Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

WWE Raw

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

WWE Raw (ook bekend als WWE Monday Night Raw) is een wekelijkse worstelshow die sinds 1993 door de WWE wordt geproduceerd en traditioneel wekelijks op maandagavond rechtstreeks wordt uitgezonden door het Amerikaanse kabeltelevisienetwerk USA Network. Sinds oktober 2012 zond RTL7 Raw uit in Nederland op zaterdagavonden. Medio 2014 stopte RTL 7 daarmee.

De show debuteerde oorspronkelijk in de Verenigde Staten op het USA Network op 11 januari 1993. Het bleef daar tot 2000, toen Raw werd verplaatst naar TNN, dat later bekend is als Spike TV. In 2005 is de show terug verplaatst naar de USA Network. Raw wordt in het algemeen gezien als het vlaggenschipprogramma van het bedrijf vanwege zijn rijke geschiedenis, de hoge kijkcijfers, de wekelijkse rechtstreekse uitzendingen en de nadruk op pay-per-view. Het is het langstlopende Amerikaanse wekelijkse televisieprogramma in de geschiedenis.

Geschiedenis

Oorspronkelijke programmaformule

WWF Monday Night Raw werd voor het eerst als een uur lang durend programma uitgezonden door USA Network op 11 januari 1993. De oorspronkelijke RAW was baanbrekend. Traditioneel werden worstelshows opgenomen op kleine locaties met een klein publiek of tijdens grote arenashows. De RAW-formule was anders dan zijn voorganger WWF Prime Time Wrestling: in tegenstelling tot de opgenomen wedstrijden met studiovoice-overs werd RAW opgenomen met publiek en rechtstreeks uitgezonden.

RAW kwam oorspronkelijk vanuit het Manhattan Center (nu de Hammerstein Ballroom), een klein New Yorks theater en werd iedere week rechtstreeks uitgezonden. De combinatie van een intieme locatie en liveactie bleek een groot succes. Toch bleken de wekelijkse rechtstreeks uitzendingen een grote financiële aderlating voor de WWF, en om de week werd een opgenomen show uitgezonden. Vanaf het begin van 1994 tot september 1999 was RAW de ene week rechtstreeks en werd de dag erna op dinsdag de RAW voor de volgende maandag opgenomen.

De verhaallijnen en gimmicks hadden tijdens de beginjaren van RAW nog steeds een gezonde dosis van de oude Federation cartoon stijl. Er waren bijvoorbeeld momenten zoals toen Irwin R. Schyster de hoofdtooi van Tatanka verscheurde.

RAW was uniek, omdat het onverwachte, enerverende momenten bevatte, een voorbode voor de "Attitude Era", waarbij Raw als ondertitel "Uncut, Uncooked, Uncensored" droeg. Sommige van deze momenten zijn onder andere toen Razor Ramon onverwacht een wedstrijd verloor van Sean "The 1-2-3 Kid" Waltman, die toen bekendstond als X-Pac, Marty Jannetty die Shawn Michaels versloeg om het WWE Intercontinental Championship te winnen.

De oorspronkelijke presentators van Raw waren Vince McMahon, "Macho Man" Randy Savage en Rob Bartlett. Sean Mooney deed de interviews en Bobby "The Brain" Heenan deed ook zijn bijdrage. Later in 1993 werd Rob Bartlett ontslagen uit het uitzendteam en werd vervangen door Heenan. Op 6 december 1993 ontsloeg Gorilla Monsoon Bobby Heenan uit de WWF. In werkelijkheid verliet Heenan de WWF omdat hij zijn reisschema wou verlichten en omdat hij geen salarisverlaging van 50% wilde. Na ongeveer een jaar verhuisde RAW uit het Manhattan Center en reisde naar verschillende locaties in de Verenigde Staten.

De Monday Night Wars

In 1995 begon World Championship Wrestling (WCW) met de uitzending van zijn nieuwe worstelshow, Monday Nitro, iedere week rechtstreeks. RAW en WCW Monday Nitro verschenen voor het eerst tegelijk op televisie op 11 september 1995. Omdat RAW soms werd opgenomen gaf WCW Vice President Eric Bischoff, die ook een televisiepersoonlijkheid was, de resultaten van de opgenomen RAW-shows prijs in de rechtstreekse WCW-show (een tactiek die hem later duur kwam te staan). Sommige liefhebbers bekeken de RAW-opnameresultaten ook op het stevig groeiende internet, wat soms leidde tot lagere kijkcijfers voor de opgenomen RAW-afleveringen.

