Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Pieter Jacob Elout van Soeterwoude
| Pieter Jacob Elout van Soeterwoude | ||
| Bestand:Pieter Jacob Elout van Soeterwoude.jpg | ||
| Geboren | Den Haag, 11 augustus 1805 - | |
| Overleden | Den Haag, 4 oktober 1893 | |
| Partij | antirevolutionair; Anti-Revolutionaire Partij (vanaf 1879) | |
| Religie | Nederlands Hervormd; Gereformeerd (vanaf 1886) | |
| Titulatuur | Jhr.Mr. | |
| Functies | ||
| 1853-1862; 1879 |
lid Tweede Kamer der Staten-Generaal | |
| 1864-1874[1] | lid Raad van State | |
| 1879 | voorzitter antirevolutionaire Kamerclub, Tweede Kamer | |
| 1886-1887 | lid Eerste Kamer der Staten-Generaal | |
| Website | ||
Jhr. mr. Pieter Jacob Elout van Soeterwoude, heer van Zoeterwoude (Den Haag, 11 augustus 1805 - aldaar, 4 oktober 1893) was een Nederlands militair en politicus.
Familie
Elout was lid van de familie Elout en een zoon van minister Cornelis Theodorus Elout (1767-1841) en Henrietta Josina van Eybergen (1768-1853). Hij trouwde in 1835 met Elizabeth Henrietta des comtes de Saint George (1811-1837) en in 1845 met jkvr. Wilhelmina Louisa van Loon (1823-1894), lid van de adellijke regentenfamilie Van Loon; uit het tweede huwelijk werden zeven kinderen geboren. Elout werd verheven in de Nederlandse adel bij KB d.d. 14 Maart 1854, nr. 82 waardoor hij en zijn kinderen het predicaat jonkheer/jonkvrouw mochten dragen; met een dochter van hem stierf de adellijke tak in 1939 uit.
Opleiding
Elout van Soeterwoude werd opgeleid tot officier. Tijdens de Belgische Opstand diende hij de Prins van Oranje als stafofficier. == Loopbaan == Hij was gedurende twintig jaar officier en kreeg daarvoor het onderscheidingsteken; hij maakte in 1851 deel uit van een diplomatiek gezantschap naar de hertog van Toscane, in 1853 werd hij gekozen als lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. Hij bleef lid van de Tweede Kamer tot hij in 1862 ontslag nam omdat hij het moeilijk te combineren vond met zijn rechtelijke betrekking. Hij werd in 1864 benoemd tot vice-president van het Provinciaal Gerechtshof in 's-Gravenhage, en werd enkele maanden later benoemd tot lid van de Raad van State. Na zijn voorzitterschap van de commissie die het petitionnement voorbereidde bij het verzet tegen de Schoolwet van Kappeyne van de Coppello, werd hij in 1879 nogmaals voor enkele maanden in de Tweede Kamer gekozen, en was ook een deel van die tijd de voorzitter van de antirevolutionaire Kamerclub (hij nam ontslag wegens zijn vergevorderde leeftijd). Van 1886 tot 1887 was hij nog lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal. In de Tweede Kamer sprak hij vaak over buitenlandse zaken, maar ook over diverse andere zaken, zoals justitie, waterstaat, onderwijs, koloniale zaken en spoorwegen. Hij interpelleerde in 1854 Minister van Buitenlandse Zaken Floris Adriaan van Hall over de verhouding van Nederland met het buitenland, in 1859 Minister van Koloniën Jan Jacob Rochussen over de afschaffing van de slavernij in West-Indië en in 1879 interpelleerde hij nog de voorzitter van de Ministerraad, Van Lynden van Sandenburg, over het overleggen van stukken inzake de ministeriële crisis. In 1856 onttrok hij zich aan de stemming over de begroting van Binnenlandse Zaken van Minister Gerrit Simons, waardoor de stemmen staakten, de begroting werd verworpen, en de Minister zijn ontslag aanbood. In 1887 zat hij, als lid van de Eerste Kamer, de zitting van de Verenigde Vergadering der Staten-Generaal voor tot sluiting van de zitting 1886/1887. Elout van Soeterwoude sloeg meermalen een Ministerspost af, omdat het hem (naar eigen zeggen) aan zelfvertrouwen ontbrak.[2] Hij was een voorstander van de christelijke evangelisatie, pleitbezorger van de Gereformeerde Kerk, voorstander van godsdienstig schoolonderwijs, de zending en filantropische werken. In 1874 werd hij benoemd tot Commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw.
Calvinist
In 1870 bood Elout van Soeterwoude Willem III der Nederlanden een smeekschrift aan, waarbij hij, in tegenstelling met de ontworpen nieuwe schoolwet, pleitte voor een "School met de Bijbel". Toen zowel het lager als hoger onderwijs geen christelijk stempel kon krijgen werd de Vrije Universiteit Amsterdam opgericht (onder meer door Abraham Kuyper), die Elout van Soeterwoude uiteindelijk mocht openen.
Bronnen, noten en/of referenties
|
