarchief/> | |||
In 1968 werd zijn eerste plaat uitgegeven, ''Liedjes uit de Westhoek'', [[kleinkunst]]liedjes, gezongen in het [[West-Vlaams]] over de mensen en het dagelijkse leven in de [[ | Vervolgens gaf hij drie jaar godsdienstles aan de Rijksmiddelbare School van [[Nieuwpoort (België)|Nieuwpoort]].<ref name=Muziekarchief/> Hij ontdekte in die periode de mooie gedichten van [[Djoos Utendaele]] (Joris Declercq) en van schrijnwerker Roger Rossey, in het regionale dialect van de [[Westhoek]] en besloot ook die richting in te slaan. | ||
In 1968 werd zijn eerste plaat uitgegeven, ''Liedjes uit de Westhoek'', [[kleinkunst]]liedjes, gezongen in het [[West-Vlaams]] over de mensen en het dagelijkse leven in de [[Westhoek]], geproduceerd door [[Al Van Dam]]. Na verloop van tijd koos Vermandere ook meer hedendaagse thema’s die niet zo regionaal gebonden waren. Hij schreef een aantal maatschappij- en kerkkritische teksten, over bijvoorbeeld de [[Grote Oorlog]], de [[paus]], vluchtelingen … | |||
In 1991 schreef Vermandere het lied ''Bange Blanke Man'' over [[multiculturaliteit]]. Veel aanhangers van de partij [[Vlaams Blok]] protesteerden tegen het nummer. Vermandere ontving dreigbrieven en tijdens de [[11 juli]]-viering op de Brusselse Grote Markt in 1992 kreeg hij projectielen naar het hoofd gegooid.<ref>[http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLMPO_20090509_002 ''Willem Vermandere geeft een extra concert in De Kring in Balegem''], [[Het Nieuwsblad]], [[9 mei]] [[2009]].</ref> | In 1991 schreef Vermandere het lied ''Bange Blanke Man'' over [[multiculturaliteit]]. Veel aanhangers van de partij [[Vlaams Blok]] protesteerden tegen het nummer. Vermandere ontving dreigbrieven en tijdens de [[11 juli]]-viering op de Brusselse Grote Markt in 1992 kreeg hij projectielen naar het hoofd gegooid.<ref>[http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLMPO_20090509_002 ''Willem Vermandere geeft een extra concert in De Kring in Balegem''], [[Het Nieuwsblad]], [[9 mei]] [[2009]].</ref> | ||
| Regel 109: | Regel 111: | ||
== Boeken == | == Boeken == | ||
* ''Thuis en nog veel verder'', | * ''Thuis en nog veel verder'', Blobe, Gent, 2000, 224 p. | ||
* ''Van Blanche tot Blankeman'', 2007, Lannoo | * ''Van Blanche tot Blankeman'', Lannoo, 2007. 122 liedjesteksten | ||
* ''De zeven laatste woorden'', 2013, Lannoo, 70 p. | * ''Thuis en nog veel verder'', Lannoo 2010, ISBN 90-5312-154-4 | ||
* ''Willem Vermandere – de liedjesteksten'', Lannoo 2012 | |||
* ''De zeven laatste woorden'', 2013, Lannoo, 70 p., won de ''prijs voor het spirituele boek 2013''. | |||
* ''Volle dagen, fragmenten uit mijn brieven'', Lannoo 2015 | |||
* ''Altijd iemands vader, altijd iemands kind'', Lannoo 2016. | |||
==Weblinks== | ==Weblinks== | ||
* [http://www. | * [http://www.willem-vermandere.be willem-vermandere.be] Officiële website | ||
* http://www.muziekarchief.be/kleinkunstchanson/willemvermandere.php | * http://www.muziekarchief.be/kleinkunstchanson/willemvermandere.php | ||
{{Commonscat|Willem Vermandere}} | {{Commonscat|Willem Vermandere}} | ||
==Verwijzingen== | ==Verwijzingen== | ||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
{{authority control|TYPE=p |IMDb=0894367 |Wikidata=Q2447396 | |||
|VIAF=221802727 |BNF=cb161495503 |MusicBrainz= ea1bdc4f-1172-4085-864e-491ae5c54811 |RKD=101796}} | |||
{{DEFAULTSORT:Vermandere, Willem}} | {{DEFAULTSORT:Vermandere, Willem}} | ||
[[Categorie: Vlaams singer-songwriter]] | [[Categorie: Vlaams singer-songwriter]] | ||
| Regel 128: | Regel 134: | ||