Een rechtstreekse uitzending van een worstelshow kost ongeveer 500.000 dollar, wat er de oorzaak van was dat de WWF het zich tot september 1999 slechts eens per twee weken kon veroorloven om Raw rechtstreeks op televisie te brengen, totdat men dankzij de kijkcijfers en het succes van pay-per-view genoeg geld had voor een wekelijkse live-uitzending. De rijkdom van eigenaar Ted Turner stond WCW's Nitro toe om elke week live te zijn, zelfs toen het bedrijf in 2000 miljoenen US$ (Amerikaanse dollars) verloor.

Tijdens het begin van de kijkcijferoorlog in 1995 tot het midden van 1996 wonnen Raw en Nitro ieder regelmatig van elkaar als rivalen zijnde. In het midden van 1996, vooral dankzij de nWo verhaallijn, begon Monday Nitro de kijkcijfers iedere week te domineren, voor 83 opeenvolgende weken tot het einde op 13 april 1998.

"Pillman's Got a Gun"

Op 14 november 1996 tijdens een aflevering van Raw, zond de WWF de gevreesde Pillman's Got a Gun angle uit met Steve Austin en Brian Pillman waarbij Austin op bezoek ging bij de geblesseerde Pillman thuis. Austin werd aangevallen door Pillman's vrienden toen hij arriveerde, maar hij was ze snel de baas. Hij ging toen door en kwam het huis binnen maar Pillman antwoordde door een 9 mm Glock geweer te pakken en richtte dit op een twijfelende Austin. De camera werd toen gestoord en de scene eindigde zwart. De regisseur contacteerde commentator Vince McMahon en rapporteerde dat hij een aantal explosies had gehoord. De uitzending werd toen hersteld en liet later zien dat Pillmans vrienden Austin uit het huis sleepten in een scene waar Pillman schreeuwde "That son of a bitch has got this coming! Let him go! I'm going to kill that son of a bitch! Get out of the fucking way!" Het "fucking way" deel werd niet weggepiept en was duidelijk te horen, hetgeen betekende dat de WWF de week erna zijn excuses voor de gebeurtenis moest aanbieden om op het USA Network te kunnen blijven. Pillman moest ook zijn excuses aanbieden voor de opmerking, waarbij hij zei dat hij dit geen gewoonte van hem was. Later werd Pillman opgepakt voor verboden wapenbezit.

RAW is WAR

Bestand:RawIsWar Logo.png
RAW is WAR-logo

Op 3 februari 1997, ging Monday Night RAW naar een twee uur durend formaat toen de Attitude Era aan het beginnen was. In een poging om de overheersing in de kijkcijfers door WCW's Monday Nitro te breken, werd Extreme Championship Wrestling (ECW) binnengehaald toen Jerry Lawler ECW "uitdaagde" op 17 februari 1997. In een aflevering waar RAW terugkeerde naar het Manhattan Center, werd de "uitdaging" beantwoord in de show van de volgende week met door Taz, Mikey Whipwreck, Sabu, Tommy Dreamer, D-Von Dudley en Sandman. ECW eigenaar Paul Heyman deed een interview tijdens RAW de week daarna.

Gedurende 1997 waren er meer en meer controversiële elementen in RAW en de WWF programmering zoals de Nation of Domination en de D-Generation X storyline.

Na WrestleMania XIV in maart 1998 kreeg de WWF opnieuw de leiding in de Monday Night Wars met zijn nieuwe "WWF Attitude"-merk, wat vooral leidde tot rijzende sterren zoals "Stone Cold" Steve Austin, The Rock en Mankind. De klassieke feud (vete) tussen de WWF Chairman Vince McMahon (die een nieuw imago had gekregen van "gekleurde commentator" tot het gemene chairman karakter Mr. McMahon) en Steve Austin (die, ironisch gezien, ontslagen was door Bischoff in de zomer van 1995 omdat hij niet verkoopbaar genoeg zou zijn) ving de kijker. De aflevering van RAW op 13 april 1998, met als hoogtepunt een match tussen Austin en McMahon, markeerde de eerste keer dat WCW de strijd over de kijkcijfers op maandagavond verloor in 84 weken sinds 1996.

Terwijl RAW een nieuwe weg insloeg wat betreft de programmering, begon Nitro shows te creëren die de zelfde storylines herhaalden. Oudere sterren zoals Hulk Hogan en Kevin Nash kwamen vaak voor in de de hoofdevenementen, terwijl jongere talenten zoals Chris Jericho, Chris Benoit en Eddie Guerrero niet de kans kregen om door te groeien, met Bill Goldberg als enige nieuwkomer die uitgroeide tot een van de belangrijkste personen van het hoofdevenement.

