Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Randy Orton
| Randy Orton | ||
| ||
| Persoonlijke informatie | ||
| Bijnaam | "The Viper" "The Legend Killer" "The Apex Predator" | |
| Volledige naam | Randal Keith Orton | |
| Geboorteplaats |  Knoxville (Tennessee)
| |
| Geboortedatum | 1 april 1980 | |
| Lengte | 1,96 m | |
| Gewicht | 107 kg | |
| Carrière | ||
| Debuut | 18 maart 2000 | |
| Ringnaam | Randy Orton | |
| Trainer/coach | "Cowboy" Bob Orton OVW staf | |
| Discipline | Professioneel worstelen | |
Randal Keith Orton (Knoxville (Tennessee), 1 april 1980) is een Amerikaans professioneel worstelaar die actief is in de WWE.
Orton is een professionele worstelaar van de derde generatie, zijn grootvader, Bob Orton Sr., vader, ”Cowboy” Bob Orton en oom, Barry “O” waren allemaal professioneel worstelaars.
Professioneel worstelcarrière
Training
In 2000 maakte Orton zijn worsteldebuut op de Mid-Missouri Wrestling Association-Southern Illinois Conference Wrestling (MMWA-SICW) in Saint Louis (Missouri), een zijtak van de historische St. Louis Wrestling Club. Orton werd daar getraind door zijn vader, "Cowboy" Bob Orton. Hij worstelde een maand voor de MMWA-SICW. Orton trad ook een aantal keren op als scheidsrechter tijdens een paar wedstrijden bij het World Organized Wrestling (WOW), waar zijn oom Barry Orton werkte.
In 2001 tekende Orton een overeenkomst met World Wrestling Entertainment (WWE) en ging naar naar hun opleidingscentrum, Ohio Valley Wrestling (OVW) in Louisville (Kentucky), waar hij zijn training vervolgde. Tijdens zijn tijd in de OVW, worstelde Orton met Rico Constantino en The Prototype en teamde samen met Bobby Eaton tijdens een tag team-titeltoernooi. Hij won het OVW Hardcore kampioenschap door Mr. Black te verslaan op 14 februari 2001 en Flash Flanagan te verslaan op 5 mei 2001.
WWF/WWE (2002-heden)
2002
Orton's eerste officiële WWF wedstrijd was op 16 maart 2002 tijdens WrestleMania X8's Fan Axxess, waar hij verslagen werd door Tommy Dreamer. Orton's eerste WWF televisie wedstrijd was tegen Hardcore Holly op SmackDown! van 25 april 2002. Kort daarna, werd Orton een face (fan favoriet) en worstelde een serie wedstrijden met en meestal tegen Holly. In september 2002 werd Orton ingelijfd door het Raw-brand, waar hij Stevie Richards versloeg. Binnen een paar weken na zijn debuut bij RAW, liep Orton een blessure op en stond hij maandenlang aan de kant. Tijdens zijn herstelperiode verscheen Orton op RAW in zijn eigen "Randy News Network" segment, waarin hij het wekelijks had over zijn conditie op dat moment. De show onderbrak andere segmenten van de RAW programmering en waardoor er een langzame overgangsperiode ontstond waarin hij een "narcistisch en egocentrisch" heel/villain(schurk) werd.
2003
Na hersteld te zijn van zijn blessure vergezelde Orton de stable, Evolution, dat bestond uit Triple H, Ric Flair en nieuwkomer Batista. De groep domineerde in 2003 en 2004 met als hoogtepunt Armageddon 2003 toen alle (mannelijke) titels van RAW in het bezit kwamen van de leden van Evolution. In 2003 hielp Orton regelmatig Triple H voor het World Heavyweight Championship. Orton vergezelde Triple H in een zeskoppige Elimination Chamber match voor het World Heavyweight Championship op SummerSlam. Orton werd geëlimineerd door Goldberg en Triple H won de match en verdedigde met succes zijn titel.
Op dat moment kreeg Orton de gimmick van de Legend Killer waarbij hij meerdere legendarische worstelaars en beroemdheden versloeg of vernederde. Met de hulp van zijn stabiele partner en mentor Ric Flair, versloeg hij Shawn Michaels op Unforgiven 2003 in de eerste van verschillende 'high profile matches' als "Legend versus Legend Killer".
op 14 december versloeg Orton vervolgens Rob Van Dam voor het WWE Intercontinental Championship tijdens Armageddon 2003. Orton behield de titel zeven maanden en dat maakte hem de langst regerende Intercontinental Champion in de afgelopen zeven jaar.