[[Categorie: Vlaams gitarist]] | [[Categorie: Vlaams gitarist]] | ||
[[Categorie: Geboren in 1940]] | [[Categorie: Geboren in 1940]] | ||
[[Categorie: Belgisch gitarist]] | |||
[[Categorie: Belgisch volkszanger]] | |||
Huidige versie van 15 mei 2017 om 14:37
| Willem Vermandere | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Algemene informatie | ||
| Geboren | Lauwe, 9 februari 1940 | |
| Land | .png){kind=small} België
| |
| Werk | ||
| Genre(s) | Kleinkunst Folk (Vlaamse volksmuziek) | |
| Beroep | Zanger Muzikant Dichter Schilder Beeldend kunstenaar | |
| Instrument(en) | Gitaar | |
| Zangstem | Tenor | |
| Officiële website (en) IMDb-profiel | ||
Willem Vermandere (Lauwe, 9 februari 1940) is een Vlaams kleinkunstenaar, gitarist en zanger, schrijver, dichter, beeldhouwer en schilder.
Tot zijn bekendste nummers behoren Klein ventje van Elverdinge, Lat mie maar lopen, Als ik zing, Blanche en zijn peird, Bange blankeman, Duizend soldaten, La Belle Rosselle en Ik plantte ne keer patatten. Hij beschouwt zichzelf eerder als beeldend kunstenaar dan als muzikant.
Biografie
Willem Vermandere werd geboren in 1940 in Lauwe, een deelgemeente van Menen. Willems vader was wagenmaker en speelde in zijn vrije tijd als klarinettist in de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia te Lauwe. Ook Willem sloot zich aan bij de Harmonie. Willem volgde de Latijns-Griekse humaniora bij de paters oblaten in Waregem. Hij tekende zijn kladschriften vol ventjes en karikaturen van zijn leraren. Op feestjes van de jeugdbewegingen deed hij zijn eerste ervaringen met het gitaarspelen voor een publiek en begon na verloop van tijd melodietjes te componeren en gedichtjes op muziek te zetten.
Hij studeerde godsdienstwetenschappen in Gent. Toen hij meende een religieuze roeping te hebben ontvangen, ging hij in het klooster bij de paters oblaten.[1] Hoewel hij het klooster na vier jaar verliet, was deze periode door het dagelijkse gregoriaanse gezang en de vele negro-spirituals die hij toen zong, een belangrijke stap in zijn muzikale carrière.[1]
Vervolgens gaf hij drie jaar godsdienstles aan de Rijksmiddelbare School van Nieuwpoort.[1] Hij ontdekte in die periode de mooie gedichten van Djoos Utendaele (Joris Declercq) en van schrijnwerker Roger Rossey, in het regionale dialect van de Westhoek en besloot ook die richting in te slaan.
In 1968 werd zijn eerste plaat uitgegeven, Liedjes uit de Westhoek, kleinkunstliedjes, gezongen in het West-Vlaams over de mensen en het dagelijkse leven in de Westhoek, geproduceerd door Al Van Dam. Na verloop van tijd koos Vermandere ook meer hedendaagse thema’s die niet zo regionaal gebonden waren. Hij schreef een aantal maatschappij- en kerkkritische teksten, over bijvoorbeeld de Grote Oorlog, de paus, vluchtelingen …
In 1991 schreef Vermandere het lied Bange Blanke Man over multiculturaliteit. Veel aanhangers van de partij Vlaams Blok protesteerden tegen het nummer. Vermandere ontving dreigbrieven en tijdens de 11 juli-viering op de Brusselse Grote Markt in 1992 kreeg hij projectielen naar het hoofd gegooid.[2]
Hij maakte acht langspeelplaten en evenveel cd’s. De vaste muzikanten bij zijn optredens zijn Freddy Desmedt (fluiten en klarinet) en Pol Depoorter (gitaren en mandoline). De optredens van Vermandere zijn een afwisseling van luchtige en doodernstige, droevige en levenslustige liedjes en muziek en worden doorspekt met zijn typische spitse ’vertellementen’. Zijn taalgebruik in de liederen evolueerde over de jaren van plat West-Vlaams dialect naar Nederlands met een West-Vlaams accent.