Ondertussen waren de fans op RAW gefascineerd door de feud (zogenaamde vete) tussen WWF eigenaar Vince McMahon en Stone Cold Steve Austin. Nieuwe talenten zoals Triple H en zijn D-Generation X groepering, Mankind en The Rock werden de belangrijkste sterren van de WWF. Dingen werden zo gespannen tussen de twee programma's dat, toen beide shows in dezelfde buurt uitzonden op dezelfde avond (RAW in Hampton, Virginia, Nitro in Norfolk, Virginia), dat D-X naar de Norfolk Scope gezonden werd om een "war" deel op te nemen, waar ze WCW-fans kleineerden die gekomen waren om Nitro te zien.

Eric Bischoff's tactieken van het weggeven van de RAW resultaten op live-edities van Nitro kwamen hem duur te staan op 4 januari 1999. Mick Foley, die had geworsteld voor WCW tijdens het begin van de jaren '90 als Cactus Jack won de WWF Titel als Mankind op RAW. Nitro announcer Tony Schiavone zei sarcastisch "that'll put some butts in the seat"; meer dan 600.000 kijkers veranderden van kanaal om RAW te kijken. De week daarop en de maanden daarna brachten fans van het RAW-publiek borden mee naar de show met daarop "Mick Foley put my ass in this seat!"

Vanaf 8 februari 1999 won RAW continu de strijd om de kijkcijfers tegen Nitro en verloor nooit meer sindsdien.

Het einde van de Wars

Op 25 september 2000 veranderde RAW van station, van het USA Network naar TNN (wat later Spike TV zou worden).

WCW had een sterke daling in de opbrengst en lage kijkcijfers leidden tot de verkoop van Time Warner van het bedrijf aan de WWF in 2001. De laatste aflevering van Nitro werd uitgezonden op 26 maart 2001. De show begon met Vince McMahon die een korte statement maakte over zijn recente aankoop van WCW en eindigde met de gelijktijdige uitzending van RAW op TNN met het verschijnen van Vinces zoon Shane McMahon op Nitro. Shane interrumpeerde zijn vaders woorden over de aankoop van WCW en legde uit dat hij degene was die werkelijk WCW bezat en begon zo de storyline van de Invasion.

Het RAW is WAR-logo en naam werden geschrapt in september 2001, volgend op de terroristische aanslagen van die maand en de gevoeligheid over het woord "war" (zoals gebruikt in "war on terrorism"); het symboliseerde ook dat de "Monday Night Wars" van het professionele worstelen voorbij waren.

Verdeling in twee shows

In het begin van 2002 onderging de WWE een proces dat de Brand Extension genoemd wordt. WWE splitste zichzelf in twee worstelpromoties met gescheiden roosters, verhaallijnen en autoriteitsfiguren. RAW en SmackDown! huisden beiden een deel van elke divisie, gaven naam aan het onderdeel en waren in essentie competitie voor elkaar. De scheiding was het resultaat van het feit dat de WWE (toen nog bekend als WWF) zijn twee grootste tegenstanders, WCW en ECW had gekocht.

De Brand Extension bracht een verandering als geen ander in de WWF/WWE ooit. Worstelaars waren exclusief voor een show, worstelden alleen voor hun specifieke show. De enige uitzonderingen hierop waren de WWE Undisputed Champion en de WWE Women's Champion, omdat deze titels op beide shows verdedigd werden. In augustus 2002 weigerde de WWE Undisputed Champion Brock Lesnar om zijn titel te verdedigen op RAW, zodat de titel exclusief aan SmackDown! verbonden werd. De daarop volgende week op RAW, reikte General Manager Eric Bischoff een nieuwe World Heavyweight belt (riem) uit met een ontwerp gelijkend aan de WCW World Heavyweight Championship-riem, aan de RAW's beste tegenstander, Triple H.

Het WWE Women's Championship is RAW-exclusief, nadat dit werd genoemd in een backstage-fragment tussen de toenmalige SmackDown! General Manager Stephanie McMahon tijdens een aflevering van SmackDown! in september 2002. Er was toen veel speculatie over het feit dat het WWE Women's Championship verdedigd kon worden op beide programma's,

Volgend op de Brand Extention wordt er jaarlijks een trekking gehouden om leden van elk rooster uit te wisselen en de line-up te verfrissen. De WWE Draft Lottery van 2005 maakte een grote impact op de show. RAW kreeg verschillende grote SmackDown! sterren, waaronder WWE Champion John Cena, Kurt Angle, Carlito, die de Intercontinentale titel won in zijn eerste wedstrijd op RAW, Big Show en RVD (afkorting van ringnaam Rob Van Dam). Ze verloren echter Chris Benoit, Randy Orton, Muhammad Hassan (met Khosrow Daivari), Christian en de World Heavyweight Champion Batista. Later verlieten ook zowel Hassan als Christian het bedrijf. Kurt Angle zou uiteindelijk teruggaan naar SmackDown! en is momenteel ingedeeld in het rooster van de nieuw ingestelde ECW, maar zit een schorsing uit.