2004
Orton begon het jaar 2004 met een feud (vete) met de half-gepensioneerde worstelaar Mick Foley. De vete begon nadat Orton in december 2003 Foley tot een wedstrijd had uitgedaagd, wat Foley af had geslagen. Kort daarna begon Orton filmpjes uit te zenden waarin hij Foley als een lafaard afschilderde. Foley reageerde door een team te vormen met The Rock tegen Orton, Ric Flair en Batista tijdens WrestleMania XX in een Handicap match waarbij Orton, Foley wist te verslaan. Een maand later tijdens Backlash 2004 in een hardcore-regelsmatch, stonden de twee wederom tegen over elkaar, die Orton ook won.
In juli tijdens Vengeance 2004 versloeg Edge, Orton voor het Intercontinental Championship. tijdens de RAW uitzending van 26 juli 2004 won Orton een battle royal van twintig man, door als laatste Chris Jericho te elimineren om de nummer 1 kandidaat voor het World Heavyweight Championship te worden. Op SummerSlam 2004 van 14 augustus versloeg Orton,Chris Benoit voor het World Heavyweight Championship.
2005
Nadat Orton de World Heavyweight Championship titel succesvol had verdedigd tegen Benoit op RAW de avond erna, vierden Orton en Evolution de overwinning. Tijdens de viering had Batista, Orton op zijn schouders en gaf Triple H hem twee omhooggestoken duimen, die hij vervolgens veranderde in twee naar beneden wijzende duimen. Orton werd toen aangevallen door Batista, Flair en Triple H. Hij werd de week erna tijdens RAW uit Evolution gegooid, nadat hij weigerde om zijn World Heavyweight Championship over te dragen aan Triple H toen deze dat eiste. In plaats daarvan spuugde hij op Triple H en sloeg hem in zijn gezicht met de titelriem. Hij was hierna een maand lang verwikkeld in een vete met Triple H voor het World Heavyweight Championship, die hij het verloor aan Triple H op Unforgiven 2004 van 12 september.
Nadat hij het World Heavyweight Championship had verloren aan Triple H, raakte Orton verwikkeld in een vete met de andere maatjes uit de stal. Later werd hij dusdanig geboekt in een match, dat Orton, Triple H niet meer kon uitdagen voor het World Heavyweight Championship als hij verloor.
Orton overwon samen met Maven, Chris Jericho en Chris Benoiteen wedstrijd tijdens de Survivor Series 2004, waarbij de winnaars ieder General Manager voor de opeenvolgende vier weken na het evenement mocht zijn. Tijdens de RAW uitzending van 29 november 2004 boekte Orton als General manager een battle royal voor het World Heavyweight Championship, omdat hij ervan overtuigd was dat Triple H zo de titel zou verliezen. Vince McMahon liet dit echter niet doorgaan en veranderde de battle royal naar een 'number one contender' match. Orton gaf ook een match voor het World Tag Team Championship aan Eugene en William Regal tegen La Résistance, en stelde de match op tussen Jerry Lawler en Ric Flair in een "legende vs legende" match, en boekte een lingerie wedstrijd tussen een aantal RAW-Diva’s.
op 9 januari 2005 kreeg Orton weer de kans om te worstelen voor het World Heavyweight Championship, dit keer in een in een Elimination Chamber match op New Year’s Revolution 2005 tegen Triple H, Chris Benoit, Edge, Batista en Chris Jericho, om een nieuwe kampioen te bepalen. Triple H wist deze te winnen en hield zo hun vete voor een langere tijd actief.
Orton wist ook niet zijn World Heavyweight Championship terug te pakken tijdens een poging op Royal Rumble 2005 van 30 januari 2005. Nadat Batista’s push begon, werd de rol van Orton geminimaliseerd. Hij begon een on-screen relatie met Stacy Keibler en had een korte vete met Christian. Nadat "Superstar" Billy Graham Orton had geadviseerd met de tekst: “to go where no wrestler has gone before” (te gaan waar geen worstelaar voorheen was geweest), daagde Orton veteraan en SmackDown!-worstelaar The Undertaker uiy voor een match op WrestleMania 21, en maakte de ambitieuze claim dat hij The Undertaker zou verslaan en zo The Undertakers ongeslagen WrestleMania-streak zou beëindigen.
