Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hebe Charlotte Kohlbrugge: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
==Opleiding en interesses== | ==Opleiding en interesses== | ||
Als religieus en maatschappelijk geëngageerd persoon ging Kohlbrugge in maart [[1936]] na haar HBS diploma naar [[Duitsland]] om zich daar een oordeel te vormen over het opkomend nationaalsocialisme. In Berlijn kwam ze in contact met de | Als religieus en maatschappelijk geëngageerd persoon ging Kohlbrugge in maart [[1936]] na haar HBS diploma naar [[Duitsland]] om zich daar een oordeel te vormen over het opkomend nationaalsocialisme. In Berlijn kwam ze in contact met de kerkgemeente van [[Martin Niemöller]] en raakte betrokken bij de ’[[Bekennende Kirche]]’ (Belijdende Kerk). Omdat dit de Duitsers niet beviel, werd ze gearresteerd en ontsnapte ternauwernood aan opsluiting in Ravensbrück. In [[1939]] ging ze in [[Bazel (Zwitserland)|Bazel]] theologie studeren bij de hoogleraar [[Karl Barth]]. Toen de oorlog uitbrak kon ze haar studie niet afmaken en keerde terug naar Nederland. Door haar maatschappelijke betrokkenheid raakte ze via het ondersteunen van het werk van de Belijdende Kerk betrokken bij het verzet. | ||
==Verzetswerk== | ==Verzetswerk== | ||
Kohlbrugge was de initiatiefnemer van een verbindingslijn om microfilms met door het verzet verzamelde informatie van Nederland naar Zwitserland te krijgen | Kohlbrugge was de initiatiefnemer van de ’[[Zwitserse Weg]]’, een verbindingslijn om microfilms met door het verzet verzamelde informatie van Nederland naar Zwitserland te krijgen. Het eindpunt van de lijn was de in [[Genève (stad)|Genève]] wonende secretaris van de [[Wereldraad van Kerken]], dr. [[Willem Visser 't Hooft]]. Ze werkte in dit spionagecomplot nauw samen met jonkheer Six, de leider van de Ordedienst, een onderdeel van de binnenlandse strijdkrachten. Uiteindelijk werd ze in [[1944]] gearresteerd en getransporteerd vanuit [[Kamp Vught]] naar het concentratiekamp [[Ravensbrück]] waar ze onder erbarmelijke omstandigheden wist te overleven. | ||
==Naoorlogse werkzaamheden en erkenning== | ==Naoorlogse werkzaamheden en erkenning== | ||
In [[1947]] werd haar vanwege haar verdiensten gevraagd om bij te dragen aan het verminderen van de haatgevoelens tussen Nederland en Duitsland. In dat jaar stuurde de [[Nederlands Hervormde Kerk]] een commissie naar het verwoeste Duitsland om de relaties met de Duitse Evangelische kerken te herstellen. In 1949 kreeg Kohlbrugge via [[Gustav Heinemann]], die lid was geweest van de Bekennende Kirche, een West-Duits paspoort, waarmee zij ook Oost-Duitsland kon bezoeken.<ref>De Graaf, Beatrice (2004) ''Over de muur''. Amsterdam: Boon.</ref> Al snel richtte ze zich vooral op de kerken in Oost-Europa, eerst in Oost-Duitsland en later ook in andere landen in Oost-Europa. Ze smokkelde bijbels naar communistisch geworden landen als Hongarije, Tsjechië en Roemenië en zorgde er vanaf [[1963]] voor dat Nederlandse theologiestudenten in Oost-Europa konden gaan studeren. In [[1975]] kreeg ze de [[Joost van den Vondelprijs]] uitgereikt vanwege haar inzet voor de Nederlands-Duitse betrekkingen.In [[1990]] kreeg zij voor haar werk een eredoctoraat van de Karelsuniversiteit te Praag en in [[1995]] een eredoctoraat van de [[Babeş-Bolyaiuniversiteit|Universiteit van Cluj-Napoca]] in Roemenië. Haar eerste publicatie betrof het bezorgen en redigeren | In [[1947]] werd haar vanwege haar verdiensten gevraagd om bij te dragen aan het verminderen van de haatgevoelens tussen Nederland en Duitsland. In dat jaar stuurde de [[Nederlands Hervormde Kerk]] een commissie naar het verwoeste Duitsland om de relaties met de Duitse Evangelische kerken te herstellen. In 1949 kreeg Kohlbrugge via [[Gustav Heinemann]], die lid was geweest van de Bekennende Kirche, een West-Duits paspoort, waarmee zij ook Oost-Duitsland kon bezoeken.