Solomon Schechter

Solomon Schechter (Hebreeuws: שניאור זלמן שכטר [Sjneur Zalman Sjechter], Focșani (Roemenië), 7 december 1847 – New York, 20 november 1915) was een Moldavisch-Amerikaans rabbijn, geleerde en joodse opvoeder, vader van het conservatief jodendom, oprichter en president van de Verenigde Synagoge van Amerika, president van het Jewish Theological Seminary in New York en een vroege pleitbezorger van het zionisme.

Leven

Geboren in Focșani (Duits: Fokschan) in Roemenië, historische streek Moldavië, als een van de zes kinderen in een chasidisch chabad-gezin, bezocht hij jeshievot in Oost-Europa. Hij kreeg zijn vroege opleiding en training van zijn vader, die de enige sjochet (slachter) in de stad was (vanaf daar ontleent hij zijn naam: Schechter = Schochet in Hebreeuws en Jiddisch).

Solomon Schechter was zeer begaafd, leerde Hebreeuws lezen op driejarige leeftijd en had met vijf een uitgebreide kennis van de Choemasj (Tora). Op tienjarige leeftijd ging hij naar een jesjieva in Piatra, en op dertienjarige leeftijd studeerde hij onder een van de grootste autoriteiten op het gebied van de Talmoed, rabbi Joseph Saul Nathanson van Lviv. In Wenen studeerde hij Joodse studies aan de Bet Midrash (hier werd hij benoemd tot rabbijn) en filosofie aan de Universiteit van Wenen, in 1879 ging hij naar het Berlijnse College voor de Wetenschap van het Jodendom, maar studeerde hij ook aan de Berlijnse Universiteit.

Een paar jaar later nodigde Claude Montefiore hem uit naar Londen om rabbijnse vakken te onderwijzen. In 1887 trouwde hij met Mathilde Roth, die hij had ontmoet in het British Museum, waar hij zijn lessen gaf. In hetzelfde jaar publiceerde hij Avot de-Rabbi Nathan. In 1890, na de dood van Solomon Marcus Schiller-Szinessy, doceerde hij de Talmoed en rabbijnse literatuur aan de Universiteit van Cambridge.

Schechters grote academische bekendheid is vooral te wijten aan zijn publicatie van de manuscripten uit de geniza van Caïro. Twee rondtrekkende zussen, Agnes Lewis en Margaret Gibson, hadden in 1896 de geniza van Caïro bezocht en konden enkele fragmenten van mogelijk interessante manuscripten meenemen naar Engeland, waar ze deze lieten zien aan Solomon Schechter.^[1] Hij herkende de fragmenten dadelijk als stukken van een Hebreeuwse versie van het Boek der Wijsheid, waarvan een Griekse vertaling opgenomen is tussen de deuterocanonieke boeken. Schechter begreep meteen het belang van deze fragmenten en reisde af naar Egypte, waar hij duizenden manuscripten onderzocht en meenam. Hij werkte zes jaar lang om de gevonden documenten te publiceren.

De ontdekking betekende een revolutie in de kennis en studie van het middeleeuwse jodendom. De geniza bevatte meer dan 100.000 zeldzame Hebreeuwse manuscripten en middeleeuwse joodse teksten. Zonder Schechters voortdurende inspanningen om deze teksten te verkrijgen, zouden veel belangrijke documenten waarschijnlijk voor altijd verloren zijn gegaan.

In 1899 werd Schechter hoogleraar Hebreeuwse taal aan de Universiteit van Londen. Van 1902 tot 1915 was Schechter voorzitter van het JTS, het Joods Theologisch Seminarie, in Amerika, de thuishaven van het conservatieve jodendom. In die tijd richtte hij de Verenigde Synagoge van Amerika op, die later de Verenigde Synagoge van het conservatief jodendom werd, waartoe alleen al in Amerika meer dan 800 gemeenten behoren. Hij was ook een groot voorstander van het zionisme.

In 1915 overleed Solomon Schechter op 68-jarige leeftijd in New York. Dankzij zijn werk kon het JTS zich vestigen en kende het dagschoolsysteem van conservatief jodendom een aanzienlijke groei. Een groot aantal conservatieve Joodse dagscholen in Amerika en Canada werden naar hem benoemd.