In deze vete voerde Orton ook zijn "RKO" uit op Jake "The Snake" Roberts die hem had gewaarschuwd over het worstelen tegen The Undertaker. Twee weken voor WrestleMania bevestigde Orton zijn heel (slechterik) status door Stacy knock-out te krijgen met zijn "RKO". Hij sloeg later The Undertaker en viel hem aan dankzij een afleiding door zijn vader, "Cowboy" Bob Orton. Ondanks inmenging van zijn vader werd Orton toch verslagen door The Undertaker op WrestleMania 21.
Batista had op de avond na WrestleMania Orton's schouderproblemen verergerd (in werkelijkheid kon Orton zodoende herstellen van zijn 3e echte schouderblessure). Terwijl Orton geblesseerd was verscheen hij Tijdens een uitzending van RAW en verklaarde dat hij zich had voorgenomen om wraak te nemen op Batista door hem te verslaan voor het World Heavyweight Championship.
Op 16 juni 2005 keerde Orton terug tijdens een aflevering van SmackDown! waarin hij The Undertaker aanviel en bekendmaakte dat hij de tweede SmackDown!-keuze was in de loting van 2005.
Op 11 augustus 2005 keerde Orton terug in de ring door te worstelen tegen Kamala wat tot een gelijkspel lijden. Orton versloeg The Undertaker op SummerSlam nadat zijn vader (ie was vermomd als een fan) The Undertaker had afgeleid. Na SummerSlam maakte Orton vol zelfvertrouwen bekend dat hij tijdens de eerste aflevering van Friday Night SmackDown! een pensioenfonds zou openen voor The Undertaker. Toch maakte The Undertaker zijn terugkeer door de grote kist in brand te steken met een bliksemstraal.
Nadat Orton had verloren van The Undertaker tijdens een aflevering van SmackDown! begonnen Orton en The Undertaker elkaar te tergen door een doodskist te gebruiken. Dit leidde ertoe dat Orton en zijn vader tegen The Undertaker worstelde in een handicap Casket match op No Mercy 2005. De Orton's versloegen The Undertaker nadat Bob Orton, The Undertaker had verblind met het schuim van een brandblusser waardoor zijn zoon de kans kreeg om hem met een klapstoel te slaan. Nadat ze The Undertaker in de kist hadden gestopt, stak Orton de kist in brand en sloeg hem met een bijl.
Op Survivor Series 2005 nam Orton, Eddie Guerrero’s plaats in, in Team SmackDown!. Orton was de laatste 'overgeblevene' van zijn team en pinde Shawn Michaels om de wedstrijd te winnen voor Team SmackDown!. Terwijl Orton dit vierde na de wedstrijd, maakte The Undertaker zijn terugkeer en joeg Orton uit de ring en viel enkele andere leden van het SmackDown!-rooster aan.
Op 29 november 2005 tijdens een speciale rechtstreekse aflevering van SmackDown! plaatste Orton, The Undertaker in de kofferbak van Eddie Guerrero’s lowrider en reed de auto achteruit door het SmackDown-decor, stak hem in brand en de auto "ontplofte". The Undertaker speelde daarna spelletjes met Orton in de weken erna, wat leidde tot een Hell in a Cell match tussen de twee op Armageddon 2005.
Op 16 december 2005 lokte Orton, The Undertaker naar de ring door zijn "pensioen" bekend te maken. Toen The Undertaker de ring binnenkwam, bleef een van de druïden die hem naar de ring vergezellen buiten de ring. The Undertaker was hierdoor afgeleid en zo wist Orton hem aan te vallen, door een "RKO" uit te voeren. De "druïde" onthulde zichzelf als Bob Orton, Randy's vader, en gaf Randy de vaas die specifiek bij The Undertaker hoorde om hem daarmee te slaan. Tijdens Armageddon, versloeg The Undertaker, Orton door een "Tombstone Piledriver" uit te voeren op zowel Orton als zijn vader, wat een einde betekende aan hun negen maanden durende vete.
