Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie en digitaal erfgoed, wenst u prettige feestdagen en een gelukkig 2025

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Stephan Eicher

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Stephan Eicher (Münchenbuchsee, 17 augustus1960) is een Zwitsers zanger en componist.[1]

Stephan Eicher werd geboren in het Zwitserse Münchenbuchsee vlakbij Bern. Eichers vader was een muzikant van Jenische afkomst, zijn moeder was afkomstig uit de Elzas. Op elfjarige leeftijd gaat hij naar school in een internaat in het Berner Oberland gestuurd. Wanneer hij 17 is speelt hij in zijn eerste bandje The Noise Boys. In 1979 geeft een vriend hem zijn eerste computer. Hij gebruikt deze om zijn eerste eigen songs te schrijven.

In 1980 begint Eicher met zijn jongere broer Martin de band Grauzone. Eicher speelt synthesizer en gitaar. Hij maakt ook de Super 8 video's en foto's die op de achtergrond worden afgespeeld tijdens hun concerten. Grauzones album Eisbär kent vooral een behoorlijk succes in Duitstalige landen. In 1981 neemt Eicher zijn eerste album Stephan Eicher spielt The Noise Boys op met een dictafoon. In Frankrijk begint het succes van Eicher met de liedjes Two people in a room (van het album I tell this time) in 1986 en Combien de temps (van het album Silence) in 1988. Op het hoogtepunt van zijn carrière in 1991/1992 verkoopt zijn CD Engelberg' 600.000 exemplaren.

Eicher zingt zijn liedjes in meerdere talen, waaronder Frans, Duits, Engels, Italiaans, Zwitserduits en Reto-Romaans. Soms gebruikt hij zelfs verschillende talen in hetzelfde nummer. Tot zijn tekstschrijvers behoren Philippe Djian en Martin Suter. Muzikanten die met Eicher samenwerken zijn onder meer Manu Katché, Richard Lloyd en Claude Deppa.

Discografie

Met Grauzone

  • 1980 : Grauzone
  • 1981 : Eisbär
  • 1998 : Die Surnrise Tapes

Studio albums

  • 1980 : Spielt Noise Boys
  • 1983 : Les Chansons bleues
  • 1985 : I Tell This Night
  • 1987 : Silence
  • 1989 : My Place
  • 1991 : Engelberg
  • 1993 : Carcassonne
  • 1996 : 1000 vies
  • 1999 : Louanges
  • 2003 : Taxi Europa
  • 2007 : Eldorado
  • 2012 : Rêveries
  • 2012 : L'Envolée

Live albums

  • 1994 : Non ci badar, guarda e passa
  • 2004 : Tour Taxi Europa

Verzamelalbums, EP's en filmmuziek

  • 1982 : Souvenir
  • 2001 : (Best Of) Hotel's
  • 2002 : Monsieur N. - Muziek van de film van Antoine de Caunes
  • 2009 : Traces (Verzamel CD)

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º
rel=nofollow
Zoek op Wikidata
rel=nofollow
rel=nofollow