Terugkeer naar het USA Network

Op 10 maart 2005, besloten Viacom en de WWE om niet door te gaan met Spike TV waardoor RAW en andere WWE programma's zonder netwerk zouden zitten als hun deal zou verlopen in september 2005. Op 4 april 2005 maakte WWE bekend dat ze een 3-jarig contract hadden gesloten met NBC Universal om RAW terug te brengen naar zijn vroegere thuis, het USA Network, waarbij twee jaarlijkse specials op NBC zouden komen en een Spaanse RAW op Telemundo. In dezelfde week als RAW's herdebuut op USA, zond Spike TV het Ultimate Fighting Championship live uit in het tijdslot van RAW om zo te strijden met RAW.

De show's eerste avond terug op USA werd WWE Homecoming genoemd en bracht de terugkeer van voormalige WWE Champions zoals Hulk Hogan, "Stone Cold" Steve Austin, Mick Foley, Triple H en Vince McMahon samen met korte verschijningen van legendes zoals Roddy Piper, Jimmy Hart, "Superfly" Jimmy Snuka en "Handsome" Harley Race. De WWE Homecoming duurde drie uur - de langste aflevering van RAW die ooit is uitgezonden in zijn toen 12-jarige geschiedenis. USA liet ook RAW Exposed zien, een uur van de beste momenten van RAW, tijdens zijn voorgaande periode op USA. WWE kondigde aan dat RAW zijn hoogste kijkcijfers in drie jaar had die avond, bijna zes miljoen kijkers.

De daarop volgende week "ontsloeg" Vince McMahon Jim Ross, omdat hij niet had geholpen nadat Steve Austin hem en zijn gehele familie de Stone Cold Stunner (een worsteltechniek) had gegeven. Jonathan Coachman werd benoemd tot Ross' vervanger maar na twee weken werd hij vervangen door de voormalige announcer (aankondiger) van ECW Joey Styles.

Sinds de terugkeer naar het USA Network zendt WWE.com een nieuwe service uit genoemd WWE Unlimited waarbij ze liveclips van RAW voor en na de show tijdens de reclame-pauzes uitzenden. De service heeft een aantal exclusieve momenten opgeleverd waaronder de verandering van karakter, met de nodige "incidenten", van Gregory Helms. Terugkerende onderdelen zijn de "Kiss Cam", door Diva Maria. Tijdens het onderdeel laat de camera twee leden van het publiek zien die elkaar zoenen en WWE Unlimited Trivia, gepresenteerd door backstage announcer Todd Grisham, waarbij hij drie fans op de voorste rij een vraag stelt over de geschiedenis van de WWE in die stad.

RAW wordt soms samen met SmackDown! opgenomen op een zondag, wat een "WWE Supershow" wordt genoemd. De aflevering van 14 november 2005 was zo'n "supershow" - deze werd opgenomen op de dag dat Eddie Guerrero stierf in zijn hotel kamer in Minneapolis. Vanwege dit waren zowel de RAW en SmackDown! shows omgedoopt tot tributeshows voor Guerrero.

Op 5 december 2005 tijdens RAW hield WWE Chairman Vince McMahon het Trial of Eric Bischoff, met Vince zelf als rechter. Uiteindelijk uitte McMahon zijn trademark zin "YOUUUUU'RE FIIIRED!!!", waarmee hij Bischoff's periode als RAW's General Manager beëindigde. De toenmalige WWE Champion John Cena hielp McMahon met het "buiten zetten van het vuilnis" door zijn "F-U" move (een worp waarbij een persoon horizontaal op de schouder ligt en met een harde draai beweging op de mat wordt gegooid) uit te voeren op de voormalige General Manager. Rechter McMahon zelf, gooide Bischoff toen in een vuilniswagen en reed hem de arena uit.

Op 9 januari 2006 claimde RAW dat ze het eerste sportprogramma zouden zijn dat rechtstreeks seks uit zou zenden tussen Edge en Lita, op een bed geplaatst in de ring. Helaas voor de twee kwamen Ric Flair en John Cena om het "feest" te verstoren, maar de WWE maakte bekend dat RAW een groei in de kijkcijfers had van 16% ten opzichte van de week daarvoor, waarbij het rechtstreekse (zogenaamde) seksonderdeel het moment was met de hoogste kijkcijfers van de avond.

Op 16 februari 2006 werd RAW uitgezonden op donderdag in de Verenigde Staten. Dit was vanwege de USA Network's traditionele verslag van de Westminster Kennel Club Dog Show. In Canada en het Verenigd Koninkrijk werd deze aflevering van RAW wel rechtstreeks uitgezonden op maandagavond, zoals gewoonlijk.