2006
Twee weken na Armageddon, stemde Orton erin toe om de geblesseerde King Booker te vervangen in de vijfde match van zijn "beste van zeven" serie met Chris Benoit voor het WWE United States Championship. Omdat King Booker drie van de reeds gevochten wedstrijden had gewonnen, hoefde Orton, Benoit slechts één keer te verslaan om zo de winst van Booker over te nemen. Orton verloor van Benoit dankzij een mislukte inmenging van de vrouw van King Booker, Sharmell. Hij worstelde de week erna opnieuw tegen Benoit, maar verloor opnieuw, nadat Orlando Jordan zich in de match mengde aan de kant van Benoit.
Op 13 januari 2006 tijdens de uitzending van SmackDown! versloeg Orton, Benoit en won zo het WWE United States Championship voor King Booker en maakte de reeks af met een score van vier-drie. De week erna worstelde hij tegen Orlando Jordan in een wedstrijd, omdat Orlando zich had bemoeid met de viering van Booker en Sharmell door hem aan te vallen midden in de ring. Orton won de wedstrijd door afleiding van Booker en Sharmell. De week erna verloor Orton tegen Benoit in een No holds barred wedtrsijd.
Op 29 januari 2006 nam Orton deel aan de Royal Rumble-match. Ondanks dat hij als nummer 30 de match binnenkwam werd Orton geëlimineerd door de tweede binnenkomer, Rey Mysterio. Tijdens de daarop volgende uitzending van SmackDown! daagde Orton, Mysterio uit om zijn titel op het spel te zetten tijdens No Way Out 2006. Mysterio accepteerde de uitdaging. In de weken toelopend naar No Way Out maakte Orton een aantal controversiële opmerkingen over de overleden Eddie Guerrero. Tijdens No Way Out versloeg Orton, Mysterio, en kreeg hij zo een kans op het World Heavyweight Championship tijdens WrestleMania 22. Toch voegde General Manager Theodore Long Mysterio opnieuw toe aan de match waardoor het een triple threat werd tussen Orton, Mysterio en World Heavyweight Champion Kurt Angle. Orton protesteerde tegen het besluit, maar moest accepteren dat zijn titel op het spel stond.
Op 2 april 2006 tijdens WrestleMania 22 verloor Angle zijn titel nadat Orton werd verslagen door Rey Mysterio.
Op 4 april 2006 maakte de WWE bekend dat Orton geschorst werd voor zestig dagen vanwege onprofessionaliteit.
Op 7 april 2006 verklaarde Orton in een interview met WWE.com: "my conduct was unbecoming of a champion, which is what I will be again when I return" (mijn gedrag was kampioen onwaardig, en ik zal weer kampioen zijn als ik terugkom).[1] Op 12 april 2006, verklaarde de WWE dat Orton een gebroken enkel had opgelopen dankzij Kurt Angle tijdens de SmackDown! opname van de vorige avond, kort nadat hij had verloren tegen Angle in de eerste ronde match van de King of the Ring.
In juli 2006 onthulde Orton dat hij was geschorst vanwege het roken van marihuana achter de schermen bij een opname van SmackDown!. Terwijl hij geschorst was heeft Orton vier weken door gebracht in een kliniek om zijn woede onder controle te krijgen in Atlanta, Georgia, VS.[2]
Op 5 juni 2006 keerde Orton terug van zijn schorsing tijdens de uitzending van RAW, door Kurt Angle aan te vallen en Angle's open uitnodiging tot een match tijdens ECW One Night Stand 2006 te aanvaarden. Vier dagen voor One Night Stand tijdens het WWE vs. ECW Head to Head evenement, maakte Orton bekend dat zijn contract met SmackDown! verlopen was en dat hij opnieuw een lid van het RAW rooster werd. Orton verloor van Angle tijdens One Night Stand 2006, maar won de herkansing tijdens Vengeance.
Rond juli 2006 raakte Orton betrokken in een vete met WWE legende Hulk Hogan door te flirten met Hogans 18 jaar oude dochter Brooke. Deze vete eindigde in een match tijdens SummerSlam 2006 waar Hogan won. Orton worstelde tijdens Unforgiven tegen Carlito.
Op 10 september 2006 faalde Orton voor een drugstest, maar werd enkel geschorst voor de normale tv-shows.
2007
Op 7 oktober tijdens No Mercy kreeg Orton in het begin van de show het WWE Championship toegekend, waarna Triple H Orton uitdaagde voor de titel. Triple H won het WWE Championship van Orton alleen om hem te verdedigen tegen Umaga en daarna weer te verliezen aan Orton.
