Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Rudi Carrell

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Rudi Carrell
Rudi Carrell in 1980
Rudi Carrell in 1980
Algemene informatie
Volledige naam Rudolf Wijbrand Kesselaar
Geboren 19 december 1934
Overleden 7 juli 2006
Land Vlag van Nederland Nederland
IMDb-profiel
rel=nofollow
Bestand:Rudi en André Carrell (1960).jpg
Rudi en zijn vader, André, in 1960

Rudi Carrell, artiestennaam van Rudolf Wijbrand Kesselaar (Alkmaar, 19 december 1934 – Bremen, 7 juli 2006), was een Nederlands entertainer, zanger, showmaster, filmproducent en acteur. Als tv-persoonlijkheid werd hij voornamelijk in Duitsland zeer populair. Hij woonde sinds 1974 in Syke, een plaats ten zuiden van Bremen.

Levensloop

De vader en de grootvader van Carrell waren beiden werkzaam in de showbusiness. Zijn vader gebruikte daarbij de naam André Carrell. Op 17 oktober 1953 verving de jonge Rudolf zijn vader tijdens een feestavond voor ambtenaren in Arnhem, waarna hij werd opgenomen in diens gezelschap. Daarmee deed Carrell zijn intrede in de showbusiness. In 1955 trad hij voor de AVRO wekelijks op in het radioprogramma De bonte dinsdagavondtrein en in 1959 brak hij ook op de televisie door met de Rudi Carrell Show. Hij werd nationaal bekend toen hij met het liedje Wat een geluk meedeed aan het Eurovisiesongfestival van 1960. Het liedje werd in Nederland wel populair, maar werd op het festival voorlaatste: alleen dat van Luxemburg eindigde nog achter hem. Andere liedjes waarmee hij in Nederland populair werd zijn Een ballonnetje, Een muis in een molen, De hoogste tijd en Samen een straatje om. Zijn optreden in de Rudi Carrell Show als bewoner van een onbewoond eiland met het aapje Vrijdag en Esther Ofarim als zeemeermin is beroemd.[bron?] Met deze show won Carrell in 1964 de Zilveren Roos van Montreux.[1] Eén jaar eerder, dus in 1963, had hij ook al de Nipkowschijf van de Nederlandse televisierecensenten mogen ontvangen.

De Duitse carrière van Carrell begon in 1965, toen Radio Bremen interesse toonde voor zijn werk. Na het radiowerk begon hij daar al snel met de televisieshow Am laufenden Band, de Duitse versie van Eén van de acht. In de jaren zeventig werd de Rudi Carrell Show in Duitsland uitgebracht.

Carrell maakte in Duitsland ook een aantal speelfilms, zij het niet allemaal met evenveel succes: Wenn die tollen Tanten kommen, Tante Trude aus Buxtehude en in 1971 Rudi, benimm dich. Rudi Carrell had als persoonlijk adviseur de Nederlander Dick Harris, die de show ook regisseerde.

In 1971 en 1972 speelde Carrell in de shows van Bobbejaan Schoepen in Bobbejaanland (België), een toenmalige trekpleister voor (inter)nationale variété-artiesten. Hij werd diens buur en vriend (later, in 1974, zouden ze ook nog samen duetten zingen in de televisieshows van Carrell). Na zijn verblijf in België keerde Carrell terug naar Duitsland, waar hij ook succes oogstte als zanger. Zo had hij in 1975 veel succes met het lied Wann wird's mal wieder richtig Sommer?: een vertaling van het lied 't Is weer voorbij die mooie zomer, dat in Nederland in 1973 met Gerard Cox een hit werd.

In februari 1987 ontstond een opstootje rond Carrell. In zijn Rudis Tagesshow presenteerde hij toen een filmpje waarin een menigte vrouwen te zien is die damesslipjes gooiden naar de Iraanse ayatollah Khomeini. Dit filmpje werd wereldnieuws en in Teheran werd daarop met woedende betogingen gereageerd. In Nederland werd dit fragment pas twee jaar later op de televisie uitgezonden, en in het programma Farce Majeure ook nog eens geparodieerd. Een andere, wat kleinere, rel ontstond in 2002, toen Carrell een grap maakte over de homoseksualiteit van de burgemeester van Berlijn en de door Carrell gesuggereerde onmogelijkheid die dat impliceerde om moskeeën te bezoeken.

Sinds 1996 produceerde hij voor RTL de show 7 Tage, 7 Köpfe, waarin hij zelf ook te zien was. Sinds eind 2002 trad Carrell niet meer voor de camera op, maar op de achtergrond was hij nog steeds actief. In 2005 werd er echter bij hem, naar eigen zeggen een kettingroker, terminale longkanker vastgesteld. Hierdoor kreeg hij onder meer moeite met praten. Zijn voorlaatste optreden op de Duitse televisie, op 30 december 2005 (in 7 Tage, 7 Köpfe), vond dan ook plaats zonder dat hij een woord zei.

Rudi Carrell overleed uiteindelijk ook aan de gevolgen van die longkanker. Hij werd 71 jaar oud.[2]

Privé

Carrell, die al eerder gehuwd was geweest en uit die verbintenis twee dochters had, trad in 1974 opnieuw in het huwelijk. Daaruit werd een zoon geboren.[3] Na het overlijden van zijn vrouw, op 59-jarige leeftijd,[4] trouwde hij op 7 februari 2001 opnieuw, met een zesendertig jaar jongere vrouw.[5]

Onderscheidingen

In 2000 kreeg Carrell de penning van verdienste van de stad Alkmaar.

Carrell werd in 2001 in Nederland onderscheiden tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, dit vanwege zijn verdiensten voor de Nederlands-Duitse betrekkingen. In Duitsland kreeg hij al in 1985 om dezelfde reden het Bundesverdienstkreuz.

De Duitse deelstaat Nedersaksen reikte in 2005 de Münchhausenprijs uit aan Carrell, een prijs bedoeld voor personen of organisaties die de fantasie levendig houden.

Op 2 februari 2006 ontving hij de Goldene Kamera uitgereikt voor zijn gehele oeuvre. Deze uitreiking werd tevens zijn emotionele afscheid van het Duitse televisiepubliek.

Werken

  • Gib mir mein Fahrrad wieder, Wenen/München/Zürich/Innsbruck, 1979
  • M'n fiets terug, Amsterdam, 1980

Discografie

  • 1960 - Wat een geluk / Panama Kanaal - 7"single - OMEGA - 9 35 259
  • 1960 - Wat een geluk + Panama Kanaal / Niet voor mij + Droom en werkelijkheid - 7"EP - TRIO MUSIC - TM 45 110
  • 1961 - Old Mac Donald's AOW / D'r moeder laat ons nooit alleen - 7"single - DECCA - FM 264 388
  • 1963 - De Rudi(Robinson) Carrell(Crusoë) Show (met Esther Ofarim en Vrijdag) - 10"lp - PHILIPS - P 600 716 R
  • 1965 - Een muis in een molen in mooi Amsterdam / Polonaise - 7"single - PHILIPS - JF 327 842
  • 1968 - De hoogste tijd / Rottinkie - 7"single - IMPERIAL - IH 830
  • 1968 - Mijn vriend de dokter / Praten met dieren - 7"single - BARCLAY - HBS 003
  • 1969 - Ein Abend mit Rudi Carrell - 12"lp - SONIC - 9018
  • 1969 - Die Erste / Für dich allein - 7"single - PHILIPS - PF 346 004
  • 1969 - Ein kleines Kompliment / Ich geh' an deinem Haus vorbei - 7"single - EMI COLUMBIA - 1C 006 28062
  • 1973 - Trimm dich und halte dich fit / Wir sind alle kleine Sünderlein (Aus seine Film Rudi benim dich) - 7"single - POLYDOR - 2041 420
  • 1975 - Rudi Carrell - 12"lp - ARIOLA - 88 666 IT
  • 1975 - Wann wird's mal wieder richtig sommer? / Heul nicht - 7"single - M MUSIC - 13 900 AT
  • 1975 - La la la / Ich liebe dich - 7"single - M MUSIC - 16 401 AT
  • 1976 - Trink doch einen mit / Wer kann heut' noch richtig flirten - 7"single - M MUSIC - MRC 4585
  • 1976 - Samen een straatje om / La la la - 7"single - ARIOLA - 16 664 AT
  • 1977 - Du bist mein Hauptgewinn / Jeder Mensch braucht ab und zu ein bisschen Schwein ... - 7"single - CBS - 5046
  • 1978 - Goethe war gut - 12"lp - M MUSIC - MRC 83428
  • 1978 - Goethe war gut / Mein Dorf (Het dorp) - 7"single - M MUSIC - MRC 6666
  • 1978 - Trink doch einen mit / Die Mütter im park - 7"single - M MUSIC - MRC 7194
  • 1979 - Zu viel Schaum, zu weinig Bier / Der Herr gab allen Tieren ihre Namen - 7"single - MONTANA - 101 077 100
  • 1980 - Sie hat noch nie (Never been kissed) / Aber dennoch hat Herr Meier - 7"single - MONTANA - 102 260 100
  • 1980 - Zij heeft nog nooit / Het wordt een moordknul - 7"single - ARIOLA - 102 438
  • 1980 - Liebling die Deutschen sterben aus / Mahlze - 7"single - MONTANA - 102 471 100
  • 1980 - Rudi, Rudi noch einmal - 12"lp - MONTANA - 202 835 365
  • 1980 - Komkommertijd - 12"lp - ARIOLA - 203 001
  • 1983 - Rudi's Schlagershow - 12"lp - ARIOLA - 205 239
  • 1996 - Schlager am laufenden Band - cd - ARIOLA -
  • 2000 - Sein ultimatives Album! - cd - LASERLIGHT - 4006408214199
  • 2003 - Kein Sommer ohne Rudi - Zugaben am laufenden Band - cd - MONTANA - CD 06024 9865407