Tijdens de aflevering van RAW van 1 mei 2006 maakte Joey Styles bekend dat hij stopte door een "shoot style promo" te doen waarbij hij Vince McMahon, WWE en sports entertainment zwart maakte en benadrukte dat mensen deze onzin (het professioneel worstelen) geloven. De vacatur voor aankondiger (announcer) zorgde voor de terugkeer van Jim Ross naar de commentaartafel van RAW en hij eindigde zo de verhaallijn waarbij Ross ontslagen werd door Linda McMahon, toen hij in werkelijkheid een darmoperatie onderging.

Op de 3 juli 2006 uitzending van RAW won Edge het WWE Championship waarbij het de eerste keer was sinds 2001 dat het kampioenschap van eigenaar verwisselde tijdens RAW.

Sinds 29 augustus 2011, maakte het SmackDown-brand rooster samen met de Raw brand deel uit van het Raw-televisieprogramma dat nu verwezen wordt als de Raw SuperShow.

On-air persoonlijkheden

Autoriteitsfiguren

Autoriteit Positie Data Aantekeningen
Ric Flair Eigenaar 9 november 2001 - 10 juni 2002 Verloor zijn positie als per overeenkomst, in een wedstrijd tegen Vince McMahon.
Vince McMahon Eigenaar 10 juni 2002 - 15 juli 2002 De komende weken waren er nieuwe "General Managers" toegewezen aan Raw en SmackDown.
Eric Bischoff General Manager 15 juli 2002 - 5 december 2005 Steve Austin was periodiek aangesteld als "Co-General Manager" en "Sheriff" door Bischoffs term.
Mick Foley diende als "Co-General Manager" tot december 2003.
Jonathan Coachman General Manager 11 juni 2007 - 6 augustus 2007 Diende als "Executive Assistant" van mei 2006 tot juni 2007 en van augustus 2007 tot januari 2008.
William Regal General Manager 6 augustus 2007 - 19 mei 2008 Verloor zijn positie als General Manager nadat hij ontslagen werd door Vince McMahon na het verliezen van een wedstrijd tegen Mr. Kennedy.
Mike Adamle General Manager 28 juli 2008 - 3 november 2008 Ontslag genomen in november 2008.
Shane McMahon
Stephanie McMahon
General Managers 3 november 2008 - 24 november 2008 De controle keerde terug naar de McMahons.
De positie werd vervolgens opgeëist door Stephanie McMahon.
Stephanie McMahon General Manager 24 november 2008 - 6 april 2009 Nam op 23 februari 2009 ziekteverlof op.
Vickie Guerrero als "Interim General Manager" diende tot april 2009.
Vickie Guerrero General Manager 6 april 2009 - 8 juni 2009 Koos volledig ervoor om de positie over te nemen en trad af als General Manager van SmackDown.
Ontslag genomen in juni 2009.
Donald Trump Eigenaar 15 juni 2009 - 22 juni 2009 Het was aangekondigd dat Trump het stemrecht van Raw opkocht van Vince McMahon op 15 juni 2009.
Vince McMahon Eigenaar, CEO en voorzitter 22 juni 2009 - heden
Verschillende gastgastheren Gastgastheer 29 juni 2009 - 10 mei 2010 Een initiatief van Trumps korte eigendomsperiode.
De gastheer had de volledige controle op Raw tot 10 mei 2010.
Vickie Guerrero General Manager 10 mei 2010 - 10 mei 2010 Ontslagen na de eerste dag van de ambtstermijn.
Bret Hart General Manager 24 mei 2010 - 21 juni 2010 Van deze positie verwijderd door Vince McMahon.
Anoniem General Manager 21 juni 2010 - 18 juli 2011 De General Manager positie was voor het laatst anoniem en niet meer uitgevoerd sinds Triple H CEO werd.
De mededelingen van de anonieme General Manager werden via e-mail ontvangen door middel van een laptop en Michael Cole's iPad.
Triple H Chief Operating Officer 18 juli 2011 - heden
Theodore Long Assistent van de CEO 5 september 2011 - 10 oktober 2011 Lange werd benoemd door CEO Triple H om hem te helpen in Raw Supershows, als gevolg van zijn rol als General Manager van Smackdown!.
John Laurinaitis General Manager 11 oktober 2011 - 17 juni 2012 Ontslagen op No Way Out door WWE-voorzitter Vince McMahon na een akkoord-wedstrijd wanneer John Cena Big Show versloeg in een Steel Cage match.
David Otunga Legaal adviseur 11 oktober 2011 - 17 juni 2012
Theodore Long Assistent van de General Manager 2 april 2012 - 17 juni 2012
Eve Torres Executive Administrator 23 april 2012 - 17 juni 2012
Interim General Managers Gast General Manager 18 juni 2012 - 23 juli 2012 Door Laurinaitis' ontslag, zal de "Raad van Bestuur" voormalige General Managers en Commissioners uitnodigen om Raw te leiden op een wekelijkse basis tot het beslissen over een nieuwe voltijds General Manager.
AJ Lee General Manager 23 juli 2012 - 22 oktober 2012 In de Raw-aflevering kondigde Mr. McMahon aan dat AJ benoemd werd tot General Manager
Vickie Guerrero Managing Supervisor 22 oktober - 8 juli 2013 Genoemd nadat AJ Lee ontslag nam
Brad Maddox General Manager 8 juli 2013 - heden