2009
Orton won de Fatal Four-Way match voor het WWE Championship van Triple H, John Cena en Big Show. Later richtten Orton, Cody Rhodes en Ted DiBiase een team op namelijk. The Legacy.
Op 13 september 2009 verloor Orton van John Cena in een "I Quit" match op Breaking Point waardoor Cena de nieuwe WWE Champion werd. Tijdens de WWE Raw-aflevering van 14 september 2009 verloor Orton de match van Batista met de Batista Bomb, die zijn rentree maakte na een maandenlange blessure.
2010
Op Night of Champions 2010, won Orton de Six-Pack Challenge WWE Championship match van Edge, John Cena, Chris Jericho, Wade Barett en toenmalig kampioen Sheamus. tijdens Hell in a Cell 2010 verdedigde hij met succes zijn titel tegen Sheamus. Tijdens Bragging Rights 2010 moest Orton zijn titel verdedigen tegen Wade Barrett, hij verloor deze door diskwalificatie, want Cena had Barrett een "Attitude Adjustment" gegeven, zodat hij de match niet zou verliezen en Cena niet ontslagen zou worden. Orton had daardoor toch succesvol zijn titel verdedigd, maar hij was niet blij met deze uitkomst. Als resultaat kregen zowel Barrett als Cena een "RKO" van hem. Een dag na Survivor Series 2010 op RAW, won Orton de rematch van Wade Barrett voor het WWE Championship, maar verloor hem meteen aan The Miz toen die zijn Money in the Bank-koffer indiende, waarbij hij mocht worstelen voor de WWE Championship, die The Miz won.
2011
Tijdens de RAW aflevering van 25 april werd Orton door de WWE Draft van RAW naar SmackDown gestuurd.
Op 1 mei 2011 won Orton de Last Man Standing match van CM Punk op Extreme Rules. Tijdens de SmackDown opnames op 3 mei won Orton van de kampioen Christian het WWE World Heavyweight Championship.
2012
Op 30 mei werd bekend dat Orton voor een tweede keer geschorst zou worden nadat hij betrapt werd op het gebruik van testosteron en andere verboden middelen van WWE's Talent Wellness Program.
Hij maakte zijn rentree op 30 juli 2012
2013
Op 18 augustus tijdens Summerslam maakte Orton voor het eerst sinds 2010 weer een heel turn nadat hij zijn Money in the Bank-koffer had gecasht tegen Daniel Bryan, die zojuist het WWE Championship had gewonnen van John Cena. Speciale gast scheidsrechter Triple H liet eerst niets merken, maar viel na 5 minuten vervolgens Daniel Bryan aan zodat Orton, Daniel Bryan kon pinnen, Orton won hiermee zijn 7e WWE titel.
De volgende avond op Monday Night RAW werd Orton gekroond tot “Face of the company” door Vince McMahon en de nieuw gevormde The Authority (met Triple H en Stephanie McMahon).
Op 15 september tijdens Night of Champions, Verloor Orton het WWE Championship weer aan Daniel Bryan. De volgende avond tijdens Monday Night RAW werd de WWE Titel wederom afgenomen van Bryan doordat Triple H vond dat de scheidsrechter (Scott Armstrong) te snel had geteld tijdens het pinnen van Bryan vs Orton op Night of Champions. Orton verwachte hierop dat hij de WWE Titel weer terug zou krijgen maar dat weigerde Triple H, hij nam daarentegen het besluit dat Orton en Bryan ervoor moesten vechten tijdens Battleground op 6 oktober. Die wedstrijd eindigde onbeslist doordat Big Show tijdens de match de ring binnenkwam en hen beiden knock-out sloeg. Orton daagde Bryan nogmaals uit voor het WWE Championship, dit keer op 27 oktober tijdens Hell in a Cell. Dit keer won Orton het WWE Championship nadat de speciale gastscheidsrechter Shawn Michaels Daniel Bryan een superkick gaf, nadat hij Triple H had aangevallen.
2014
Orton's eerste titelverdediging als WWE World Heavyweight Champion was op 26 januari 2014, tijdens de Royal Rumble, waar hij John Cena in een rematch versloeg na interventie van The Wyatt Family.
