Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Werner Heisenberg

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Werner Karl Heisenberg (Würzburg, 5 december 1901München, 1 februari 1976) was een Duitse natuurkundige en een van de grondleggers van de kwantummechanica. De bekende onzekerheidsrelatie van Heisenberg is van hem afkomstig. Daarnaast heeft hij belangrijke bijdragen geleverd aan werk op het gebied van de hydrodynamica van turbulentie, de atoomkern, ferromagnetisme, kosmische straling en elementaire deeltjes en was hij de ontwerper van de eerste naoorlogse kernreactor in Karlsruhe in Duitsland. Heisenberg wordt, gezien zijn wetenschappelijke prestaties op velerlei gebied, wel een genie genoemd maar zijn onduidelijke houding tegenover de nazi's gedurende hun dictatuur in Duitsland geeft nog altijd stof tot discussies tussen mensen die zijn gedrag verdedigen of veroordelen.

Biografie

Jeugd

Heisenberg werd in Würzburg geboren als zoon van August Heisenberg en Annia Wecklein. Zijn vader was hoogleraar Byzantijnse geschiedenis en middeleeuws en modern Grieks in München; zijn moeder was een dochter van de rector van het gymnasium in München, waar hij later naar school ging. Hij viel op school al op door een grote leerzucht en vlijt en was ook een sterk schaker. Heisenberg had een 1,5 jaar oudere broer, Erwin, die eveneens zeer begaafd was. Tussen de broers bestond een levendige rivaliteit.

In 1911 bezocht Heisenberg het Maximilian Gymnasium, een eliteschool die werd bestuurd door zijn grootvader Wecklein. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij als adolescent lid van een semi-militaire Duitse jeugdbeweging – gemodelleerd naar Robert Baden-Powells scoutingbeweging – die gedisciplineerde lichamelijke activiteiten in de buitenlucht propageerde.

Vooroorlogse loopbaan

Na het Maximilian Gymnasium studeerde Heisenberg natuurkunde in München, samen met zijn vriend Wolfgang Pauli die een paar jaar boven hem zat. Hij studeerde onder Arnold Sommerfeld en promoveerde in 1923 op een proefschrift over turbulentie in vloeistofstromen. Heisenberg volgde Pauli naar Göttingen om daar onder Max Born aan zijn habilitatie te werken. Na het afronden daarvan ging hij in 1924 werken aan het instituut voor theoretische natuurkunde in Kopenhagen onder Niels Bohr, die hij als student in 1922 reeds had ontmoet. Dit resulteerde in een vruchtbare samenwerking, leidend tot de Kopenhaagse interpretatie van de kwantummechanica en uiteindelijk tot een Nobelprijs voor Natuurkunde in 1932 voor zijn werk aan de kwantummechanica. In 1929 ontving hij ook al de Matteucci Medal. In 1927 werd hij, 26 jaar oud, hoogleraar theoretische natuurkunde in Leipzig, in 1941 aan de Universiteit van Berlijn.

Heisenberg trouwde in 1937 met Elisabeth Schumacher en het echtpaar kreeg zeven kinderen. Een van zijn zoons, Martin Heisenberg, is hoogleraar genetica.

Collaboratie met de nazi's?

In 1933 kwam Adolf Hitler aan de macht in Duitsland en binnen zeer korte tijd was het land door hem omgevormd tot een totalitaire dictatuur en stevig onder de knoet van diens nazipartij die alle aspecten van de maatschappij onder controle hield. Aanvankelijk verzette Heisenberg zich tegen de bemoeienis van de nazi's met de wetenschap en speciaal met de uitsluiting van joodse wetenschappers, maar ten slotte schikte hij zich naar hun wensen. Het principe van kernsplijting werd in 1938 ontdekt in Duitsland. Heisenberg was betrokken bij dit Duitse kernonderzoek en bij de, uiteindelijk niet geslaagde, pogingen van de nazi's een eigen atoombom te ontwikkelen. Door zijn collaboratie met het naziregime werd Heisenberg een omstreden figuur. Toen hij aan Bohr bekendmaakte dat hij aan de ontwikkeling van een Duits atoomwapen werkte eindigde hun lange vriendschap abrupt. De mate van die collaboratie is nog steeds niet met zekerheid aan te tonen.