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
rel=nofollow
Samen een straatje om 1343 1469 - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Enkele opmerkelijke citaten

  • "Ik heb bewezen dat de Duitsers humor hebben."
  • "Ik geloof niet in het leven na de dood. Als ik dood ben, is het gewoon over. Mijn leven was opwindend genoeg."[bron?]
  • "Het feit dat ik hier nog sta om deze prijs in ontvangst te nemen, dank ik aan mijn ziektekostenverzekering, het medisch centrum Bremen en de Duitse farmaceutische industrie." (tijdens de uitreiking van de Goldene Camera in 2006)

Literatuur

  • Caroline Kesselaar, Die van Carrell, West
  • (de) Ingo Schiweck, "Lass dich überraschen..." : Niederländische Unterhaltungskünstler in Deutschland nach 1945, Taschenbuch, Münster , 2005. ISBN 978-3896882554.
  • (de) Susanne Schult, Rudi Carrell: Das Image eines Stars in der Geschichte des deutschen Fernsehens, Broschiert, Osnabrück , 2000. ISBN 978-3934366879.

Trivia

Op 6 juli 2007 werd in Alkmaar een borstbeeld van Carrell onthuld door zijn dochter Annemieke. Het beeld, gemaakt door Carsten Eggers, stond aan de Heul, daar waar de voormalige schouwburg Het Gulden Vlies zich bevond en waar Carrell voor het eerst publiekelijk optrad. In 2013 werd het verplaatst naar het Canadaplein aldaar.[6]

Externe link


Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º De Rudi Carrell show, beeldengeluidwiki.nl
  2. º Rudi Carrell (71) overleden. NU.nl (10 juli 2006)
  3. º Biografie Rudi Carrell, ping.be
  4. º Rudi Carrell begraaft zijn vrouw in de tuin, Het Belang van Limburg
  5. º Rudi Carrell (71) overleden, NOS (archive.org) – bron is wel niet helemaal juist: hij hertrouwde met een 36, niet 26, jaar jongere vrouw (geboren in 1970)
  6. º Rudi Carrell krijgt nieuwe plek in Alkmaar. De Telegraaf (10 december 2012)
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Rudi Carrell op Wikimedia Commons

1956: Jetty Paerl + Corry Brokken · 1957: Corry Brokken · 1958: Corry Brokken · 1959: Teddy Scholten · 1960: Rudi Carrell · 1961: Greetje Kauffeld · 1962: De Spelbrekers · 1963: Annie Palmen · 1964: Anneke Grönloh · 1965: Conny Vandenbos · 1966: Milly Scott · 1967: Thérèse Steinmetz · 1968: Ronnie Tober · 1969: Lenny Kuhr · 1970: Hearts of Soul · 1971: Saskia & Serge · 1972: Sandra & Andres · 1973: Ben Cramer · 1974: Mouth & MacNeal · 1975: Teach-In · 1976: Sandra Reemer · 1977: Heddy Lester · 1978: Harmony · 1979: Xandra · 1980: Maggie MacNeal · 1981: Linda Williams · 1982: Bill van Dijk · 1983: Bernadette · 1984: Maribelle · 1986: Frizzle Sizzle · 1987: Marcha · 1988: Gerard Joling · 1989: Justine Pelmelay · 1990: Maywood · 1992: Humphrey Campbell · 1993: Ruth Jacott · 1994: Willeke Alberti · 1996: Maxine & Franklin Brown · 1997: Mrs. Einstein · 1998: Edsilia Rombley · 1999: Marlayne · 2000: Linda Wagenmakers · 2001: Michelle · 2003: Esther Hart · 2004: Re-union · 2005: Glennis Grace · 2006: Treble · 2007: Edsilia Rombley · 2008: Hind · 2009: Toppers · 2010: Sieneke · 2011: 3JS · 2012: Joan Franka · 2013: Anouk · 2014: The Common Linnets · 2015: Trijntje Oosterhuis · 2016: Douwe Bob · 2017: OG3NE · 2018: Waylon · 2019: Duncan Laurence · 2021: Jeangu Macrooy · 2022: S10 · 2023: Mia Nicolai & Dion Cooper

Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Rudi_Carrell&oldid=298839"