Op 23 februari won Orton de Elimination Chamber door 5 andere tegenstanders te verslaan (Cesaro, Christian, Daniel Bryan, John Cena en Sheamus). Hierdoor behield hij de WWE World Heavyweight Championship titel en verzekerde hij zich voor de hoofd wedstrijd op Wrestlemania XXX, waar Orton tegen Royal Rumble winnaar Batista moest.
op 6 april werd de hoofd wedstrijd op Wrestlemania XXX echter plotseling gewijzigd in een Triple Threat Match. Dit kwam doordat Daniel Bryan eerder die avond had gewonnen van Triple H. (waarbij werd afgesproken dat als Bryan zou winnen hij voor het WWE World Heavyweight Championship mee mocht vechten). Daniel Bryan won hierna de WWE World Heavyweight Championship titel, waardoor Orton na 161 dagen de titel verloor.
De volgende avond tijdens RAW eisten Orton en Batista een rematch voor het WWE World Heavyweight Championship, maar dat werd geweigerd. Ze werden gedwongen om samen te werken, om te vechten voor het Tag Team Kampioenschap tegen de huidige tag team kampioenen The Usos voor de titel. De titelmatch eindigde doordat ze beide Uso broers hadden uitgeschakeld buiten de ring, en ze niet binnen 10 seconden terug in de ring waren. Later die avond vielen Kane, Batista en Orton Daniel Bryan aan, die klaarstond om zijn titel te verdedigen tegen Triple H. Vlak voordat Triple H, Bryan kon verslaan, werd hij onderbroken door The Shield, die Triple H uitschakelde en daarna Batista, Orton en Kane uit de ring hadden geworpen, waardoor Bryan zijn titel kon behouden.
Op 14 april tijdens RAW kwamen Triple H, Orton en Batista naar de ring om The Shield aan te vallen na hun 11 tegen 3 Handicap Match. Ze gebruikten daarbij hun oude vertrouwde Evolution muziek thema. Tijdens Extreme Rules en Payback verloor Evolution beide keren van The Shield.
Op 9 juni tijdens RAW werd Orton door The Authority (Triple H & Stephanie McMahon) automatisch toegevoegd voor de Money in the Bank-laddermatch voor de vrijgekomen WWE World Heavyweight Championship, nadat Daniel Bryan van zijn WWE World Heavyweight Championship titel was gestripped, vanwege een blessure en het daardoor moeten ondergaan van een operatie, Stephanie McMahon kondigde tijdens deze RAW uitzending aan, dat men deze keer niet voor een contract zou vechten in de Money in the Bank-laddermatch, maar voor de vacante titel zelf geworsteld ging worden, Orton kon de titel niet nog een keer winnen, deze ging naar John Cena.
Op 21 juli tijdens RAW werd Orton aangevallen door Roman Reigns, waardoor hij een kans op de titel miste, hierdoor nam Orton een week later wraak, door Reigns aan te vallen en hem uit te dagen tot een match op Summerslam. Tijdens dit evenement werd Orton verslagen door Reigns. Tijdens het Night of Champions evenement versloeg Orton Chris Jericho in een één-op-één-match.
2015
In februari 2015 tijdens het Fastlane evenement keerde Orton terug. Nadat The Authority (Big Show, Seth Rollins en Kane) Erick Rowan, Ryback en Dolph Ziggler hadden verslagen, redde Orton, Rowan, Ryback en Ziggler van een pak slaag. Later gaf hij een RKO aan Jamie Noble en Joey Mercury (J&J Security) en Kane. De volgende avond op RAW probeerde The Authority, Orton ervan te overtuigen om terug te komen naar de hen als de autoriteit, maar hij gaf niet gelijk een antwoord tot hij ze backstage zag. Tijdens een tagteam match later die avond, raakte Orton gefrustreerd toen Rollins zichzelf in de match tagde tijdens een Tag Team match, waarbij Orton en Rollins zij aan zij worstelden. Na de match liep Orton in de ring richting Rollins, maar werd kort onderbroken door Jamie Noble die een RKO kreeg voor zijn tussenkomst. Toen pakte Orton, tot de verbazing van Rollins, hem bij zijn armen op, gaf hem een schouderklop en liet Rollins vol verbazing achter in de ring.