Commentatoren

Commentatoren Data
Vince McMahon, Randy Savage en Rob Bartlett 11 januari 1993 - 19 april 1993
Vince McMahon, Bobby Heenan en Randy Savage 26 april 1993 - 18 oktober 1993
Vince McMahon en Bobby Heenan 25 oktober 1993 - 6 december 1993
Vince McMahon en verschillende gastcommentatoren 13 december 1993 - 28 februari 1994
7 november 1994 - 28 november 1994
Gorilla Monsoon en Randy Savage 20 juni 1994 - 4 juli 1994
Jim Ross en Randy Savage 11 juli 1994 - 25 juli 1994
Vince McMahon en Randy Savage 7 maart 1994 - 13 juni 1994
1 augustus 1994 - 31 oktober 1994
Vince McMahon en Shawn Michaels 5 december 1994 - 6 februari 1995
Vince McMahon en Jim Cornette 20 februari 1995 - 3 april 1995
Vince McMahon en Jerry Lawler 10 april 1995 - 29 juli 1996
Kevin Kelly, Jim Ross en Jerry Lawler 5 augustus 1996 - 14 oktober 1996
Vince McMahon, Jim Ross en Jerry Lawler 21 oktober 1996 - november 1997
Jim Ross en Jerry Lawler november 1997 - november 1998
april 1999 - februari 2001
november 2001 - juni 2005
8 mei 2006 - 23 juni 2008
Jim Ross, Michael Cole en Kevin Kelly december 1997 - februari 1998
Jim Ross en Michael Cole maart 1998 - juni 1998
Jim Ross en Paul Heyman februari 2001 - november 2001
Jim Ross, Jerry Lawler en Jonathan Coachman 26 juni 2005 - 10 oktober 2005
Jonathan Coachman en Jerry Lawler 17 oktober 2005 - 31 oktober 2005
Joey Styles, Jerry Lawler en Jonathan Coachman 7 november 2005 - 16 april 2006
Joey Styles en Jerry Lawler 23 april 2006 - 1 mei 2006
Jim Ross en Jerry Lawler mei 2006 - juni 2008
Michael Cole, Jerry Lawler en CM Punk 22 november 2010 - 20 december 2010
Michael Cole, Josh Mathews, Jim Ross en Jerry Lawler 4 april 2011 - 2 mei 2011
Michael Cole, Josh Mathews en Jerry Lawler 27 december 2010 - 28 maart 2011
9 mei 2011 - 23 mei 2011
Michael Cole en Josh Mathews 19 september 2011
Michael Cole, Jim Ross en Booker T 26 september 2011 - 3 oktober 2011
Michael Cole, Jim Ross en Jerry Lawler 25 juli 2011 - 10 oktober 2011
Michael Cole, Jerry Lawler en Booker T 21 november 2011
26 maart 2012
Michael Cole en Jerry Lawler en JBL november 1998 - april 1999
30 juni 2008 - 15 november 2010
30 mei 2011 - 18 juli 2011
10 oktober 2011 - heden

Ringaankondig(st)er

Naam Data Aantekeningen
Howard Finkel 11 januari 1993 - 22 augustus 2002 Verscheen af en toe op Raw als gast ringaankondiger
Tony Chimel april 1997 - 16 augustus 1999 Maakte een een-nacht terugkeer op 30 mei 2011
Lilian Garcia 23 augustus 1999 - 21 september 2009 Maakte een een-nacht terugkeer op 19 april 2010 toen de Raw-roosters vastzaten in Europa vanwege de vulkaanuitbarsting onder de Eyjafjallajökull
Justin Roberts maart 2007 - juni 2007
27 september 2009 - heden

