Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Pieter Ursi
Pieter J. Ursi (Leuven, 31 maart 1877 – Berchem (Antwerpen), 1 november 1937) was een Belgische socialist en activist, die onder meer geïnspireerd werd door Robert Owen.
Ursi was de eigenaar van een schoenenfabriek en een van de voortrekkers van de socialistische beweging in Leuven voor de Eerste Wereldoorlog. Hij werd in 1912 voorzitter van de lokale Centrale voor Arbeidersopvoeding, waar hij onder andere Frans Liebaers en Leo Magits leerde kennen. Onder Ursi’s invloed startten een aantal jongeren, onder Magits, een landbouwcommune in Rotselaar, die echter snel ophield te bestaan omdat de jongeren politieke actie verkozen boven zware handenarbeid. Magits was actief als secretaris van Ursi.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam Ursi in conflict met de partijleiding en in 1917 koos hij voor het activisme. In het blad De Fakkel viel hij het stadsbestuur van Leuven aan. Hij leidde ook het dagblad Uylenspiegel. Tijdens de oorlog had hij het toezicht over de kolenverdeling in Mechelen. Hij werd voorzitter van de Onzijdige Vlaamsche Gouwbond in Leuven en lid van de Raad van Vlaanderen.
In november 1918 vluchtten Ursi en Magits naar Duitsland. Pieter Ursi werd in juni 1920 in België bij verstek veroordeeld wegens activisme. Leo Magits werd veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf. In Berlijn woonden ze het congres van de Spartacusbond bij waarop de bond besliste aan te sluiten bij de Derde Internationale en besloot de naam Kommunistische Partei Deutschlands aan te nemen. Ursi en Magits waren aanwezig bij de Spartacusopstand.
Hun verblijf in Duitsland was echter van korte duur, en beiden vertrokken nadien naar Nederland waar beiden lid werden van de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij. In Amsterdam was hij betrokken bij de oprichting van de Vlaamsch-Hollandsche Vereeniging Guido Gezelle (1926), het Algemeen Nederlandsch Arbeidersverbond (1928) en de Nederlandsche Unie (1929) die tot doel had Vlaanderen en Nederland te laten samensmelten.
In 1935 keerde Ursi terug naar België na de inwerkingtreding van de uitdovingwet. Twee jaar later overleed hij.
|
Vandeweyer, Luc, Ursi, Pieter, in de Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Lannoo, Tielt, 1998. Herwerkte uitgave 2023. |