Op 9 maart tijdens RAW, beledigde Orton alle leden van The Authority, maar deed dat af alsof het een grapje was. Tijdens de 2 vs 1 Handicap match diezelfde avond, waarin hij teamde met Seth Rollins vs Roman Reigns, sprong Orton van de ring af toen Rollins hem wilde taggen, waardoor Rollins afgeleid was en Orton toestond dat Reigns de wedstrijd kon winnen. Na de match keerde Orton zich tegen Rollins en viel hem aan.
Op 16 maart tijdens RAW, werd de match Orton vs Rollins officieel gemaakt voor WrestleMania 31 op 1 voorwaarde, dat Orton en Rollins elkaar dezelfde avond zouden treffen in de ring. Dit treffen zou nooit plaatsvinden omdat alle leden van The Authority naar de ring kwamen om Orton aan te vallen. Hun poging om de aanval op Rollins te wreken werd gedwarsboomd door Sting, die Orton hielp om ze af te houden. Orton versloeg Rollins tijdens Wrestlemania. Na zijn verlies, Cashte Rollins zijn Money in the Bank contract in tijdens de hoofdmatch van WrestleMania 31, tussen Brock Lesnar en Roman Reigns en maakte het zo een Triple Threat match en won Rollins het WWE World Heavyweight Championship door Reigns te pinnen.
Met Rollins als nieuwe kampioen versloeg Orton, Roman Reigns en Ryback in een triple threat match tijdens RAW op 6 april. Hij werd de nummer één uitdager om het op te nemen tegen Rollins voor het WWE World Heavyweight Championship. Hij verloor deze match van Rollins tijdens een steel cage match omdat er een aantal voorwaarden aan deze match zaten. Zo was Ortons finisher RKO verboden en bleef Kane bij de deur van de stalen kooi staan zodat hij er niet uit kon. Tijdens het evenement Payback, Lukte het Orton weer niet om het WWE World Heavyweight Championship te winnen doordat hij werd verslagen door Rollins tijdens een Fatal 4 Way-match, waar tevens Dean Ambrose en Roman Reigns aan meededen.
Tijdens het Money in the Bank evenement lukte het Orton niet om de WWE World Heavyweight Championship-contractladdermatch te winnen, die door Sheamus werd gewonnen. Daardoor begon Orton een vete met Sheamus. Nadat ze elkaar meerdere malen hadden aangevallen en meerdere malen tegen elkaar hadden geworsteld in tag team matches, won Orton van Sheamus tijdens het Battleground evenement, en verloor hij weer van Sheamus tijdens het Summerslam evenement.
Begin september 2015 startte Orton een vete met The Wyatt Family.
Op 7 september tijdens RAW versloeg Orton, Sheamus in een 1-op-1 match. Na de match werd Orton aangevallen door The Wyatt Family, waardoor hij 2 weken miste.
Op 21 september tijdens RAW keerde Orton terug om Dean Ambrose en Roman Reigns te redden van The Wyatt Family, waardoor er een alliantie ontstond tussen Orton, Reigns en Ambrose. Een week later tijdens RAW teamde Orton met Ambrose tegen The New Day die ze verloren. Een week later zou er een match zijn in een Hell in a Cell match maar Orton werd terug getrokken omdat hij een zware schouderblessure op had gelopen.
In het worstelen
- Finishers
- RKO (Jumping cutter, gebruikt ook een verhoogde versie van de bovenste touwen)
- "Punt Kick" (Een trap tegen het gezicht)
- O-Zone (Overdrive) - in 2002
- Signature moves
- Verhoogde DDT
- Europese uppercut
- Frog splash stijl vliegende crossbody
- Gutwrench verhoogde neckbreaker
- Knee drop
- Staande Dropkick
- Stretch backbreaker
- Wheelbarrow suplex
- Wrenching rear chinlock
- Punt kick (trap tegen het hoofd)
- Hangmatt DDT ( DDT met voeten van de tegenstander op het tweede ringtouw)
- Bijnamen
- "The Legend Killer"
- "The Viper"
- "The Apex Predator"
- "The best there ever will be"
Prestaties
- Pro Wrestling Illustrated
- PWI Rookie of the Year (2001)
- PWI Most Improved Wrestler of the Year (2004)
- PWI Most Hated Wrestler of the Year (2007, 2009)
- PWI Wrestler of the Year (2009, 2010)
- PWI Feud of the Year (2009) vs. Triple H
- PWI Most Popular Wrestler of the Year (2010)
- World Wrestling Entertainment
- WWE Championship (8 keer)
- WWE World Heavyweight Championship (4 keer)
- WWE Intercontinental Championship (1 keer)
- WWE World Tag Team Championship (1 keer met Edge)
- Royal Rumble (2009)
- Triple Crown Championship (17de)
- Wrestling Observer Newsletter
- Most Improved Wrestler of the Year (2004)
Persoonlijk leven
Orton heeft gediend in het marinierskorps van de Verenigde Staten. Hij werd na ongeveer een jaar oneervol ontslagen, omdat hij twee maal zonder toestemming weg was gegaan en een bevel van een officier niet had opgevolgd. Onder de militaire wet werd Orton tot 38 dagen gevangenisstraf veroordeeld. Omdat dit voor de wetswijziging van 2002 was, kreeg Orton hierdoor geen strafblad.
