Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Weimarer Dichtertreffen

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Het jaarlijkse Weimarer Dichtertreffen, vanaf 1940 „Europäisches Dichtertreffen”, was het belangrijkste literaire evenement in het Duitse Rijk in de tijd van het nationaalsocialisme.

De bijeenkomst vond plaats in ’Hotel Elephant’, een historisch luxehotel in Weimar. De gastheer was het Duitse Reichsministerium für Volksaufklärung und Propaganda (RMVP). De bijeenkomst had het karakter van een werkconferentie, ging met diverse feestelijkheden zoals opera- en theatervoorstellingen en recepties. Het hoogtepunt was een door de staat georganiseerde feestelijkheid met de aanwezigheid van hoge functionarissen.

Over de deelnemende schrijvers aan het evenement werd gezegd dat zij „de belangrijkste Duitse schrijvers van deze tijd” waren, waarmee men schrijvers bedoelde die in Nazi-Duitsland gebleven waren en door de nazi’s geduld werden. Er waren ook buitenlandse dichters aanwezig.

Tot 1939 heette de bijeenkomst Großdeutsches Dichtertreffen, vanaf 1940 Europäisches Dichtertreffen. In 1941 werd de „herfstreis” van de Franse schrijvers naar het tweede Europese dichtertreffen internationaal bekend.[1] Deze was georganiseerd door Gerhard Heller, de leider van de propagandadienst in Parijs.

Deelnemers aan het dichtertreffen van 1941

De bijeenkomst van 1941 had deelnemers uit Duitsland en 14 andere landen:

  • België: Felix Timmermans, Ferdinand Vercnocke, Ernest Claes, Filip De Pillecyn
  • Bulgarije: Fani Popowa-Mutafowa
  • Denemarken: Svend Fleuron; Ejnar Howalt
  • Finland: Arvi Kivimaa; Veikko Antero Koskenniemi
  • Frankrijk: Robert Brasillach; Pierre Drieu La Rochelle; Abel Bonnard; Ramon Fernandez; André Fraigneau; Jacques Chardonne; Marcel Jouhandeau
  • Groot-Duitsland”: Moritz Jahn; August Hinrichs; Friedrich Schnack; Hans Baumann; Hans Carossa; Hanns Johst; Bruno Brehm; Paul Alverdes; Karl Heinrich Waggerl
  • Hongarije: József Nyírő
  • Italië: Emilio Cecchi, Antonio Baldini, Elio Vittorini, Arturo Farinelli, Alfredo Acito, Giulio Cogni, Mario Sertoli, Enrico Falqui
  • Kroatië: Antun Bonifačić
  • Nederland: Rintsje Piter Sybesma, Henri Bruning, Jan Eekhout
  • Noorwegen: Kåre Bjørgen, Lars Hansen
  • Roemenië: Nicolae I. Herescu, Ion Sân-Giorgiu
  • Spanje: Ernesto Giménez Caballero, Luis Felipe Vivanco
  • Zweden: Einar Malm
  • Zwitserland: John Knittel

Verwijzingen

  1. º Berliner Zeitung, So zärtlich war Nieflheim berliner-zeitung.de
rel=nofollow