<ref>De Graaf, Beatrice (2004) ''Over de muur''. Amsterdam: Boon.</ref> Al snel richtte ze zich vooral op de kerken in Oost-Europa, eerst in Oost-Duitsland en later ook in andere landen in Oost-Europa. Ze smokkelde bijbels naar communistisch geworden landen als Hongarije, Tsjechië en Roemenië en zorgde er vanaf [[1963]] voor dat Nederlandse theologiestudenten in Oost-Europa konden gaan studeren. In [[1975]] kreeg ze de [[Joost van den Vondelprijs]] uitgereikt vanwege haar inzet voor de Nederlands-Duitse betrekkingen. In [[1990]] kreeg zij voor haar werk een eredoctoraat van de Karelsuniversiteit te Praag en in [[1995]] een eredoctoraat van de [[Babeş-Bolyaiuniversiteit|Universiteit van Cluj-Napoca]] in Roemenië. Haar eerste publicatie, in [[2000]], betrof het bezorgen en redigeren van de essays van haar zus [[Hanna Kohlbrugge]], hoogleraar [[Iran|Iraanse]] [[Taalkunde|taal]]- en [[letterkunde]] aan de Universiteit van Utrecht, die het jaar ervoor was overleden. In [[2002]] schreef Kohlbrugge een autobiografie: ''Twee keer twee is vijf''. Voor haar verzetswerkzaamheden ontving ze van de Amerikaanse regering de hoge onderscheiding de [[Medal of Freedom]] with Silver Palm. | ||
Op 3 november 2009 belichtte de [[Evangelische Omroep|EO]] haar leven in het programma ''[['t Zal je maar gebeuren]]'', waarin te zien is hoe zij op 95-jarige leeftijd een documentaire-reis maakt naar o.a. [[Berlijn]] en [[Ravensbrück]]. | Op 3 november 2009 belichtte de [[Evangelische Omroep|EO]] haar leven in het programma ''[['t Zal je maar gebeuren]]'', waarin te zien is hoe zij op 95-jarige leeftijd een documentaire-reis maakt naar o.a. [[Berlijn]] en [[Ravensbrück]]. | ||
| Regel 25: | Regel 25: | ||
[[Categorie: Nederlands verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog]] | [[Categorie: Nederlands verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog]] | ||
[[Categorie: Nederlands theoloog]] | [[Categorie: Nederlands theoloog]] | ||
[[Categorie: Nederlands honderdplusser]] | |||
[[Categorie: Geboren in Utrecht (stad)]] | [[Categorie: Geboren in Utrecht (stad)]] | ||
[[Categorie: Geboren op 8 april]] | [[Categorie: Geboren op 8 april]] | ||
[[Categorie: Geboren in 1914]] | [[Categorie: Geboren in 1914]] | ||
Versie van 12 mrt 2015 04:43
Hebe Charlotte Kohlbrugge (Utrecht, 8 april 1914) was een Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog en later theoloog.
Opleiding en interesses
Als religieus en maatschappelijk geëngageerd persoon ging Kohlbrugge in maart 1936 na haar HBS diploma naar Duitsland om zich daar een oordeel te vormen over het opkomend nationaalsocialisme. In Berlijn kwam ze in contact met de kerkgemeente van Martin Niemöller en raakte betrokken bij de ’Bekennende Kirche’ (Belijdende Kerk). Omdat dit de Duitsers niet beviel, werd ze gearresteerd en ontsnapte ternauwernood aan opsluiting in Ravensbrück. In 1939 ging ze in Bazel theologie studeren bij de hoogleraar Karl Barth. Toen de oorlog uitbrak kon ze haar studie niet afmaken en keerde terug naar Nederland. Door haar maatschappelijke betrokkenheid raakte ze via het ondersteunen van het werk van de Belijdende Kerk betrokken bij het verzet.
Verzetswerk
Kohlbrugge was de initiatiefnemer van de ’Zwitserse Weg’, een verbindingslijn om microfilms met door het verzet verzamelde informatie van Nederland naar Zwitserland te krijgen. Het eindpunt van de lijn was de in Genève wonende secretaris van de Wereldraad van Kerken, dr. Willem Visser 't Hooft. Ze werkte in dit spionagecomplot nauw samen met jonkheer Six, de leider van de Ordedienst, een onderdeel van de binnenlandse strijdkrachten. Uiteindelijk werd ze in 1944 gearresteerd en getransporteerd vanuit Kamp Vught naar het concentratiekamp Ravensbrück waar ze onder erbarmelijke omstandigheden wist te overleven.
Naoorlogse werkzaamheden en erkenning
In 1947 werd haar vanwege haar verdiensten gevraagd om bij te dragen aan het verminderen van de haatgevoelens tussen Nederland en Duitsland. In dat jaar stuurde de Nederlands Hervormde Kerk een commissie naar het verwoeste Duitsland om de relaties met de Duitse Evangelische kerken te herstellen. In 1949 kreeg Kohlbrugge via Gustav Heinemann, die lid was geweest van de Bekennende Kirche, een West-Duits paspoort, waarmee zij ook Oost-Duitsland kon bezoeken.[1] Al snel richtte ze zich vooral op de kerken in Oost-Europa, eerst in Oost-Duitsland en later ook in andere landen in Oost-Europa. Ze smokkelde bijbels naar communistisch geworden landen als Hongarije, Tsjechië en Roemenië en zorgde er vanaf 1963 voor dat Nederlandse theologiestudenten in Oost-Europa konden gaan studeren. In 1975 kreeg ze de Joost van den Vondelprijs uitgereikt vanwege haar inzet voor de Nederlands-Duitse betrekkingen. In 1990 kreeg zij voor haar werk een eredoctoraat van de Karelsuniversiteit te Praag en in 1995 een eredoctoraat van de Universiteit van Cluj-Napoca in Roemenië. Haar eerste publicatie, in 2000, betrof het bezorgen en redigeren van de essays van haar zus Hanna Kohlbrugge, hoogleraar Iraanse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Utrecht, die het jaar ervoor was overleden. In 2002 schreef Kohlbrugge een autobiografie: Twee keer twee is vijf. Voor haar verzetswerkzaamheden ontving ze van de Amerikaanse regering de hoge onderscheiding de Medal of Freedom with Silver Palm.
Op 3 november 2009 belichtte de EO haar leven in het programma 't Zal je maar gebeuren, waarin te zien is hoe zij op 95-jarige leeftijd een documentaire-reis maakt naar o.a. Berlijn en Ravensbrück.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Hanna Kohlbrugge: De Islam aan de deur – op zoek naar een antwoord. Postuum bezorgd door Hebe Kohlbrugge. Uitgeverij Boekencentrum, Zoetermeer (2001). ISBN 90 239 1142 3
- Hebe Kohlbrugge: Twee maal twee is vijf – getuige in Oost en West. Uitgeverij Kok, Kampen (2002). ISBN 90 435 0519 6
- º De Graaf, Beatrice (2004) Over de muur. Amsterdam: Boon.
Albert Andrée Wiltens · Hendrikus Dirk Jan Beernink · Cornelis de Boer · Abraham du Bois · Jim de Booy · Iman Jacob van den Bosch · Lodewijk Bosch van Rosenthal · Martinus Bouman · Omar Bradley · Sieuwert Bruins Slot · Jean Michel Caubo · Rudolph Pabus Cleveringa · John Cockcroft · Henry Dale · Bebe Daniels · Henk Dienske · Marlene Dietrich · Jimmy Doolittle · Klaas van Dorsten · Willem Drees · Harald Dudok van Heel · John Foster Dulles · Geoffrey Dummer · Jan Willem Duyff · Joop van Elsen · Joke Folmer · Jacob van der Gaag · John Kenneth Galbraith · Casper ter Galestin · Gradus Gerritsen · Adrianus van Gestel · Tonny Gielens · Frans Goedhart · Walraven van Hall · Jules Haeck · Eugene van der Heijden · John Eric von Hemert · Christian Herter · Archibald Hill · Hendrik Hoekstra · Georges Holvoet · Jan van Hoof · Johannes ter Horst · Wiel Houwen · Willem Hupkes · Mimi van den Hurk · Peter van den Hurk · Jacobus Jans · Reinier Jessurun · Roel de Jong · Andrée de Jongh · Gerrit Kars · Petrus Albertus Kasteel · Joseph Kentgens · Harm Ketelaar · Maurits Kiek · Hebe Charlotte Kohlbrugge · Jan de Landgraaf · Eugène II de Ligne · Carole Lombard · Bernardus Manders · Marilyn Monroe · Jan van de Mortel · Tiny Mulder · Lambertus Neher · Jacobus Oranje · Adriaan Paulen · Wilder Penfield · Jan Mathijs Peters · Johannes Post · Henk van Randwijk · Hannie Schaft · Wim Schuijt · Gerrit Slagman · Gerben Sonderman · Wim Speelman · Simon Spoor · John Steinbeck · Marianne Tellegen · Trix Terwindt · Jan Thijssen · Gerrit van der Veen · Roelof Vermeulen · Jan Verschure · Jos van Wijlen · Jo Wüthrich
·