Tijdens zijn tijd bij RAW werd Orton ervan beschuldigd dat hij WWE werknemers Amy Weber en Rochelle Loewen had gekwetst, wat leidde tot het verlaten van het bedrijf door Weber, terwijl Loewen naar SmackDown! verhuisde. Loewen claimde dat hij haar bezittingen kapot had gemaakt en dat hij racistische opmerkingen naar haar had gemaakt en noemde hem een beest.[3] Hier moet wel worden opgemerkt dat Ortons vriend Mark Jindrak enkele aantijgingen van Loewen teniet deed in een interview met Voice of Wrestling en claimde dat Orton zijn excuses had aangeboden rond de tijd van de Royal Rumble 2005, en dat mede Diva Search deelnemer Christy Hemme had ontkend dat ze wist van de aantijgingen in een interview met The Sun.[4]
Orton heeft een hypermobiele schouder.[5]
In november 2005 maakte Orton bekend dat hij verloofd was met zijn vriendin Samantha Speno.[6] Op 21 september 2007 is Orton getrouwd met zijn verloofde. In 2008 kreeg het stel een dochter. Begin juli 2013 werd bekendgemaakt dat het huwelijk van Orton ten einde was, het stel zou al geruime tijd gescheiden hebben geleefd.
Zie ook
Externe links
- (en) Officiële website
- (en) Profiel op Online World of Wrestling
Randy Orton in de Internet Movie Database (en)
- (en) Profiel op WWE
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Randy Orton op Wikimedia Commons.
| Referenties
|
| Worstelaars: | Aiden English · Alex Riley · Baron Corbin · Blake · Brian Kendrick · Bull Dempsey · Colin Cassady · Enzo Amore · Finn Bálor · Hideo Itami · Kevin Owens · Mojo Rawley · Murphy · Rhino · Sami Zayn · Solomon Crowe · Sylvester Lefort · Tye Dillinger · Tyler Breeze |
| NXT Diva's: | Alexa Bliss · Aliyah · Asuka · Bayley · Becky Lynch · Billie Kay · Carmella · Dana Brooke · Liv Morgan · Mandy Rose · Peyton Royce · Sasha Banks |
| Staf: | Bill DeMott · Billy Gunn · Canyon Ceman · Dusty Rhodes · Gerald Brisco · Norman Smiley · Sara Amato |
| WWE: | Shawn Michaels · Triple H · Kane · Chris Jericho · Kurt Angle · Eddie Guerrero · Rob Van Dam · Booker T · Jeff Hardy · John "Bradshaw" Layfield · Christian · Big Show |
| TNA: | A.J. Styles · Abyss · Samoa Joe |
| WWE: | Pedro Morales · Bret Hart · Diesel · Shawn Michaels · Stone Cold Steve Austin · The Rock · Triple H · Kane · Chris Jericho · Kurt Angle · Eddie Guerrero · Chris Benoit · Ric Flair · Edge · Rob Van Dam · Booker T · Randy Orton · Jeff Hardy · CM Punk · John "Bradshaw" Layfield · Rey Mysterio · Dolph Ziggler · Christian · Big Show · The Miz |
| WCW: | Ric Flair · Lex Luger · Sting · Diamond Dallas Page · Goldberg · Bret Hart · Chris Benoit · Scott Steiner · Booker T |
| TNA: | A.J. Styles · Kurt Angle · Samoa Joe · Abyss |
| ECW: | Johnny Hotbody · Sabu · Mikey Whipwreck · Tazz · Rob Van Dam |