Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sint-Maartengemeenschap
De Sint-Maartengemeenschap, in het Frans Communauté Saint-Martin, werd in 1976 gesticht door bisschop Jean-François Guérin. Het is een rooms-katholieke publieke klerikale vereniging van pauselijk recht waarvan de leden priester of diaken zijn en in kleine gemeenschappen leven. Ze zijn werkzaam ten dienste van de parochies en andere missies die de bisschoppen hen toevertrouwen.
Stichting
De Sint-Maartengemeenschap werd gesticht in 1976 door Jean-François Guérin, onder de bescherming van kardinaal Giuseppe Siri, aartsbisschop van Genova, in wiens diocesaan seminarie tot 1993 de seminaristen van de Sint-Maartengemeenschap onderricht kregen in de filosofie en de theologie.
De Sint-Maartengemeenschap nu
In 2013 telt deze steeds groeiende gemeenschap tachtig priesters en diakens in 19 parochies, internaten en heiligdommen verspreid over 14 bisdommen. Toekomstige leden zijn de vijftigtal seminaristen, die sinds 1994 in de Hogere School voor theologie van de Sint-Maartengemeenschap door eigen leden van de Sint-Maartengemeenchap gevormd worden. Deze school is zelf aangesloten bij de theologische faculteit van de "Pontificia Università Lateranense" te Rome.
Sinds oktober 2008 heeft de overste van deze klerikale vereniging als ordinaris de bevoegdheid om seminaristen voor de Heilige Wijdingen te roepen en diakens en priesters te incardineren.
Mgr. Jean-Marie Le Gall, zelf opvolger van stichter Jean-François Guérin, was de eerste ordinaris van de gemeenschap sinds zijn verkiezing door de algemene vergadering van de leden in april 2004. Op 26 april 2010 werd hij na een vruchtbaar mandaat opgevolgd door diens voormalige raadsman Paul Préaux, zelf sinds 2001 rector van het internationaal heiligdom van Montligeon, gekend als het wereldcentrum van het gebed voor de zielen van het vagevuur.
Het seminarie huist sinds 1993 in Candé-sur-Beuvron, een dorpje nabij Blois langs de Loire. Daar is ook het moederhuis gesitueerd, van waar de gemeenschap bestuurd wordt. Dit domein is echter te klein geworden, omdat de studies langer duren dan voorheen (3 jaar filosofie, 1 jaar stage in een parochie, 3 jaar theologie, 1 jaar diaconaat) maar ook omdat er meer jonge mannen zich komen aanmelden. Daarom werd gezocht naar een nieuwe, grotere plaats, om het seminarie en het moederhuis te huisvesten: in de zomer 2014 zou de verhuis naar Évron (bij Le Mans, in de Mayenne) plaatsvinden.
Spiritualiteit
In de parochies die aan de leden van de Sint-Maartengemeenschap worden betrouwd, wordt veel gemeenschappelijk gebeden en gewerkt. De Lectio Divina is een belangrijke steun voor het geestelijk leven en het contemplatief gebed. Kenmerkend is ook de zorg voor de liturgie, zowel van de heilige eucharistie als van het Getijdengebed (gemeenschappelijk gezongen gebed 's morgens en 's avonds), volgens de actuele liturgische normen, waarbij in de regel aan het Latijn en aan de Gregoriaanse muziek een belangrijke plaats wordt gegeven.
In de pastorale zorg wordt geprobeerd om aan alle aanwezige behoeften te beantwoorden, volgens de richtlijnen die de plaatselijke bisschop geeft, zoals andere diocesane priesters ook doen. Een veel voorkomend kenmerk is evenwel de nadruk die wordt gelegd op kinderen- en jeugdpastoraal.
Publicaties
Met het tijdschrift Sub Signo Martini wordt aan een breed publiek de actualiteit van de gemeenschap alsmede spirituele artikelen aangeboden.
Op aanmoediging van de Heilige Stoel in Rome heeft de Sint-Maartengemeenschap in 2008-2009 Les Heures Grégoriennes uitgebracht (De Gregoriaanse Getijden), een als "iuxta typicam" goedgekeurd Latijn-Frans getijdenboek bedoeld voor de parochies. Daarbij hoort ook Les Heures Grégoriennes en mp3: een 3-CD-box met de opname, in mp3-formaat op drie CD-R, van de muziek van de "Heures Grégoriennes".
Zie ook
Externe link
