Petrus van Sebaste
De heilige Petrus van Sebaste (rond 340 - 391) was een Cappadocisch bisschop. Hij was de zoon van Basilius de Oude en de jongste broer van Macrina de Jonge, Basilius van Caesarea en Gregorius van Nyssa. Zijn vader stierf kort na of kort vóór zijn geboorte. Hij werd opgevoed door zijn zuster Macrina en leefde als jonge man in een ascetische gemeenschap in Pontus, dichtbij de gemeenschap waar zijn moeder en zuster leefden. Nadat zijn broer Basilius bisschop van Caesarea geworden was, wijdde hij Petrus tot priester. Petrus leefde als kluizenaar, totdat hij in 380 de ariaan Eustatius opvolgde als bisschop van Sebaste werd en hij zich samen met zijn broers Basilius en Gregorius engageerde in het kamp tegen het arianisme. In tegenstelling tot zijn broers was hij echter weinig actief met geschriften. Hij beëindigde wel het Hexaemeron van Basilius en schreef een inleidende brief bij de verhandeling van Gregorius tegen Eunomius. Samen met zijn broer Gregorius, nam Petrus van Sebaste ook deel aan het eerste Concilie van Constantinopel.