Uitklappen
Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed
Zachtaardigheid
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Zachtaardigheid of zachtmoedigheid is een manier van uiten van een zacht en goedhartig karakter (aard).
De Griekse filosoof Aristoteles beschreef praotes (πρᾳότης), dat gewoonlijk als zachtmoedigheid of zachtaardigheid wordt vertaald, als volgt:
- Tot πρᾳότης behoort het vermogen om verwijten en beschimpingen met mate te dragen, en om niet snel wraak te nemen, en om niet gemakkelijk tot boosheid te worden geprovoceerd, maar om, vrij van bitterheid en twistgierigheid, rust en stabiliteit in de geest hebben.[1]
Bij mensen betreft het onder andere :
- Vriendelijk en met zachte stem sprekend.
- Behulpzaam, indien mogelijk altijd bereid om te helpen.
- Teder in de omgang.
- Geen geweld gebruikend en niet of amper de zelfbeheersing verliezend (niet kwaad wordend).
- Empathie hebbend voor andere mensen en gevoelig zijn voor het leed van dieren.
- Begrijpend, er (direct) van doordrongen raken wat een ander zegt / bedoelt, en daar zonodig een reactie op geven waar de ander iets aan heeft.
- Vrolijk zijnd, althans niet humeurig of zwartgallig.
Referenties
(en) gentleness, in: ISBE, J. Orr, ed., Chicago, Howard-Severance Company, 1915. (vertaal via: )