Bestand:Werner Heisenberg Briefmarke.jpg
Postzegel van de Duitse Post, 2001

In september 1941 was er in het bezette Kopenhagen een ontmoeting tussen Heisenberg en Bohr. Er is veel geheimzinnigheid omtrent de aard van deze ontmoeting. De familie van Bohr gaf in 2002 documenten vrij waarin valt te lezen dat Bohr geschokt was over het feit dat Heisenberg, die er blijkbaar van overtuigd was dat Duitsland de oorlog zou winnen, onthulde dat hij meewerkte aan de ontwikkeling van een Duitse atoombom. Toen Bohr dit aan de geallieerden bekendmaakte, gaf dit een extra impuls aan het Manhattanproject: de Amerikaanse poging een atoombom te vervaardigen.

In de lezing van Heisenberg deed hij integendeel juist alles om het project te vertragen. De verschillende interpretaties zijn de basis geweest van het toneelstuk Kopenhagen van Michael Frayn.

Na de oorlog

Aan het eind van de oorlog in Europa werd Heisenberg door de Alsosgroep gearresteerd en zat hij enige maanden gevangen in een landhuis, Farm Hall, bij Cambridge in Groot-Brittannië, samen met een aantal andere eminente Duitse geleerden (Carl Friedrich von Weizsäcker (broer van de latere Duitse Bondspresident), Otto Hahn, Paul Harteck, Kurt Diebner, Walther Gerlach, Max von Laue en Karl Ritz). Ze werden goed behandeld en hadden veel vrijheid. De Britten hadden echter in elke ruimte microfoons verborgen om hun onderlinge gesprekken af te luisteren. Zo wilden ze te weten komen hoever de Duitsers gevorderd waren in het fabriceren van hun atoombom. Toen begin augustus 1945 het bericht over de eerste atoombom op Japan bekend werd, was dit natuurlijk meteen het onderwerp van speculatie onder de Duitse wetenschappers. Heisenberg gaf echter op dat moment er blijk van totaal op het verkeerde spoor te zitten wat betreft zijn gedachten over het ontwerp van de bom - hij had geen idee van de berekening van de juiste kritische massa.

Latere carrière

Bestand:Heisenberg's grave.JPG
Het graf van Heisenberg

Na zijn vrijlating speelde Heisenberg een grote rol in het herstel van het wetenschappelijk onderwijs in Duitsland, onder andere als mede-oprichter van het Max-Planck-Gesellschaft en een aantal Max-Planck-instituten. Van 1946 tot 1948 was hij hoogleraar van de Universiteit van Gottingen, daarna nog een jaar te München. In zijn latere leven probeerde hij een 'Theorie van alles' te ontwikkelen, maar slaagde daarin niet.

Heisenberg sleet zijn verdere leven met onder andere het mede ontwikkelen van de eerste toepasbare kernreactor in Duitsland, doceren aan diverse universiteiten in binnen- en buitenland en publiceren van wetenschappelijke en populairwetenschappelijke boeken en artikelen. Hij overleed in 1976. De plaats van Heisenbergs graf is vrij nauwkeurig bepaald (Waldfriedhof, München, Alter Teil, Grab Nr. 163-W-29) dus de veel aangehaalde anekdote dat er op zijn graf zou staan "Hier ligt Werner Heisenberg..... ergens" (een toespeling op zijn onzekerheidsrelatie) is apocrief.

Wetenschappelijke biografie

Matrixmechanica

Heisenberg ontwikkelde (met Pascual Jordan en Max Born) de matrixmechanica, de eerste formalisering van de kwantummechanica in 1925. Aan de basis van deze ontwikkeling lag zijn artikel Umdeutung kinematischer und mechanischer Beziehungen[1] (Herinterpretatie van kinematische en mechanische relaties) waarin hij poogde, geleid door het correspondentiebeginsel van Bohr, een wiskundige basis te vinden die toepasbaar was voor de nieuwe kwantummechanica. In 1913 had Bohr zijn atoommodel geformuleerd waarin elektronen in stationaire toestanden bewegen die worden weergegeven met gehele getallen. Dit atoommodel werd in de loop der jaren steeds bijgesteld met nieuwe kwantumregels om de nieuwe ontdekkingen in te kunnen passen. Heisenberg besloot in een nieuwe benadering zich te beperken tot alleen dié grootheden die in principe meetbaar waren. Elk beeld van wat er in een atoom buiten de waarneming gebeurt, moest vermeden worden. Deze benadering werkte hij uit in een matrixvermenigvuldiging. Later werd aangetoond dat dit formalisme equivalent is aan Schrödinger's golfmechanica, een onafhankelijk ontwikkelde manier van wiskundig noteren.

Onzekerheidsrelatie

In 1927 realiseerde Heisenberg zich dat de kwantumtheorie enkele vreemde gevolgen had. Namelijk dat experimenten nooit in volledige afzondering uitgevoerd kunnen worden, omdat het meten zelf altijd de uitkomst beïnvloedt. Ofwel, hoe nauwkeuriger je de ene grootheid meet, des te minder je over de andere grootheid te weten kunt komen.

De wederzijdse onnauwkeurigheid of onscherpte bij de meting is niet het gevolg van (onvermijdelijke) meetfouten maar is in zekere zin het gevolg van natuurkundige wetmatigheden; een door het bestaan van de kwantumconstante de constante van Planck bepaald feit. Dit drukte hij uit in zijn 'onzekerheidsrelatie',[2] wat later uitgeschreven werd in de volgende formulevorm:

<math>\Delta x\Delta p\ge \frac h{4\pi}</math>

Het product van beide fouten, wanneer plaats x en impuls p van een elementair deeltje gelijktijdig gemeten wordt, is altijd groter dan of gelijk aan een kleine constante (gedefinieerd door de constante van Planck, 10−34 Js), maar is nooit gelijk aan nul. Hetzelfde geldt voor de energie E van een deeltje op een nauwkeurig bepaald tijdstip t:

<math>\Delta E\Delta t\ge \frac h{4\pi}</math>

Het gevolg van de onzekerheidsrelatie van Heisenberg is dat van een subatomair deeltje noch het verleden, noch het toekomstige gedrag met zekerheid voorspeld kan worden.

Kopenhaagse interpretatie

Bestand:Heisenbergbohr.jpg
Heisenberg met Niels Bohr in 1934

In Kopenhagen, in samenwerking met Bohr, ontwikkelde Heisenberg in de jaren 20 de zogenaamde Kopenhaagse interpretatie van de kwantummechanica. Veel natuurkundigen uit die tijd (meestal al van middelbare leeftijd of nog ouder), onder wie Einstein, hadden grote moeite met de non-deterministische Kopenhaagse interpretatie van de kwantumwereld, maar de experimentele resultaten hebben deze tot nu toe gesteund.

Isospin

Aan het eind van 1932, reeds enkele maanden na James Chadwicks ontdekking van het neutron, publiceerde Heisenberg een drietal artikelen in het Zeitschrift für Physik, alle getiteld "Über den Bau der Atomkerne". Hierin beschreef hij dat, ten aanzien van de sterke kernkracht, protonen en neutronen als identieke deeltjes (die hij nucleonen noemde) beschouwd moeten worden. Om deze 'doubletstructuur' zichtbaar te maken voerde hij een nieuw kwantumgetal in dat hij – in analogie met elektronenspin – de naam isotopische spin (isospin) gaf. Protonen met lading +1 kregen een isospin +½ en neutronen met lading 0 een isospin –½.

Bibliografie

Naast vele technisch natuurkundige publicaties in wetenschappelijke tijdschriften heeft Heisenberg ook een aantal populairwetenschappelijke en meer filosofische boeken geschreven, waaronder:

  • Werner Heisenberg, Der Teil und das Ganze. uitgeverij Piper Verlag, 2001 ISBN 3-492-22297-8

Dit boek wordt ook uitgegeven in het Nederlands bij Lemniscaat als Het Deel en het Geheel ISBN 9047711637 (verwacht 16 april 2019), vertaal door Maarten van Buuren

Een goede biografie over Heisenberg is:

  • David Cassidy, Uncertainty: The Life and Science of Werner Heisenberg. New York, uitgeverij W.H. Freeman, 1992 ISBN 978-0-7167-2503-9.