Terugkerende onderdelen

In toevoeging tot worstelwedstrijden en onderdelen achter de schermen, zend RAW ook verschillende terugkerende onderdelen uit als deel van zijn programma. Vanaf het begin in 1993 had de show "RAW Girls"; niet-worstelende vrouwen die borden rond de ring droegen voor een wedstrijd begon, elk met een grappige manier om de show te promoten (bijvoorbeeld: "Open wide and say RAW!"). De RAW Girls zijn uit de show geschrapt. Van 1993 tot 1995 presenteerde Jerry "The King" Lawler The King's Court, een deel van de uitzending, bedoeld voor interviews, waar altijd iets voorkomt, zoals een ruzie, een gevecht of een onverwachte aankondiging, geïnspieerd op Piper's Pit van Roddy Piper en 'The Flower Shop' van Adrian Adonis, van jaren daarvoor. In 1998 presenteerde Dude Love voor korte tijd een onderdeel dat Dude's Love Shack genoemd werd; maar toen Steve Austin de set vernietigde verviel dit onderdeel. In 2003 was Chris Jericho's Highlight Reel de RAW-vergelijking van Piper's Pit-onderdelen, uitgezonden op SmackDown! op dat moment. Ook in dat jaar presenteerden Rodney Mack en Theodore Long de White Boy Challenge, een uitdaging met een tijdslimiet van 5 minuten voor iedere blanke worstelaar om Mack te verslaan. De uitdaging werd uiteindelijk beëindigd door Goldberg in datzelfde jaar. 2004 was het jaar dat de jaarlijkse RAW Diva Search voor het eerst plaatsvond. Het jaar erna introduceerde WWE nieuwkomer Chris Masters de Masterlock Challenge kort na zijn debuut. De loterij in 2005 bracht Kurt Angle en zijn Kurt Angle Invitational naar de show, waarbij dit korte tijd werd omgetoverd tot Eugene's Eugene Invitational. Carlito bracht zijn interview onderdeel Carlito's Cabana van SmackDown! naar RAW. In datzelfde jaar maakte Rowdy Roddy Piper twee gastverschijningen en presenteerde een speciale editie van zijn interview onderdeel "Piper's Pit" waarin hij Shawn Michaels en Mick Foley interviewde op verschillende momenten. In december van dat jaar lanceerde Edge The Cutting Edge, wat de Cabana verving als RAW's interview-onderdeel. Matt Striker presenteert soms ook een onderdeel dat Matt Striker's Classroom genoemd wordt. In dit onderdeel doet hij alsof hij een leraar is (zijn voormalige beroep) en beledigt hij de intellectualiteit van het publiek.

Speciale afleveringen

Aflevering Datum Aantekeningen
Raw-debuut 11 januari 1993 De allereerste aflevering van Raw.
Raw Bowl 1 januari 1996
Raw Championship Friday 6 september 1996 Een Raw aflevering uitgezonden op vrijdag met alle WWF kampioenen.
Royal Rumble Raw 3 februari 1997
Thursday Raw Thursday 13 februari 1997 Een Raw aflevering uitgezonden op een donderdag.
Raw is Owen 24 mei 1999 Herdenking van Owen Hart.
De Brand Extension Draft 25 maart 2002 Start van het Brand Extension.
Vince McMahon selecteerde het SmackDown-rooster terwijl Ric Flair het Raw-rooster selecteerde.
Raw X Anniversary 13 januari 2003 Een prijsuitreikingsevenement in het teken van het tienjarig bestaan van Raw
De WWE Draft 2004 22 maart 2004 De eerste "Draft Lottery" tussen Raw en SmackDown.
Raw Homecoming 3 oktober 2005 Eerste drie-uur programma en keerde terug naar het USA Network.
Eddie Guerrero Tribute Show 14 november 2005 Herdenking van Eddie Guerrero.
Tribute to the Troops 19 december 2005 Kerstmis vanuit Afghanistan.
Het onderscheidden van de Amerikaanse soldaten.
Raw Family Reunion 9 oktober 2006 Eerste Raw special met worstelaars van Raw, SmackDown en ECW.
Tribute to the Troops 25 december 2006 Kerstmis vanuit Baghdad.
WWE Draft 2007 11 juni 2007 3-uur special
Chris Benoit Tribute Show 25 juni 2007 Herdenking van Chris Benoit.
Raw 15th Anniversary 10 december 2007 De show bestond 15 jaar.
Tribute to the Troops 24 december 2007 Kerstmis vanuit Irak.
King of the Ring 21 april 2008 King of the Ring- toernooi met worstelaars van Raw, SmackDown en ECW.
WWE Draft 2008 23 juni 2008
Raw's 800th Episode 3 november De 800e aflevering van Raw.
Slammy Award 2008 8 december 2008 Slammy Award-show met worstelaars van de drie brands.
WWE Draft 2009 13 april 2009
The 3-For-All 15 juni 2009 Worstelaars van drie brands.
De drie wereldkampioenschappen werden verdedigd: WWE Championship, ECW Championship en World Heavyweight Championship.
Trump Raw 22 juni 2009 De eerste "commercial free broadcast".
A Raw Thanksgiving 23 november 2009 Jesse Ventura was de gastheer en Vince McMahon keerde terug als Play-By-Play Commentator.
Slammy Award 2009 14 december 2009 Dennis Miller was de gastheer.
Raw's WrestleMania Rewind 15 maart 2010 Re-matches van WrestleMania- momenten.
Stone Cold Steve Austin was de gastheer.
Raw is HBK 29 maart 2010 Een pensioenceremonie voor Shawn Michaels (HBK).
Rob Corddry en Clark Duke waren gastheren.
Monday Night SmackDown 19 april 2010 Vanwege de vulkaanuitbarsting van de Eyjafjallajökull in IJsland, zaten de werknemers van Raw (behalve Triple H en Vladimir Kozlov, die niet meereisden naar Europa) vast wegens een vliegverbod. Het liveprogramma van Raw ging niet door en werd door een SmackDown-programma vervangen dat normaal uitgezonden werd op woensdag.
Will Forte, Kristen Wiig en Ryan Phillippe waren gastheren.
WWE Draft 2010 26 april 2010 WWE Champion John Cena en SmackDown's General Manager Theodore Long managed Raw.
2nd Commercial-Free Raw 17 mei 2010
3-Hour Viewer's Choice Raw 7 juni 2010 De WWE Universe maakten wedstrijden op WWE.com tijdens de nacht. Gekenmerkt door Raw en SmackDown werknemers.
De cast van het The A-Team, uit de toen uitgekomen film waren gastheren.
RAW's 900th Episode 30 augustus 2010 De 900e aflevering. Het werd gekenmerkt door worstelaars van Raw, SmackDown, NXT en optredens van WWE Alumni.
RAW's Goes Old School 15 november 2010 RAW gaat terug naar WWF. Het werd gekenmerkt met Hall Of Famers en worstelaars van RAW en Smackdown.
King of the Ring 2010 29 november 2010 Een 3-uur King of the Ring-toernooi met worstelaars van Raw en SmackDown en de gastvrouw is Miss USA Rima Fakih.
2010 Slammy Awards 13 december 2010
WWE Draft 2011 25 april 2011 Negende WWE Draft in de WWE-geschiedenis.
The Rock's Birthday Bash 2 mei 2011 Verjaardag van Dwayne "The Rock" Johnson in zijn woonplaats van Miami.
WWE All Star Night 13 juni 2011 3-uur aflevering dat gekenmerkt werd met talenten van Raw en SmackDown en Stone Cold Steve Austin was de "special guest General Manager of Raw".
Power to the People 20 juni 2011 3-uur aflevering dat gekenmerkt werd met talenten van Raw en SmackDown en de match selecties werden gestemd op WWE.com.
2011 Raw Roulette 27 juni 2011 De vijfde editie met de roosters van Raw en Smackdown. De wedstrijden werden gekenmerkt door de "rad". Shawn Michaels was de gastster en CM Punk maakte zijn fameuze roep aan het einde van de show.
Raw Gets Rocked 14 november 2011 Drie-uur editie met The Rock en Mick Foley.
Slammy Award 2011 12 december 2011 Drie-uur Slammy Award ceremonie
Raw's 1000th Episode Celebration 23 juli 2012 Speciale verjaardagsaflevering van Raws 1000e aflevering. Werd gehouden in de Scottrade Center in Saint Louis (Missouri). Gekenmerkt met huidige en voormalige WWE-supersterren.
Raw's 20th Anniversary 14 januari 2013 De 20e verjaardag van het Raw-programma.
The Ultimate Warrior Tribute Show 14 april 2014 Ter nagedachtenis van The Ultimate Warrior die een week eerder overleed, een dag na een gastoptreden op WrestleMania
Hulk Hogan Birthday Celebration Show 11 augustus 2014 De viering van Hulk Hogan's 61e verjaardag in de ring, met een onverwacht ("onaangenaam") bezoek van Brock Lesnar

A.M. RAW

WWE A.M. RAW is een zaterdagnacht/zondagochtend professionele worstelshow voor World Wrestling Entertainment die debuteerde op het USA Network op 8 oktober 2005 om 9 uur ET. Het bestaat uit fragmenten uit de eerdere editie van RAW samen met een balk op het onderste deel van het scherm die informatie geeft over de WWE, waaronder trivia en nieuws van live evenementen. A.M. RAW wordt momenteel uitgezonden om 2 uur 's nachts op zondagnacht. Het ontvangt hier hogere kijkcijfers dan in zijn eerste tijdslot van 9 uur op zondagochtenden.

Externe links

q18754 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow