Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Susanna van Oostdijk
Susanna van Oostdijk | ||
Susanna van Oostdijk, door Jan Westerbaen de Oude (1647) | ||
Algemene informatie | ||
Volledige naam | Susanna Pietersdr. van Oostdijk | |
Geboren | 4 oktober 1597, Den Briel | |
Overleden | 2 augustus 1661, Den Haag |
Susanna van Oostdijk (Den Briel, 4 oktober 1597 – Den Haag, 2 augustus 1661) was de echtgenote van de Nederlandse remonstrantse predikant Arnoldus Geesteranus (1593-1658).
Susanna van Oostdijk, dochter van een Brielse stadsbestuurder, wordt ook wel de Loevensteinse bruid genoemd, omdat ze haar verloofde Geesteranus trouw bleef ook toen hij van 1624 tot 1631 in Slot Loevestein gevangen zat vanwege het feit dat hij zich niet geheel kon vinden in de besluiten van de Synode van Dordrecht (1618-1619). Toen het haar in 1626 werd toegestaan Geesteranus te bezoeken, bleef zij op Loevestein, waar het paar het jaar daarop trouwde en vervolgens drie kinderen kreeg (waarvan de eerste kort na de geboorte overleed). In 1631 wist Geesteranus uit Loevestein te ontsnappen. Zijn echtgenote bleef achter, maar werd kort daarna vrijgelaten. Het gezin vestigde zich uiteindelijk in Den Haag, waar Geesteranus als predikant was beroepen. Susanna van Oostdijk overleed in 1661, drie jaar na haar man. Ze werd begraven in het familiegraf in de Oude Kerk in Den Haag.
In de achttiende en negentiende eeuw was de trouw van Susanna van Oostdijk regelmatig onderwerp van stichtelijk-romantische verhalen, toneelstukken en gedichten. Een bekend werk is een gedicht dat Hendrik Tollens (1780-1856) in 1848 over haar publiceerde. Ook Betje Wolff (1738-1804), zelf vrouw van een predikant, schreef een uitgebreid gedicht waarin Geesteranus de loftrompet steekt over haar trouw. Toneelschrijver en predikant Adriaan Loosjes (1689-1767) wijdde eveneens een stuk aan de relatie tussen Susanna van Oostdijk en Geesteranus.
In de tentoonstelling Vrouwen voor het voetlicht; zusters, martelaressen, poetsengelen en dominees, die van 31 maart tot 7 oktober 2012 te zien is in Museum Catharijneconvent in Utrecht wordt aan de hand van haar portret aandacht besteed aan haar geschiedenis, die in de negentiende eeuw blijkbaar exemplarisch werd bevonden voor de relatie tussen man en vrouw. De gelijknamige catalogus bij de tentoonstelling toont haar portret door Jan Westerbaen de oude uit 1647 op de kaft.
Bronnen, noten en/of referenties
|