Trivia

  • In de serie Breaking Bad gebruikt hoofdrolspeler Walter White (Bryan Cranston) de naam 'Heisenberg' als alias.
  • In The Man in the High Castle, een Amerikaanse serie die zich afspeelt in een alternatieve realiteit, is 'the Heisenberg device' de naam voor de atoombom waarmee nazi-Duitsland Washington DC vernietigde en zo de VS dwong tot capitulatie. In seizoen 2 hebben alle atoombommen de naam Heisenberg device.
  • De Heisenberg compensator is een onderdeel van de transporter uit Star Trek.
  • In de serie "The Heavy Water War" komt Werner Heisenberg voor in de periode dat hij voor de nazi's zou werken.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º W. Heisenberg (1925). Über quantentheoretische Umdeutung kinematischer und mechanischer Beziehungen. Zeitschrift für Physik 33 (1): 879-839 . DOI: 10.1007/BF01328377.
  2. º W. Heisenberg (1927). Über den anschaulichen Inhalt der quantentheoretische Kinematik und Mechanik. Zeitschrift für Physik 43 (3-4): 172-198 . DOI: 10.1007/BF01397280.
rel=nofollow
rel=nofollow

1901: Röntgen · 1902: Lorentz, Zeeman · 1903: Becquerel, P.Curie, M.Curie · 1904: Rayleigh · 1905: Lenard · 1906: Thomson · 1907: Michelson · 1908: Lippmann · 1909: Marconi, Braun · 1910: van der Waals · 1911: Wien · 1912: Dalén · 1913: Kamerlingh Onnes · 1914: von Laue · 1915: W.L.Bragg, W.H.Bragg · 1917: Barkla · 1918: Planck · 1919: Stark · 1920: Guillaume · 1921: Einstein · 1922: N.Bohr · 1923: Millikan · 1924: Siegbahn · 1925: Franck, Hertz . 1926: Perrin · 1927: Compton, Wilson · 1928: Richardson · 1929: de Broglie · 1930: Raman · 1932: Heisenberg · 1933: Schrödinger, Dirac · 1935: Chadwick · 1936: Hess, Anderson · 1937: Davisson, Thomson · 1938: Fermi · 1939: Lawrence · 1943: Stern · 1944: Rabi · 1945: Pauli · 1946: Bridgman · 1947: Appleton · 1948: Blackett · 1949: Yukawa · 1950: Powell . 1951: Cockcroft, Walton · 1952: Bloch, Purcell · 1953: Zernike · 1954: Born, Bothe · 1955: Lamb, Kusch · 1956: Shockley, Bardeen, Brattain · 1957: Yang, T. D. Lee · 1958: Tsjerenkov, Frank, Tamm · 1959: Segrè, Chamberlain · 1960: Glaser · 1961: Hofstadter, Mössbauer · 1962: Landau · 1963: ;Wigner, Goeppert-Mayer, Jensen · 1964: Townes, Basov, Prokhorov · 1965: Tomonaga, Schwinger, Feynman · 1966: Kastler · 1967: Bethe · 1968: Alvarez · 1969: Gell-Mann · 1970: Alfvén, Néel · 1971: Gabor · 1972: Bardeen, Cooper, Schrieffer · 1973: Esaki, Giaever, Josephson · 1974: Ryle, Hewish · 1975: A. Bohr, Mottelson, Rainwater . 1976: Richter, Ketterle, Ting · 1977: Anderson, Mott, van Vleck · 1978: Kapitsa, Penzias, R. W. Wilson · 1979: Glashow, Salam, Weinberg · 1980: Cronin, Fitch · 1981: Bloembergen, Schawlow, Siegbahn · 1982: K. G. Wilson · 1983: Chandrasekhar, Fowler · 1984: Rubbia, van der Meer · 1985: von Klitzing · 1986: Ruska, Binnig, Rohrer · 1987: Bednorz, Müller · 1988: Lederman, Schwartz, Steinberger · 1989: Ramsey, Dehmelt, Paul · 1990: Friedman, Kendall, R. Taylor · 1991: de Gennes · 1992: Charpak · 1993: Hulse, J. Taylor · 1994: Brockhouse, Shull · 1995: PerlReines · 1996: D. Lee, Osheroff, Richardson · 1997: Chu, Cohen-Tannoudji, Phillips · 1998: Laughlin, Störmer, Tsui · 1999: 't Hooft, Veltman · 2000: Alferov, Kroemer, Kilby . 2001: Cornell, Ketterle, Wieman · 2002: Davis, Koshiba, Giacconi · 2003: Abrikosov, Ginzburg, Leggett · 2004: Gross, Politzer, Wilczek · 2005: Glauber, Hall, Hänsch · 2006: Mather, Smoot · 2007: Fert, Grünberg · 2008: Nambu, Kobayashi, Maskawa· 2009: Kao, Boyle, Smith· 2010: Geim, Novoselov ·

2011: Perlmutter, Schmidt, Riess

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Werner Heisenberg op Wikimedia Commons