Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Vleugelnootboom
| Pterocarya | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pterocarya rhoifolia Pterocarya rhoifolia | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| geslacht | |||||||||||||||||
| Pterocarya Kunth, 1824 |
Pterocarya of vleugelnootboom is een geslacht van bladverliezende bomen uit de okkernootfamilie (Juglandaceae). Het geslacht komt van nature voor in Azië, maar wordt in Nederland vaak aangeplant, onder de naam Vleugelnoot. De wetenschappelijke geslachtsnaam is afgeleid van de Oudgriekse woorden pteron = vleugel en karyon = noot.
Kenmerken
De bladeren zijn 20-45 cm lang en geveerd in elf tot vijfentwintig deelblaadjes. De twijgen hebben laddermerg dat ook voorkomt bij Juglans.
De bloemen zijn eenslachtig en hangen in katjes. De katjes rijpen in zes maanden en zijn dan 15-45 cm lang. Elk draagt dan twintig tot tachtig zaadjes.
Soorten
Er zijn ongeveer zes soorten, waarvan er vijf in China voorkomen:
- Pterocarya fraxinifolia (Poir.) Spach.; Kaukasische vleugelnoot.[1] Deze komt van nature voor in de Kaukasus en de Elboers.
- Pterocarya hupehensis; 'Hubei vleugelnoot' komt uit Centraal-China.[2]
- Pterocarya macroptera; Grootbladige vleugelnoot. West- en Zuidwest-China.
- Pterocarya rhoifolia; Japanse vleugelnoot. Japan, Oost-China (Shandong)</ref>[2][2].
Een andere uit China afkomstige boom, de wielvleugelnoot (met gelijksoortig gebladerte en met een ongewoon ronde vleugel rond de noot, in plaats van twee vleugels aan de zijden, vroeger Pterocarya paliurus genoemd), is nu naar een nieuw geslacht verplaatst als Cyclocarya paliurus.[3]
Ecologie
De bomen in dit geslacht zijn waardplant voor de houtwesp Tremex fuscicornis.
Toepassingen
Vleugelnoten zijn aantrekkelijke, grote, en snelgroeiende bomen. Incidenteel worden ze in parken en grote tuinen aangeplant. Pterocarya fraxinifolia is buiten Azië de meest aangeplante boom. De hybride Pterocarya × rehderiana (een kruising tussen Pterocarya fraxinifolia en Pterocarya stenoptera) groeit zelfs nog sneller en wordt af en toe aangeplant voor houtproductie. Het hout is van goede kwaliteit, hoewel niet even dicht en sterk als notenhout.
Referenties
- º Plants for a future
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Flora of China Citefout: Ongeldig label
<ref>; de naam "FvC" wordt meerdere keren met andere inhoud gedefinieerd. Citefout: Ongeldig label<ref>; de naam "FvC" wordt meerdere keren met andere inhoud gedefinieerd. - º Cyclocarya paliurus
Vrije mediabestanden over Pterocarya op Wikimedia Commons