Omwille van zijn diverse kunstactiviteiten werd hij in 2000 ereburger van Veurne. In 2006 erkende ook de stad Menen Vermandere als ereburger.[3]
Hij woont er in de deelgemeente Steenkerke. In 2005 eindigde Vermandere op nr. 115 in de Vlaamse versie van de verkiezing van De Grootste Belg.
In 2009 werd hij opgenomen in de Radio 2 eregalerij voor een leven vol muziek.
Op zijn 70e verjaardag bracht hij een nieuw album uit, genaamd Alles gaat over (2010). Met dit album stond hij 14 weken genoteerd in de Ultratop 100 albums met een hoogste notering op nummer 6.
Op 20 april 2012 was hij de centrale gast op de Nekkanacht in het Sportpaleis te Antwerpen. Gastmuzikanten waren Liesbeth List, Yevgueni, de Vaganten, Stoomboot, Raymond van het Groenewoud, Mustafa Avsar, Mira, Axl Peleman en A la Rum.
Discografie
Albums
| Album(s) met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50/100 |
Datum van verschijnen |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Liedjes van de westhoek | 1968 | - | |||
| Langs de Schreve | 1969 | - | |||
| Willem Vermandere | 1971 | - | |||
| Vier | 1973 | - | |||
| Met mijn simpel lied | 1976 | - | |||
| Lat mie maar lopen | 1981 | - | |||
| Als ik zing | 1984 | - | |||
| Willem Vermandere | 1988 | - | |||
| Ik wil maar zeggen | 1988 | - | |||
| De eerste jaren | 1989 | - | |||
| Lat mie maar lopen | 1991 | - | |||
| Een avond in Brussel | 1990 | - | Livealbum | ||
| Help mij | 1993 | - | |||
| Mijn Vlaanderland | 30-10-1995 | 25-11-1995 | 26 | 9 | |
| De vergeten liedjes | 1996 | - | |||
| In de donkerste dagen | 1997 | 27-12-1997 | 49 | 1 | |
| Onderweg | 1999 | 04-12-1999 | 36 | 10 | |
| Gezongen uit de ark | 2000 | - | |||
| De eerste jaren II | 2000 | - | |||
| Van Blanche tot Blankeman | 2000 | 17-06-2000 | 42 | 2 | |
| Omzwervingen - Liedjes zonder woorden | 2002 | 09-03-2002 | 13 | 13 | |
| Op den duur | 2003 | 08-03-2003 | 2 | 16 | |
| Master serie - Willem Vermandere, Het beste van | 2005 | - | Verzamelalbum | ||
| Van soorten | 2005 | 12-11-2005 | 27 | 15 | |
| Altijd iemands vader, altijd iemands kind | 2006 | 23-09-2006 | 37 | 6 | |
| Alles gaat over | 05-02-2010 | 13-02-2010 | 6 | 14 | |
| De zanger & de muzikant Vincent Troch | 20-04-2012 | 28-04-2012 | 12 | 8* |
Boeken
- Thuis en nog veel verder, Blobe, Gent, 2000, 224 p.
- Van Blanche tot Blankeman, Lannoo, 2007. 122 liedjesteksten
- Thuis en nog veel verder, Lannoo 2010, ISBN 90-5312-154-4
- Willem Vermandere – de liedjesteksten, Lannoo 2012
- De zeven laatste woorden, 2013, Lannoo, 70 p., won de prijs voor het spirituele boek 2013.
- Volle dagen, fragmenten uit mijn brieven, Lannoo 2015
- Altijd iemands vader, altijd iemands kind, Lannoo 2016.
Weblinks
- willem-vermandere.be Officiële website
- http://www.muziekarchief.be/kleinkunstchanson/willemvermandere.php
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Willem Vermandere op Wikimedia Commons.
Verwijzingen
Bronnen, noten en/of referenties
|
