Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Zelfverdediging
Zelfverdediging is het zich (leren) weren tegen een aanval van één of meer tegenstanders. In zelfverdediging worden ook cursussen gegeven, die vaak gebaseerd zijn op allround zelfverdedigingskunsten of vechtsporten zoals kungfu (wushu), jiujitsu, Aikido en karate. Het doel van zelfverdediging is, een eventuele aanval onschadelijk te maken. Het zich bekwamen in een vorm van zelfverdediging heet zelfverdedigingskunst. Soms wordt dit ook aangeduid met de Engelse term martial art.
Iedereen kan zelfverdediging leren. In feite is het zelfs zo, dat hoe zwakker iemand is, hoe meer baat hij of zij over het algemeen bij zelfverdediging heeft. Gehandicapten, ouderen, kinderen en vrouwen kunnen zich verweren, mits zij de juiste technieken kennen, ook indien zij niet zo sterk zijn. Veel technieken zijn ook gebaseerd op het gebruik van de kracht van de tegenstander, niet die van degene die zich verdedigt.
Tijdens korte cursussen in zelfverdediging worden vaak slechts weinig technieken geleerd, maar dit zijn wel eenvoudige en zeer effectieve technieken die bij zelfverdediging van nut kunnen zijn.
In tegenstelling tot vechtsporten, is er op zich geen wedstrijdelement bij zelfverdediging aanwezig. Toch kan de grens tussen zelfverdedigingskunsten en vechtsporten vaag zijn, omdat diverse zelfverdedigingskunsten ook varianten kennen die wel een wedstrijdelement hebben.
Behalve het praktische aspect van het zich leren verdedigen tegen een aanval, zijn er ook andere redenen waarom mensen zelfverdedigingskunsten leren. Een zelfverdedigingskunst als het aikido heeft voor velen een esthetisch karakter. Veel mensen leren zelfverdedigingskunsten als tai chi om een traditie in stand te houden. Verder worden zelfverdedigingskunsten vaak mede beoefend om goed in conditie te blijven.
Zelfverdediging en de wet en zelfverdediging in de praktijk
Wettelijk gezien dient men niet meer geweld te gebruiken voor de zelfverdediging, dan noodzakelijk is gegeven de aanval. In de praktijk is het niet altijd eenvoudig te bepalen, wat nog redelijk is. Aanvallen met een mes of vuurwapen zijn praktisch altijd levensbedreigend, in veel gevallen kan het zelfs onverstandig zijn zich hiertegen te verweren, maar bij aanvallen zonder wapen is de ernst van een aanval niet altijd duidelijk.
In de praktijk kan een harde schreeuw soms al voldoende zijn om iemand af te schrikken. Op cursussen die puur op zelfverdediging zijn gericht komt het vocale aspect ook aan bod. En hoe bekwaam men ook is in een vechtsport: een gevecht vermijden is altijd beter dan vechten. Het is nooit duidelijk wat er precies gaat gebeuren en als degene die aangevallen wordt iemand letsel toebrengt bestaat er een kans dat de aanvaller(s) hem of haar aanklagen, ook al zijn zij degene die fout bezig zijn. In vele sportscholen wordt ook geleerd: alleen vechten als het echt nodig is en meteen wegwezen na het gevecht om erger te voorkomen. Niet vechten is een gewonnen gevecht.
Voorbeelden van zelfverdedigingskunsten
Zelfverdedigingskunsten met een artikel op Wikisage zijn: